Με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του νέου άλμπουμ «Δεν ήμουν ποτέ εδώ», σε στίχους Θοδωρή Γκόνη και μουσική Χρίστου Θεοδώρου -από την Μικρή Άρκτο- οι δύο δημιουργοί συναντιούνται στη σκηνή του Αθηναϊκού Καφεθεάτρου με συνοδοιπόρους δύο εξαιρετικούς νέους ερμηνευτές, τον Πάρι Κιμιωνή και την Εμμανουέλα Νινιράκη αλλά και εκλεκτούς καλεσμένους: τους Παντελή Θαλασσινό και Φώτη Σιώτα (Σάββατο, 11 Μαρτίου) και την Ιουλία Καραπατάκη (Σάββατο, 18 Μαρτίου).
Ο Θοδωρής Γκόνης και Χρίστος Θεοδώρου μιλούν στο Docville. «Μας αρέσουν τα τραγούδια εκείνα που εμπλέκονται με την παλιά φήμη -αν μπορούμε να το πούμε έτσι- και με αυτόν τον τρόπο μιλούν με τον καλύτερο τρόπο και για το σήμερα. Συνεχίζουν την πανάρχαια ιστορία, την ιστορία του κόσμου που είναι ίδια και παντοτινή από τον Όμηρο μέχρι τις μέρες μας» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Θοδωρής Γκόνης.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας στο δίσκο «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ»;
Θ.Γ.: Ήταν μια πρόταση του Παρασκευά Καρασούλου και της ομάδας της Μικρής Άρκτου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Τη συνάντησή μας αυτή με τον Χρίστο Θεοδώρου τη χάρηκα πολύ. Ο Χρίστος είναι ένας σπουδαίος συνθέτης, γράφει πολύ ωραία μουσική. Επίσης εργάζεται στο θέατρο ως δάσκαλος μουσικής. Έρχεται σε επαφή με νέους ανθρώπους και είναι ανοιχτός να ακούσει και να δει καινούρια κείμενα και λόγια και αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό.
Χ.Θ.: Αυτός που μας έφερε κοντά με τον Θοδωρή Γκόνη ήταν ο Παρασκευάς Καρασούλος και έτσι προέκυψε αυτός ο κοινός μας δίσκος για τον οποίο είμαι πολύ χαρούμενος. Με τον Θοδωρή Γκόνη είχα συνεργαστεί άλλη μία φορά πριν από αρκετά χρόνια που είχα μελοποιήσει στίχους του για μία θεατρική παράσταση. Θαύμαζα πάντα τη δουλειά του και την πορεία του. Νιώθω πολύ τυχερός για αυτή τη συνεργασία και πιστεύω ότι στο μέλλον θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Τι σας ενέπνευσε σε αυτό το δίσκο;
Θ.Γ.: Κυρίως η επιθυμία να δουλέψουμε ξανά μαζί, να εμπιστευθούμε ο ένας τον άλλον, γιατί τελευταία με όλα αυτά που συμβαίνουν οι δεσμοί της εμπιστοσύνης, της αλληλεγγύης και της κοινής πορείας έχουν χαλαρώσει απελπιστικά.
Χ.Θ.: Η βασική πηγή έμπνευσης ήταν οι υπέροχοι στίχοι του Θοδωρή. Ήταν αυτοί που με ενέπνευσαν να γράψω αυτές τις μελωδίες. Η διαδικασία της μελοποίησης ήταν αβίαστη, χαλαρή και είχε μία απίστευτη ροή την ώρα που συνέθετα. Όταν ο στίχος είναι τόσο υψηλού επιπέδου όλα γίνονται ξαφνικά απρόσμενα εύκολα για τον συνθέτη που θα τον μελοποιήσει.
Ποιο τραγούδι θα ξεχωρίζατε από το δίσκο σας «Δεν ήμουν ποτέ εδώ», και γιατί;
Θ.Γ.: «Ο Άθως», γιατί υπάρχει μια μικρή ιδιοτέλεια, αλλά θέλω να πιστεύω υψηλού φρονήματος. Το μπαλκόνι του σπιτιού που κατοικούσα τα τελευταία 10 χρόνια στην Καβάλα έβλεπε -ή μάλλον έβγαινε- στην κορφή του Αγίου Όρους και ήταν για μένα μια παρηγοριά όλες αυτές τις μέρες του εγκλεισμού. Βέβαια, το τραγούδι έχει ένα αστείο τρόπο να μιλάει για όλα αυτά, αλλά αυτή είναι η αξία του, να αντιστρέφει τα πράγματα και να μας αιφνιδιάζει.
