Οταν υπάρχει ένα πρόβλημα χώνεις το κεφάλι στην άμμο και το πρόβλημα παύει να υφίσταται αφού δεν το βλέπεις… Η πρακτική αυτή έχει ονομαστεί στρουθοκαμηλισμός και, όπως προκύπτει από τη διαχείριση των προβλημάτων που έχουν κληροδοτηθεί στην ελληνική κοινωνία λόγω της ανέμελης διαχείρισης του Κυριάκου Μητσοτάκη, αποτελεί πλέον την κυρίαρχη συνιστώσα της άριστης διακυβέρνησης.
Οπως λοιπόν στο θέμα της πανδημίας, που έχει εξαφανιστεί από το κάδρο μιας και όλα βαίνουν, κατά την άποψη του Κυρ. Μητσοτάκη, με τάση προς το άριστο, έτσι ακριβώς και στο θέμα της ακρίβειας που ταλανίζει τα ελληνικά νοικοκυριά τα πανηγυρίζοντα για την αύξηση του ΑΕΠ κυβερνητικά στελέχη ομιλούν (χωρίς να ντρέπονται) για παροδικό κύμα και για παρεμβάσεις που ΘΑ γίνουν μόλις βρεθεί ο δημοσιονομικός χώρος…
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση χαρακτηρίζεται στο σύνολό της από την έλλειψη ενσυναίσθησης του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, στην ουσία αρνείται να παρέμβει (άλλωστε η αγορά αυτορρυθμίζεται, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη πεποίθηση), ενώ το πρόβλημα ήδη έχει περάσει στα ράφια των σουπερμάρκετ.
Μετράμε δέκα ημέρες εντός του Οκτωβρίου και ήδη οι περισσότερες αλυσίδες σουπερμάρκετ έχουν προβεί σε αυξήσεις. Μια σύντομη καταγραφή δεικνύει ότι στα άλευρα, τα λάδια, τα χαρτικά και τα απορρυπαντικά καταγράφονται ευμεγέθεις αυξήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το αλεύρι αυξήθηκε κατά 20%, τα ζυμαρικά από 10% έως 18%, τα απορρυπαντικά από 3% έως 8%, τα καλλυντικά και τα είδη προσωπικής φροντίδας 4,5%, τα αναψυκτικά από 4% έως 5%, τα τουρσιά από 6% έως 10%.
Ο δομικός πληθωρισμός
Από την άλλη, οι κυβερνητικές πομφόλυγες περί δήθεν παροδικότητας διαψεύδονται και από τη Eurostat. Οπως εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό, σε μια κατεξοχήν εισαγωγική χώρα όπως η Ελλάδα οι τιμές παραγωγού στην ευρωζώνη διαμορφώνουν το πεδίο των ανατιμήσεων. Και το πεδίο αυτό είναι εφιαλτικό για τον μέσο Ελληνα καταναλωτή που ο μισθός του είναι καθηλωμένος στα 1.000 ευρώ κατά μέσο όρο.
Ετσι μόνο τρόμο μπορεί να προκαλέσει η ετήσια αύξηση κατά 13,5% στην ΕΕ και 13,4% στην ευρωζώνη που ανακοίνωσε η Eurostat για τον Αύγουστο. Κάτι που μεγεθύνει βέβαια το πρόβλημα είναι τα ποιοτικά στοιχεία του δομικού πληθωρισμού (αυτός που μετριέται χωρίς τα ενεργειακά και τα ανεπεξέργαστα προϊόντα). Σύμφωνα λοιπόν με τη Eurostat, οι ανατιμήσεις στην ευρωζώνη στο σύνολο της βιομηχανικής παραγωγής εξαιρούμενης της ενέργειας έχουν αγγίξει το 7,8%!
