Φτάσαμε με το παρεάκι στο Σύνταγμα, γύρω στις δώδεκα παρά είκοσι.
Και πιο νωρίς ήθελα να πάμε, αλλά δεν είχα υπολογίσει ότι ήταν ανοιχτά τα μαγαζιά (ποτέ την Κυριακή, το είπε και η Μελίνα!), οπότε που στο δγιάλο να βρεις να παρκάρεις στο κέντρο;
Τέλος πάντων, κάπου τα άφησα το τουτού, ευτυχώς δεν είχε αμολήσει ο Δούκας την δημοτική αστυνομία να γράφει (φχαριστούμε κύριε Χάρη μας!), πήρα την κατηφόρα από τας παρυφάς Λυκαβηττού, γωνία Βουκουρεστίου και Ακαδημίας ήταν το ραντεβού με τα φιλαράκια.
Η ψυχρολουσία μας περίμενε, τζεστ αράουντ δι κόρνερ.
Άδεια η Πανεπιστημίου, άδεια η Σταδίου, αραία, αραία, να φαινόμαστε καμιά σαρανταραία στο Σύνταγμα.
Φτώχεια καταραμένη, δώδεκα η ώρα νταν, δεν ήμασταν μαζεμένα ούτε πέντε χιλιάδες άτομα στην πλατεία.
Κατέβασα μούτρα, δεν μιλιόμουνα.
Γυρνάω στην κουμπάρα τη Γωγώ, της λέω:
“Άμα πάει έτσι, στη μία θα έχει το πολύ δέκα χιλιάδες κόσμο κι απ’ αυτούς οι μισοί θα είναι φεύγοντες. Καταστρόφα…”
Η κουμπάρα που ξέρει από συγκεντρώσεις, κούναγε το κεφάλι της.
“Κάτσε και περίμενε ρε γκαζμά”, μου είπε. “Πάμε εδώ πιο κάτω να πιούμε έναν καφέ και ξαναρχόμαστε”.
Πήγαμε με τα αγαπάκια στην οδό Βουλής.
Γκρίνια εγώ, γκρίνια ατελείωτη, μαύρα πανιά.
Ώσπου πέρασε κουτσά στραβά ένα εικοσπεντάλεπτο, επιστρέφουμε Σύνταγμα και τι βλέπω;
Τίγκα η πλατεία από πάνω μέχρι κάτω, να περάσεις δεν χώραγες, κι ερχόταν κι άλλος κόσμος από παντού, από Πανεπιστημίου, από Ακαδημίας, από κάτω απ’ το Μοναστηράκι, δεκάδες, εκατοντάδες, μιλιούνια, γκαντάμιτ, παραλίγο να με πάρουν τα ζουμιά, ευτυχώς είμαι κτήνος δημοσιογραφικό και κρατήθηκα.
Μέσα μου, όμως, φούντωσα από περηφάνια!
Δέκα μέτρα πάνω απ’ την άσφαλτο υψώθηκα, με τον ουρανό και τ’ άστρα συναντήθηκα, ο ήλιος με φώτισε όπως ποτέ πριν.
Και είπα “αμήν”…
Εν τω μεταξύ, ο κουμπάρος μου ο Δημητράκης που ήταν δεκαετίες ολόκληρες ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Ρώμη, είχε εντυπωσιασθεί από τις πέντε χιλιάδες κόσμο κιόλας. Ο Ξανθάκης κατάθλιψη, ο Δεληολάνης μόνο παλαμάκια δε βάραγε.
“Γιατί χαίρεσαι ρε κορνέ;”, τον ρώτησα.
“Γιατί στην Ιταλία, δεν κατεβαίνει πια κανένας στο δρόμο”, μου απάντησε. “Μια φορά κι έναν καιρό χάλαγε ο κόσμος απ’ τις διαδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις. Τώρα κοιμούνται όρθιοι…”
Δεν του είπα κάτι, τι να του πω δηλαδή, άμα γίνονται αυτά στο μπελ παέζε, δεν υπάρχουν λόγια εν τέλει για να εκφραστείς.
Άλλωστε εκείνη την ώρα έτρεχα δεξιά αριστερά να φωτογραφίσω τα ταμπλώ, τα πλακάτ και τα πανό των συμμετεχόντων, που οφείλω να ομολογήσω διακρίνονταν για την ευρηματικότητά τους και τη φαντασία.
Χάρηκα, χάρηκα πολύ, κι ακόμη περισσότερο μου άρεσε που δεν υπήρχαν “χρωματισμένες” παρουσίες. Πλην δύο, ενός ΜουΛού, νταξ τώρα, κι ενός κόμματος κοινοβουλευτικού, που αισθάνθηκε την ανάγκη να κατεβάσει πανώ με την υπογραφή του. Τι σκέφτηκαν οι άνθρωποι, ειλικρινά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Ελπίζω μόνο να καταλάβουν κάποτε ότι δεν χωράνε τέτοιες ομορφιές σε συγκεντρώσεις όπως αυτή για το έγκλημα των Τεμπών και να το κόψουν.
Και μη βιαστεί κανείς παρακαλώ να σημειώσει ότι πανό με την υπογραφή του είχε και ο Ρουβίκωνας, γιατί δεν θυμάμαι να κατέβηκε ποτέ σε εκλογές η μαχητική οργάνωση και να διεκδίκησε την είσοδό της στη Βουλή…
Υ.Γ. 1: Ο καθένας στη θέση του, παιδιά. Οι χαροκαμένοι γονείς με τον πόνο τους, εμείς με την παρουσία μας και τα συνθήματά μας, οι ΜΑΤατζήδες με τα ροπαλάκια τους, τις κρότου λάμψης και τα δακρυγόνα. Ότι δεν το περίμενες και καλά;
Υ.Γ. 2: Μεγάλες συγκεντρώσεις έγιναν σε όλη την Ελλάδα. Γιατί υπάρχουν πολλοί και πολλές που δεν ξεχνούν, πάρα πολλοί και πάρα πολλές.
Υ.Γ. 3: Είδα στο Σύνταγμα και δεκάδες Σέρβους με Σέρβες, που ήρθαν για συμπαράσταση και διαμαρτυρία. ‘Έχασαν δικούς τους ανθρώπους στο Νόβι Σαντ και ξέρουν.
Υ.Γ. 4: Ένας ειδησεογραφικός τίτλος μπορεί να κάνει τη διαφορά; Ναι, ένας ειδησεογραφικός τίτλος μπορεί να κάνει τη διαφορά, αν προέρχεται από εκεί που πρέπει…
Πηγή: Newpost.gr
Διαβάστε επίσης:
Έγκλημα Τέμπη: Μη βάζετε δύσκολα στα ελεγχόμενα ΜΜΕ
Πανό για τα Τέμπη στη μέση του Ατλαντικού – «Δεν έχω οξυγόνο» (Photo)
Σφαγή πάνω από το πτώμα του ΕΟΠΥΥ – Ακλόνητη η εκλεκτή του Μαξίμου Θεανώ Καρποδίνη
Γλυκά Νερά: Εμπρηστική επίθεση τα ξημερώματα σε κομμωτήριο – Έσπασαν τη τζαμαρία και έβαλαν φωτιά
Έγκλημα Τέμπη: Πανικός στο Μαξίμου μετά τις μαζικές διαδηλώσεις και το «όχι στη συγκάλυψη»
