Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ τον λυπήθηκα τον Μητσοτάκη. Δεν είναι και λίγο πράγμα να παραδέχεσαι πως είσαι ανίκανος.
Κρύφτηκε τρεις ημέρες για να μπορέσει να προετοιμαστεί επιλέγοντας τον δρόμο της ανικανότητας αντί της ενοχής θεωρώντας προφανώς πως αυτή η οδός είναι καλύτερη.
Ίσως και να έχει δίκιο. Είναι τόσες οι φορές που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει παραδεχτεί πως δεν είχε ιδέα για το τι συμβαίνει που έχει χαθεί το μέτρημα. Εξάλλου, όσο μεγαλύτερο το ψέμα τόσο πιο πιθανό να γίνει πιστευτό. Μόνο που στην περίπτωση του η περίοδος χάριτος για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει παρέλθει προ πολλού. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο ούτε την διαπλοκή ούτε τα λάθη ούτε τους «ελλιπείς» χειρισμούς που επικαλέστηκε στο διάγγελμα του.
Η κοινωνία έχει ματώσει κάτω από την νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Έχει απολέσει την εμπιστοσύνη της και πλέον είναι αστείο να μιλάμε για λαϊκή εντολή. Οι πολίτες θέλουν εκλογές και άμεση πολιτική σταθεροποίηση της χώρας. Ως πότε θα επιτρέπουμε στον Μητσοτάκη και στην αυλή του να μας εκθέτουν διεθνώς;
Ας τον απαλλάξει κάποιος από τα καθήκοντα του. Δεν τον λυπάστε; Η σημερινή του εικόνα ήταν τραγική. Ένας υπηρεσιακός πρωθυπουργός, όμηρος των συμφερόντων και των φίλων που του εξασφάλισαν τη καρέκλα και τώρα δεν τον αφήνουν να φύγει μέχρι να ολοκληρώσει όλη την βρώμικη δουλειά… Και τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα.
