Dear Diary..

Dear Diary..

Όταν ήμουν μικρός, μου έλεγε η μαμά και ο μπαμπάς να κρατάω ημερολόγιο, να γράφω τις σκέψεις μου για τα όμορφα πράγματα, που θα μπορούσα να περάσω στον κόσμο, όταν μεγαλώσω.

Ως το μοναδικό αγόρι στην οικογένεια, έβλεπαν μπροστά και ονειρεύονταν να κυβερνήσω την Ελλάδα, όπως ο μπαμπάς.

Τώρα που το όνειρό τους έγινε πραγματικότητα θα μοιραστώ μαζί σας κάποια πράγματα που κρατάω στο ημερολόγιο μου. Μόνο έτσι θα σας δείξω την εμπιστοσύνη και αγάπη, που τρέφω για εσάς. Αυτά είναι λόγια ενός σοφού σκεπτόμενου άνδρα, που θα κάνουν υπερήφανο τον μπαμπά μου και δεν θα πάνε στράφι τα λεφτά, που έδωσε για να σπουδάσω στο Harvard.

Στην Βουλή έκανα ένα μικρό λαθάκι, μπέρδεψα τον Μοντεσκιέ, που είχε μιλήσει για την διάκριση των εξουσιών με τον Ρουσσώ. Σιγά τα ωά, αλλά υπάρχει δικαιολογία. Στο συγκεκριμένο μάθημα φιλοσοφίας στο Harvard έκανα κοπάνα για να βγω με το Μαρεβάκι μου, αλλά μην το πείτε στον μπαμπά μου.

Από τον έρωτα για το Μαρεβάκι, μου ήρθε ένας ντουβρουντζάς όταν έγινα πρωθυπουργός, που άρχισα να μιλάω με εξωγήινους. Βέβαια υπάρχει και εδώ μία δικαιολογία, διότι υπήρξα πολιτικός κρατούμενος όταν ήμουν 6 μηνών στο Παρίσι και μου βγήκαν τώρα τα ψυχολογικά. Όλο αυτό μου γύρισε τη ζωή μου ανάποδα και πλέον διαπιστώνω διάφορα πράγματα. Για παράδειγμα, στο Παρίσι έβλεπα ότι πάντα το χιόνι έπεφτε βράδυ, αλλά στην Ελλάδα επί διακυβέρνησής μου, το χιόνι πέφτει και μεσημέρι. Αδιανόητο, δεν θα το επιτρέψω άλλη φορά! Ως Μωυσής, θα αλλάξω τα πράγματα για να δικαιολογήσω και τον τίτλο μου.

Περπατώντας στο δάσος της Βουλώνης σκεφτόμουν τι θα γινόταν, εάν καιγόταν αυτό το δάσος. Στην Γαλλία, οι βλάαακες, θα φυτεύανε δέντρα και θα το  ξαναφτιάχνανε δάσος. Τόσα έξοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς κέρδος κέρατα ενώ εμείς στην Ελλάδα, που σίγουρα καίγονται δάση γιατί έχουμε πάντα φωτιές το καλοκαίρι, καλά κάνουμε και τα χτίζουμε. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Μετά, δεν αντέχω τα fake news. Μιλάνε για τον κορονοϊό, που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα. Τι σημαίνει είμαστε πρώτοι σε θανάτους στην Ευρώπη. Εάν ισχύει, τιμή μας και καμάρι μας. Λένε για τις ΜΕΘ. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ έχουν μεγαλύτερη θνησιμότητα και ας λέει ο φίλος μου ο Σωτήρης και κάποιος Λύτρας.. ότι χάνονται ασθενείς που θα μπορούσαν να ζήσουν. Εάν έχω τέτοιους φίλους τι τους θέλω τους εχθρούς, γι’ αυτό και εν μία νυκτί, εξαφάνισα τον Σωτήρη. Καλά δεν έκανα μπαμπά;

Μετά, είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους; Εγώ τόσον καιρό νόμιζα ότι δουλεύουν από χόμπι! Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε την χώρα ένα τεράστιο κέντρο αποτοξίνωσης, ώστε να μην πέσουν στα σκληρά οι καινούργιες γενιές; Γιατί πάνω από όλα μου αρέσει η επικοινωνία και όχι η ουσία..

Έρχεται και Πάσχα και την Κυριακή της Ορθοδοξίας πήγα στο Φανάρι και πολύ συγκινημένος μίλησα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη για την «κοίτη» της Ορθοδοξίας. Βέβαια, από την αντίδρασή του κατάλαβα ότι δεν κατάλαβε τι του έλεγα, αλλά τι σημασία έχει, μήπως καταλαβαίνω και εγώ τι λέω;

Βέβαια έχω ένα παράπονο μπαμπά! Ποτέ δεν μου είπες ότι μπροστά σε στρατιωτικό άγημα, που στέκεται προσοχή, πρέπει να μην δένω τα κορδόνια μου. Εντάξει μου ξέφυγε και άρχισα να τα δένω. Αλλά τώρα που το έμαθα, το δίδαξα και στον εγγονό σου, ο οποίος ως παιδί από σπίτι με γαλλικά και πιάνο, ακούει μόνο κλασική μουσική και πηγαίνει μόνο στο Μέγαρο για συναυλίες και ποτέ σε συναυλίες ειρήνης για την Ουκρανία, που συμμετέχουν Έλληνες τραγουδιστές.

Τώρα βέβαια θα σε γελάσω μπαμπά. Υπάρχει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ρουμανίας, όπως δήλωσα στην Σύνοδο Κορυφής, αλλά μετά το κατάλαβα ότι είναι της Ουκρανίας, όταν μίλησε ο Πρόεδρος Ζελένσκι στην Βουλή και μίλησε και ένας συμπαθέεεστατος μαχητής του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ. Σηκωθήκαμε όλοι όρθιοι, χειροκροτούσαμε, ανοίξαμε σαμπάνιες για την επιτυχία μου αυτή, αλλά βασικά χάρηκα, που έδωσα χαρά στους τρεις  υπουργούς μου, που ταλαιπωρούνται τόσο πολύ. Τους Γεωργιάδη, Πλεύρη και Βορίδη. Γέλασε το χειλάκι τους βρε αδελφέ! Τους κάναμε έκπληξη, αλλά μόνο εγώ και ο πρόεδρος της Βουλής το ξέραμε πιο νωρίς..

Τώρα ήρθε η ώρα να παρατήσω το ημερολόγιο μου γιατί κορνάρει το Μαρεβάκι μου, έχει ανοιχτή την μηχανή του αυτοκινήτου για να πάμε για ένα long weekend που τόσο μας αρέσει. Φεύγω γρήγορα για να μην καίει βενζίνη το αυτοκίνητο τσάμπα και βερεσέ, καθώς όπως είμαι large, δεν δέχθηκα να πάρω τα 13 ευρώ που δίνω ως επιδότηση βενζίνης, όπως έκανα με την αποζημίωση, που ζήτησα ως πλημμυροπαθής, για  τις 50 ελιές που έχω στην Κρήτη.

Και επειδή, όπως έχω πει, μου αρέσει η επικοινωνία, βγάλτε με ξανά πρωθυπουργό για να ξεκινήσουμε άλλη μία τετραετία μ’ ένα καινούργιο diary μαζί!

Documento Newsletter