Μπορεί σήμερα το Σύνταγμα να είναι το πολιτικό κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά πολύ πριν, στα 1862 ήταν εκεί στην πλατεία Ομονοίας που πανηγύριζαν την Έξωση του Όθωνα…
Αρχικά ονομαζόταν «Πλατεία Ανακτόρων» αφού -σύμφωνα με τα σχέδια- επρόκειτο να φιλοξενήσει το παλάτι, απορρίφθηκε από το πατέρα του Όθωνα, Λουδοβίκου της Βαυαρίας… Ήταν βλέπεται κοντά στις εργατικές συνοικίες, και στα έλη του Κηφισού…
Τα πρώτα σχέδια του αρχιτέκτονα Λέο Φον Κλέντε την ήθελαν κυκλική αλλά τελικά, το 1846 παίρνει ορθογώνιο σχήμα, γίνεται πλατεία του Όθωνα σηματοδοτώντας το βορειότερο άκρο της πόλης αλλά και το άκρο του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής.
Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα, γίνεται σύμβολο ενότητας και ονομάζεται «Ομονοίας».
Το 1977 φωτίζεται με φωταέριο, δεντροφυτεύεται και στο κέντρο αποκτά μαρμάρινη πολυγωνική εξέδρα μουσικής που φιλοξενεί την μπάντα της Κυριακής.
Τρία χρόνια αργότερα γίνεται η αφετηρία του ιπποσιδηρόδρομου και το 1889 οικοδομείται σε σχέδια Τσίλερ το ξενοδοχείο Μέγας Αλέξανδρος, αναβαθμίζεται και αποκτά καταστήματα που της δίνουν κοινωνική ζωή.
Καφενεία, ζαχαροπλαστεία, τραπεζάκια με μουσική υπόκρουση, εστιατόρια και ξενοδοχεία αλλά και πολύ κίνηση.
Το νερό έρχεται από το Μαρούσι με στάμνες και στον κατάλογο των ζαχαροπλαστείων πάστες, γλυκά φούρνου, παγωτά και ηδύποτα.
Τρεις δεκαετίες μετά ολοκληρώνονται τα έργα του υπόγειου σιδηρόδρομου που εγκαινιάζονται από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το πράσινο μειώνεται, η πλατεία αποκτά κυκλικό σχήμα, δημιουργούνται περίπτερα για τους ανθοπώλεις και περιμετρικά τοποθετούνται οκτώ τσιμεντένιες Μούσες για να καλύπτουν τους αεραγωγούς του τρένου…
Δεν ξεχνούν την ένατη μούσα, την Καλλιόπη, αλλά για λόγους αισθητικής, τοποθετείται κοντά στα ουρητήρια. Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα…
Ήταν τότε που οι Αθηναίοι αντέδρασαν για πρώτη φορά στην αισθητική της πλατείας γιατί λέει η πλατεία θύμιζε τούρτα με κεράκια… Αργότερα θα ακολουθούσαν και άλλες αντιδράσεις, όταν στα τέλη του 20ου αιώνα με την ανάπλαση θα καταστραφεί η έννοια της πλατείας…
Αυτή την εικόνα, των μέσων του 20ου αιώνα, την κοσμική, την κοινωνική, των ζαχαροπλαστίων και της κίνησης μας δίνει τότε ένα τραγούδι.
Το Ομόνοια Πλας της δεκαετίας του ’50 που το τραγουδά με μεγάλη επιτυχία σε θεατρική επιθεώρηση η Ρένα Βλαχοπούλου και στη συνέχεια η Σοφία Βέμπο…
Η δεκαετία του ’50 αποτελεί και το ορόσημο «εκσυγχρονισμού» της Αθήνας και της πλατείας. Το 1954 γίνεται διαρρύθμιση στον υπόγειο χώρο του σταθμού όπου κατασκευάζεται μια υπόγεια πλατεία με τράπεζες, ταχυδρομείο και καταστήματα, ενώ κατασκευάζονται και οι πρώτες κυλιόμενες σκάλες.
Στα τέλη της δεκαετίας η πλατεία αναδιαμορφώνεται, χωρίς το γλυπτό του Παρθενώνα που προέβλεπε ο διαγωνισμός, και τα νέα «σιντριβάνια της Ομόνοιας» γίνονται τοπόσημο της πόλης, ενώ η πλατεία αποτυπώνεται πολλάκις στον ελληνικό κινηματογράφο.
«Ομόνοια Πλας»
Σαν την Πλας Πιγκάλ από χρόνια
μια πλατεία πολύ κεντρική
στην Αθήνα μας είναι η Ομόνοια
που είναι η φήμη της ιστορική
Σε κάθε γωνία
επτά καφενεία
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες
Κομψοί και ωραίοι
πόλισμαν τροχαίοι
πέντε έξι παλιές πειρατίες
καυγαδάκια στις αφετηρίες
Καμπαρέ και τζαζ μπαν και μπελ φαμ
και ταμπέλες που λεν γουελ καμ
τι ρυθμός τι ζωή
και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα κι ως το πρωί
Και τ’ανθοπωλεία
σειρά στην πλατεία
τριάντα περίπτερα πλάι
κι από κάτω μετρό που περνάει
κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς
να η Ομόνοια πλας
Μια πλατεία παλιά όλο χάρη
όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί
και μαζεύονται και οι φαντάροι
το απόγευμα την Κυριακή
Πλατεία κοκέτα
φαγιά σε πακέτα
τσατσάρες στυλό και λαχεία
και χαζοί από την επαρχία
Δυο μέτρα πιο κάτω
πολύ ορεξάτο
παρφέ μ’ένα γύρο σκορπίζει
το ντονέρ το κεμπάπ που γυρίζει
και αρκά από κάποιο στενό
για βολτίτσα προβάλλει ο Ζανό
τι ρυθμός και ζωή
και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα και ως το πρωί
Και πριν ξημερώσει
ξενύχτηδες τόσοι
περνούνε να παν για το σπίτι
ενώ το πρώτο το τραμ σκάει μύτη
κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς
να η Ομόνοια πλας.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest
