Αιδώς; Μπα, δεν νομίζω ότι υπάρχει. Γιατί εάν υπήρχε, ο δήμαρχος της Αθήνας και το δημοτικό συμβούλιο δεν θα τολμούσαν μετά από δυο θητείες συντονισμένης αδιαφορίας να κάνουν σόου στο Πεδίον του Άρεως.
Αλλά, βλέπετε, η κινητοποίηση των τελευταίων μηνών κατοίκων της περιοχής, πυροδότησε τα πιο χαμηλά, κατά τη γνώμη μου, πολιτικά αντανακλαστικά. Απέναντι στην οργή, προκρίνουν τις… δημόσιες σχέσεις. Απέναντι στις δράσεις που ανέλαβαν κινήσεις πολιτών, πετάγονται να κάνουν το κομμάτι μας για να μην κατηγορηθούν ότι είναι απόντες.
Και ποιο είναι το σόου του δημάρχου; Ο Γιώργος Καμίνης πρότεινε στο δημοτικό συμβούλιο να γίνει μια δημόσια συνεδρίαση στο Πεδίον του Άρεως. Και όπως διαφημίζει, μέσω δελτίου Τύπου, η πρότασή του έγινε δεκτή με ένα “Ηχηρό «ναι»”.
Μόνο που επί δυο θητείες, ο δήμαρχος Αθηναίων απαντούσε με ένα ηχηρό «όχι» στο ομορφότερο πάρκο που υπάρχει στην καρδιά της Αθήνας, μερικά χιλιόμετρα από το δημαρχείο. Απαντούσε με ένα ηχηρό «όχι» στην αγωνία των πολιτών.
Γιατί ηχηρό «όχι» είναι όταν επί δυο θητείες δεν έχεις διεκδικήσει ως δήμος τη διαχείριση του πάρκου. Ηχηρό «όχι» είναι όταν επί δυο θητείες κάνεις απλώς καταγγελίες λες και είσαι κάτοικος της περιοχής και όχι ο εκλεγμένος δήμαρχος που οφείλει να παίρνει πρωτοβουλίες.
Επί δυο θητείες, όμως, ο δήμος της Αθήνας – και ενώ η οργή των κατοίκων μεγάλωνε – αυτό που ήξερε καλά να κάνει ήταν να μας εξηγεί κάθε φορά πως ΔΕΝ είναι αρμόδιος. Να μας επισημαίνει ότι δεν φέρει ευθύνη για την κατάντια αφού ΔΕΝ είναι αρμόδιος. Να αποθεώνει τον τύπο και να αφήνει στην άκρη την ουσία.
Μόνο που καλό θα ήταν ο επικεφαλής του μεγαλύτερου δήμου της χώρας να σταματήσει να είναι σχολιαστής και να αναλάβει ευθύνες. Να απαιτήσει να πάρει τις αρμοδιότητες. Να απαιτήσει να αναλάβει την ευθύνη.
