Ε, λοιπόν δεν θα τα κάνουν όλα ίσωμα.
Δεν μπορεί ο πρωθυπουργός μιας “κανονικής” χώρας επειδή του το έγραψαν κάτι σκατο@ακάκες που έχει προσλάβει για λογογράφους να λέει ότι ή “Είμαστε με το νοικοκυραίο ή είμαστε με τον διαρρήκτη”.
Στην πραγματικότητα ένας πρωθυπουργός κανονικής χώρας δεν μπορεί να το λέει αυτό ούτε εάν το πιστεύει. Γιατί το ερώτημα, κατασκευασμένο για να λένε εύκολα “ναι” είμαστε με τον νοικοκυραίο, οι σαπιοκοιλιές του ανάβω ένα κερί, στριμώχνω το γειτονόπουλο και μετά γυρνάω σπίτι και ρίχνω ένα μπερντάχι στη μαλακισμένη που ύψωσε τη φωνή, ανοίγει ολότελα μη κανονικούς δρόμους.
Ποιο Σύνταγμα ορίζει ότι η ποινή για τη διάρρηξη είναι να στέλνεις τον διαρρήκτη στο εκτελεστικό απόσπασμα; Ποιος Σύνταγμα σου δίνει εσένα το δικαίωμα να καταδικάζεις πριν από τη δίκη, να αποφασίζεις ποια είναι η ποινή και να ορίζεις πού και πώς θα εκτελεστεί;
Ο Μητσοτάκης, οι παρατρεχάμενοι και οι ροπαλοφόροι του μπορεί να μην το γνωρίζουν ή να το αγνοούν, αλλά το Σύνταγμα (ακόμα) είναι υπεράνω και του ίδιου και των (τραμπικών) απόψεών του.
Και εγγυητές είμαστε εμείς!
Γιατί η ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος ορίζει σαφώς κάτι που ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θέλουν να ξεχνάμε. Ότι “ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων”.
Αυτό “ξεχνάνε”! Και αυτό ζητούν να ξεχάσουμε!!
Αλλά δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη…