Μπορεί η επικείμενη ψηφοφορία για τον κρατικό προϋπολογισμό, η οποία έχει χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, να μην επιφυλάσσει εκπλήξεις για την κυβερνητική πλειοψηφία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει πως το ίδιο θα ισχύσει και για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στο επίμονο πολιτικό φλερτ με το κέντρο, το οποίο θεωρεί ότι του εξασφαλίζει τη διατήρηση της ηγεμονίας του, και τις «σειρήνες» από (πρώην και νυν) στελέχη της γαλάζιας παράταξης που ζητούν τη μετακόμιση ενός κεντροδεξιού στο Προεδρικό Μέγαρο. Το πρόσωπο που καλείται να ρίξει στην τσόχα της προεδρικής εκλογής θα πρέπει να έχει ένα ακόμα χαρακτηριστικό. Να μην είναι πολλαπλασιαστής κρίσεων, αντιμετωπίζοντας με ευμενή ουδετερότητα τις όποιες θεσμικές αρρυθμίες ή σκάνδαλα, όπως λόγου χάρη έπραξε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Πολλώ δε μάλλον σε μια συνθήκη εκτεταμένης φιλολογίας γύρω από τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία.
Η ώσμωση στο εσωτερικό της συμπολίτευσης διαπερνά οριζοντίως το «γαλάζιο» οικοδόμημα, το οποίο προς ώρας μοιάζει ανθεκτικό έναντι της πρωτοφανούς διαγραφής ενός πρώην πρωθυπουργού. Για παράδειγμα, στελέχη με σαφή δεξιό πρόσημο που είτε πείστηκαν από τις διαβεβαιώσεις του Μεγάρου Μαξίμου για μελλοντική υπουργοποίηση είτε ενέδωσαν στις ισχυρές πιέσεις στενών συνεργατών ή και του ίδιου του πρωθυπουργού παρουσιάζονται πρόθυμα να πάρουν το αίμα τους πίσω. Οπως ανέφερε στους διαδρόμους της Βουλής έμπειρο στέλεχος, στην περίπτωση που ο Κυρ. Μητσοτάκης προτείνει την επανεκλογή της Κατ. Σακελλαροπούλου ή ενός προσώπου που θα αντανακλά τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει το πρόσωπο της εν ενεργεία προέδρου της Δημοκρατίας, τότε θα διαφοροποιηθούν «για εξιλέωση».
Παράλληλα, στελέχη με καραμανλικές αναφορές θεωρούν ότι η αποστροφή του πρώην πρωθυπουργού μπροστά στο ενδεχόμενο να αναλάβει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα κάθε άλλο παρά κλείνει το συγκεκριμένο σενάριο. «Η συζήτηση άνοιξε» σχολιάζουν με νόημα και πέραν της ερμηνείας ότι ο Κώστας Καραμανλής ήθελε να στείλει το μήνυμα πως επ’ ουδενί δεν θα συνδέσει το όνομά του με την τωρινή ηγεσία του κόμματος, διατυπώνεται η οπτική πως η μόνη περίπτωση που ο πρώην πρωθυπουργός θα το σκεφτόταν με σοβαρούς όρους θα ήταν το αίτημα να αποκτούσε μαζικά χαρακτηριστικά από τη βάση της παράταξης.
Κουνάει μαντίλι
Η μόνη σταθερά στη δεδομένη συγκυρία είναι πως δεν θα ανανεωθεί η θητεία της Κατ. Σακελλαροπούλου. Με βάση την οπτική του Μεγάρου Μαξίμου, η πρόεδρος είχε μία επιτυχημένη θητεία διότι δεν δημιούργησε ή τουλάχιστον δεν ενέτεινε υπαρκτά προβλήματα. Ωστόσο, η συμμετοχή της στα «επινίκια», όπως τα αποκαλούν «γαλάζιοι» βουλευτές, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια την κατέστησε ανεπιθύμητη σε μεγάλη μερίδα βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος. Ως εκ τούτου, η επιμονή του πρωθυπουργού στην πρώην πρόεδρο του ΣτΕ θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικό ρήγμα στη «γαλάζια» ΚΟ, το οποίο αφενός θα οδηγούσε σε συντεταγμένη καταψήφιση και αφετέρου θα έθετε εν κινδύνω την κυβερνητική σταθερότητα.