Χ.Θ.: Μου είναι λίγο δύσκολο να σας απαντήσω. Ίσως, αυτό που με συγκινεί λίγο παραπάνω από τα άλλα τραγούδια είναι τα «Σπίτια». Την περίοδο που μου έδωσε τους στίχους ο Θοδωρής και ξεκίνησα να το μελοποιώ, τακτοποιούσα κάποιες εκκρεμότητες που είχα με την πώληση του πατρικού σπιτιού μου. Η συγκυρία αυτή μου προκάλεσε έκπληξη και ήταν πολύ φορτισμένη συγκινησιακά.
Μέσα από αυτή τη συνεργασία αναδεικνύεται και ο νέος ερμηνευτής Πάρις Κιμιωνής. Τι σας έστρεψε σε αυτόν;
Θ.Γ.: Είναι ένας εξαιρετικός νέος ερμηνευτής με μέλλον. Ο Χρίστος και ο Παρασκευάς είχαν απόλυτο δίκιο γι’ αυτή την επιλογή.
Χ.Θ.: Ο Πάρις Κιμιώνης ερμήνευσε τα «Τραγούδια της Αμαρτίας» του Μάνου Χατζιδάκι καθώς και την «Εποχή της Μελισσάνθης» στην Εθνική Λυρική σκηνή το 2019. Εκεί τον άκουσα, μου άρεσε πάρα πολύ και αποφασίσαμε να είναι ο βασικός ερμηνευτής των τραγουδιών του δίσκου. Θεωρώ ότι είναι ένας εξαίσιος νέος ερμηνευτής και έχει να μας δώσει πολλά στο μέλλον.
Τι κάνει διαχρονικό ένα τραγούδι;
Θ.Γ.: Ένα τραγούδι παραμένει διαχρονικό όταν συνεχίσει την πορεία του μέσα στον χρόνο, ζώντας μαζί μας και δεν ξεχαστεί.
Χ.Θ.: Ένα τραγούδι γίνεται διαχρονικό, κατά τη γνώμη μου, όταν αγγίζει τον βαθύτερο εαυτό μας, όταν μας συγκινεί σε βάθος και φεύγει από τα στενά χρονικά και επικαιρικά πλαίσια της εποχής που γράφτηκε, χωρίς όμως και να αδιαφορεί για αυτήν. Να αφορά δηλαδή απόλυτα στην εποχή που γράφτηκε αλλά και συγχρόνως να ξεφεύγει από αυτήν και να γίνεται άχρονο.
Τι θα ακούσουμε στις συναυλίες σας στο Καφεθέατρο;
Θ.Γ.: Θα ακούσουμε τραγούδια από τον πρόσφατο δίσκο με τον Χρίστο Θεοδώρου και μαζί με αυτά ένα ανθολόγιο από όλα όσα έχω γράψει από την αρχή του «Δρόμου» μου ως το σήμερα. Επίσης, τραγούδια σε μουσικές του Νίκου Ξυδάκη, που ήταν για μένα μια σπουδαία και «ακριβή» αρχή, του Ορφέα Περίδη, του Χρήστου Νικολόπουλου, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Παντελή Θαλασσινού, του Σωκράτη Μάλαμα, του Παναγιώτη Καλατζόπουλου, του Γιώργου Ανδρέου, του Κώστα Λειβαδά, του Φώτη Σιώτα κ.α. Εκτός από τον Πάρη Κιμιωνή, την Εμμανουέλα Νινιράκη και τον Στράτο Γρίντζαλη, θα είναι και η Γιώτα Νέγκα, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Φώτης Σιώτας, και η Ιουλία Καραπατάκη. Αυτό είναι πολύ τιμητικό για μένα και τους ευχαριστώ από καρδιάς.
