Δεν ξέρω αν στην Βοστώνη ο Πρωθυπουργός διάβαζε τις περιπέτειες του Τομ Σώγιερ ή άλλα βιβλία του Μαρκ Τουαίην. Από τα αποφθέγματα του Αμερικανού συγγραφέα αυτό του τίτλου θα του ήταν σίγουρα το πιο χρήσιμο μπροστά στην omicron.
Βασικές παραδοχές
Η έλευση μιας ακόμη παραλλαγής του κορονοϊού δεν προκάλεσε έκπληξη ούτε το ότι ο ιός τείνει να εξελιχθεί προς μια κατεύθυνση πιο συμβιωτική με τον άνθρωπο Οι νέες μεταλλάξεις που κυριαρχούν τείνουν να είναι πιο λοιμώδεις (ταχύτερα και περισσότερο μεταδιδόμενες) αλλά και λιγότερο τοξικές (λιγότερο φονικές κατ’ άτομον).
Κάπου εδώ τελειώνουν τα στοιχειώδη της ιολογίας τα οποία μπορεί κανείς να τα πάρει ως σίγουρα κι αρχίζει η αβεβαιότητα. Το πολιτικά επίδικο δεν είναι η κατ’ άτομο τύχη, πράγμα που είναι εξάλλου αρμοδιότητα των θεραπόντων αλλά η υγεία του πληθυσμού. Γι’ αυτό ανάμεσα στον αγωνιούντα κλινικό ιατρό και στον πολιτικό μεσολαβεί ο ειδήμων δημόσιας υγείας, που είναι και ο πιο «πολιτικός» από όλους τους ιατρούς.
Επιδημιολόγοι κι επιδημιολογούντες αντιλαμβάνονται ότι μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων φέρνει την πανδημία πιο κοντά στο φυσικό τέλος της Κάποιο στέλεχος που θα παράξει μαζική ανοσία με ανεκτό κόστος απωλειών θα είναι αυτό που θα οδηγήσει την πανδημία είτε να περιπέσει σε ενδημική φάση είτε ακόμη και σε εξαφάνιση.
Το ερώτημα μπροστά στο οποίο βρέθηκαν όλοι οι υπεύθυνοι, ανά τον κόσμο, ήταν το κατά πόσον η Omicron είχε τέτοια χαρακτηριστικά. Θα ήταν δηλαδή επαρκώς χαμηλής τοξικότητας, οπότε και απολίπουσα χαμηλή σχετικά ανοσία (άρα και πλήθος υποτροπών) θα επέφερε την επίτευξη συλλογικού τείχους;
Η λήψη του ζητούμενου, ως δεδομένου κι ο ΜΑΡΚ ΤΟΥΑΙΗΝ
Η νοσηρότητα/θνητότητα της κάθε παραλλαγής δεν είναι παρά ένα γινόμενο των δυο ιδιοτήτων της. Το πόσο φονική είναι επί το πόσο έχει διασπαρεί. Ο καθένας καταλαβαίνει πως μια παραλλαγή πέντε φορές λιγότερο φονική αλλά με διασπορά δεκαπλάσια, πρόκειται να επιφέρει διπλάσια θνητότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση κινδυνεύει κανείς να μείνει με τα αρχικά πανηγύρια.
Το να λάβει κανείς στους υπολογισμούς του το ζητούμενο ως δεδομένο και να ποντάρει στο καλό ενδεχόμενο όταν όλοι οι άλλοι επιφυλάσσονται, έχει τις εξής συνέπειες:
- δεν θα πάρει ουσιώδη μέτρα ανάσχεσης της διασποράς (πραγματοποιήθηκε ήδη)
- θα επιτύχει παγκόσμιο ρεκόρ διασποράς (πραγματοποιήθηκε ήδη).
- Θα δει περίπου με 20ημέρες διαφορά το κύμα θνητότητας (εκκρεμεί)
- Θα λάβει τον έπαινο ή το ψόγο του κοινού, αναλόγως αποτελέσματος (εκκρεμεί), Αντιθέτως γιατί οι γνωρίζοντες θα τον θεωρούν τυχοδιώκτη είτε φέρει εξάρες είτε φέρει ντόρτια)
Κανείς δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει τον κ Μητσοτάκη για κακή επιδημιολογική πρόβλεψη της συμπεριφοράς ενός νέου βιολογικού παράγοντα. Γιατί κανείς δεν τον παίρνει στα σοβαρά ως ερασιτέχνη επιδημιολογούντα, όσο κι αν και ολημερίς διαβάζει στατιστικές κι άρθρα. Η φράση του Τουαίην θα επιβεβαιωνόταν, όσον αφορά στα περί συγχωρητέας άγνοιας.
Παίρνοντας όμως αυθαιρέτως ως δεδομένο ότι η Omicron συνιστά μια επιδημιολογική ευκαιρία, ο κ Μητσοτάκης υλοποίησε αδίστακτα κτηνιατρική πολιτική ανοσίας αγέλης, δια της νόσησης. Δεν πήρε μέτρα στις γιορτές ενώ μπορούσε γιατί «νόμιζε» ότι θα έρθει μετά τα Φώτα, δεν συνταγογράφησε τα τεστς, δεν έλεγξε τις παραβάσεις της καραντίνας στους εργασιακούς χώρους, δεν ανέβαλε το άνοιγμα των σχολείων για 1-2 εβδομάδες, δεν ενεργοποίησε την τηλεκπαίδευση κ.ο.κ.
Ο Υπ Υγ κ Πλεύρης ανακοίνωσε ότι έρχονται πολλά ακόμη κρούσματα ενώ είμαστε σε αποκλιμάκωση! Είναι ασαφές αν την εκτεταμένη διασπορά ο κ Πλεύρης την εύχεται ή την απεύχεται.
ΤΡΙΑ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Ερχόμαστε στο δεύτερο μισό του αποφθέγματος του Μαρκ Τουαίην για το μπλέξιμο (όταν κάτι που θεώρησες σίγουρο, αποδειχθεί ότι δεν ίσχυε). Η εμφατική άρνηση προετοιμασίας για το χειρότερο ενδεχόμενο, όπως η σωφροσύνη επέβαλε, δεν έχει διαφύγει κανενός. Τούτου δοθέντος, αναρωτιέμαι:
Για ποιο λόγο προγνωστικά μοντέλα, εντελώς άσχετα με την Ελλάδα, κάνουν για μας τόσο μαύρες προβλέψεις για κορύφωση θνητότητας – ρεκόρ σε 12 ημέρες από σήμερα;
Οι διασωληνώσεις ξεκίνησαν να πέφτουν 1η Δεκέμβρη (715) και συνέχισαν να πέφτουν ομαλά μέχρι και τα Χριστούγεννα (617). Γιατί εδώ και 15 ημέρες όχι απλώς δεν έπεσαν κατά ακόμη 80 αλλά ανέβηκαν κατά 53 (670); Αν όντως καμία εξ αυτών δεν είναι omicron, πως εξηγείται η μυστηριώδης ανάκαμψη των εκ της delta διασωληνώσεων ενώ η αποκλιμάκωση των κρουσμάτων delta συνεχιζόταν ομαλά προ 20ημέρου;
Υπάρχει περίπτωση να σοβαρευτεί αυτή η τραμπαλιζόμενη κυβέρνηση και ν’ αφήσει την πολιτική του ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ, έστω και κατά την τελευταία στιγμή; Θα πάρουν κάποια πρωτοβουλία σωτηρίας τα κόμματα της αντιπολίτευσης;