Η Ευρώπη τρέμει την ακρίβεια
Μπορεί η κυβέρνηση να έχει συμπαρασυρθεί στην έλλειψη ενσυναίσθησης του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο σε επίπεδο Ευρώπης. Ηδη χώρες όπως η Ισπανία έχουν αναγνωρίσει το πρόβλημα της επερχόμενης ενεργειακής ένδειας και έχουν πάρει από τις αρχές Σεπτεμβρίου σοβαρά μέτρα ανάσχεσης του προβλήματος της ακρίβειας (προσωρινή μείωση του ειδικού φόρου ηλεκτρικού που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες από το 5,11% στο 0,5% – δηλαδή στο ελάχιστο ποσοστό που απαιτείται από τους ευρωπαϊκούς κανόνες). Από την άλλη, ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η μεθαυριανή συνεδρίαση της Κομισιόν, όπου θα εξεταστεί η εξεύρεση κοινής ευρωπαϊκής λύσης.
Τα κυρίαρχα σενάρια που εξετάζονται είναι να γίνει κοινή αγορά φυσικού αερίου για όλες τις χώρες μέσω των ευρωπαϊκών οργάνων και να μεταρρυθμιστούν η ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και το σύστημα εμπορίας εκπομπών άνθρακα ώστε η χονδρεμπορική αγορά ρεύματος να μη είναι τόσο επιρρεπής στα κερδοσκοπικά παιχνίδια. Το ζήτημα ωστόσο είναι ότι η κεντρική κατεύθυνση της Κομισιόν είναι η προτροπή προς τα κράτη-μέλη να παράσχουν κονδύλια ανακούφισης στους καταναλωτές και στις μικρές επιχειρήσεις.
Εκεί όμως η ελληνική κοινωνία έχει να αντιμετωπίσει τον σκόπελο Μητσοτάκη. Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στο οποίο ενώ οι υπουργοί ήταν τρομοκρατημένοι από το επερχόμενο κύμα ακρίβειας, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης διατύπωνε την άποψη ότι τα ελληνικά νοικοκυριά μπορούν να αντέξουν, παρότι η κυβέρνησή του δεν έχει δώσει αυξήσεις για το 2021 στον κατώτατο μισθό (με τον οποίο αμείβεται το 40% του κόσμου της μισθωτής εργασίας), ενώ η αύξηση της τάξης του 2% από τις αρχές του 2022 μοιάζει με ανέκδοτο.
Βέβαια, το επικοινωνιακό αφήγημα είναι ότι η κυβέρνηση στέργει να προστατεύσει την κοινωνία και τη μεσαία τάξη αυξάνοντας το κονδύλι για το επίδομα θέρμανσης από τα 100 στα 200 εκατ. ευρώ! Την ίδια ώρα που το βάρος που επωμίζονται ευάλωτες ομάδες πολιτών και μικρές επιχειρήσεις είναι δυσβάσταχτο, κατά το κοινώς λεγόμενο αυτά τα χρήματα «δεν φτάνουν ούτε για σαλέπι»!
Η ενέργεια σκοτώνει την οικονομία
Τα ενεργειακό ράλι φέρνει σε κατάσταση αδιεξόδου τα νοικοκυριά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η αύξηση του κόστους μπορεί και να υπερβεί το 50%! Σε απόλυτους αριθμούς πέρυσι ένας τόνος πετρελαίου θέρμανσης κόστιζε περί τα 800 ευρώ. Φέτος αναμένεται (αν δεν υπάρξει σοβαρή κυβερνητική παρέμβαση, που μέχρι τώρα δεν φαίνεται να υφίσταται) να ξεπεράσει τα 1.200 ευρώ ο τόνος! Μια μικρή λεπτομέρεια: ένας τόνος δεν φτάνει για να θερμανθεί ένα μέσο ελληνικό σπίτι!
Μιας που μιλάμε για σπίτια, άλλη μια συνιστώσα είναι η αύξηση των τιμών των ενοικίων! Με μια μικρή ψηφιακή αναδίφηση στις σχετικές ιστοσελίδες διαπιστώνεται η ανοδική πορεία των τιμών για το τρίτο τρίμηνο του 2021 σε βόρεια προάστια, υπόλοιπο Αττικής και προάστια Πειραιά. Οι αυξήσεις αυτές κυμαίνονται κατά μέσο όρο στο 10%.
Βέβαια στο κέντρο της Αθήνας οι τιμές των ενοικιαζόμενων κατοικιών δεν έχουν αυξηθεί ακόμη, ωστόσο καθίσταται βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα θα συμπαρασυρθούν.