Ακόμη κι αν ο πρωθυπουργός ήθελε να πάρει το ρίσκο, ποντάροντας στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών για να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή μιας κυβέρνησης που έχει «ρετουσάρει» ήδη αρκετές φορές, η συντριπτική αντιδημοφιλία της Κατ. Σακελλαροπούλου μοιάζει με ανυπέρβλητο εμπόδιο. Αυτός, άλλωστε, φέρεται να είναι ο λόγος που ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν επιθυμεί να πολλαπλασιάσει την πίεση στον Κυρ. Μητσοτάκη, σπεύδοντας να προτείνει ο ίδιος την επανεκλογή της προέδρου. Επιπρόσθετα, έντεκα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν ψηφίσει το επίμαχο σχέδιο νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, γεγονός που θα μπορούσε να μετατραπεί σε μπούμερανγκ για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ενδεχόμενο απόπειρας πολιτικού εγκλωβισμού του πρωθυπουργού.
Τα αουτσάιντερ και το φαβορί
Διάφορα ονόματα έχουν πέσει στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου το τελευταίο διάστημα για τον/τη διάδοχο της Κατ. Σακελλαροπούλου. Από τη Μαρία Δαμανάκη, της οποίας τυχόν υποψηφιότητα δεν θα συνοδευόταν από τους απαιτούμενους συμβολισμούς, έως τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος στη συμπολίτευση συνηγορούν πως θα μπορούσε να αποδειχθεί ωρολογιακή βόμβα. Το πρόσωπο του Κωνσταντίνου Τασούλα φαίνεται να «κάηκε», κάτι που είθισται να συμβαίνει όταν η υποψηφιότητα κάποιου διαδοθεί πριν από τα επίσημα αποκαλυπτήρια, ενώ ο Νίκος Δένδιας φέρεται να αρνείται σθεναρά να εγκαταλείψει τις επάλξεις του ΥΠΕΘΑ. Υπό αυτήν τη συνθήκη, το όνομα του Γιάννη Στουρνάρα ψιθυρίζεται έντονα ως η επικρατέστερη υποψηφιότητα.
Αν και σύμφωνα με τις πληροφορίες δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τον Κυρ. Μητσοτάκη, ο κεντρικός τραπεζίτης έχει το αβαντάζ ότι ανήκει στο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, ήταν εκ των πρωτοστατών του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, βάζοντας θεσμικές τρικλοποδιές στην κυβέρνηση Τσίπρα ακόμη και στην έξοδο της χώρας από τα μνημόνια με την πρόταση για πιστοληπτική γραμμή, ομονοεί με τη νεοφιλελεύθερη στοχοθεσία της κυβέρνησης, ενώ μπορεί να στριμώξει πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας σημαντικό πονοκέφαλο στον Ν. Ανδρουλάκη.
Παράλληλα, η επιλογή ενός κομβικού υπουργού της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου θα μπορούσε να κάμψει τις αντιστάσεις των «γαλάζιων» βουλευτών, αναγκάζοντας ακόμη και τον Μεσσήνιο πρώην πρωθυπουργό που είδε για δεύτερη φορά έπειτα από 32 χρόνια την πόρτα της εξόδου από τη ΝΔ να ζυγίσει την ψήφο του. Στον αντίποδα, θεωρείται δύσκολο έως αδύνατο οποιοδήποτε κόμμα της ήσσονος αντιπολίτευσης να δει με θετικό μάτι την υποψηφιότητα του Γ. Στουρνάρα, ενώ σε περίπτωση που το σενάριο επιβεβαιωθεί θα είναι ο πρώτος κεντρικός τραπεζίτης που περνά το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου.
Διαβάστε επίσης
Θεόδωρος Λουλούδης: Δημόσιο χρήμα σε καταχρεωμένο επιχειρηματία
H βρώμικη ιστορία «ενός αποτυπώματος» – Στο Documento που κυκλοφορεί – Mαζί το Docville
Μητσοτάκης: «Θα είμαι υποψήφιος πρωθυπουργός το 2027» – «μπετόν αρμέ» η ΝΔ μετά τη διαγραφή Σαμαρά
