«Εναν χρόνο πριν καθόμουν στον καναπέ μου στο σπίτι μου στη Γερμανία κι έπαιζα κιθάρα μόνος και σήμερα είμαστε εδώ κι έχω πρόταση από τον Σαββόπουλο να παίξω. Είναι αρκετά τρελό!».
Μ’ αυτά τα λόγια ο Christian Ronig εξηγεί πόσο πολύ έχει αλλάξει η ζωή του το τελευταίο διάστημα. Τον Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε τον δίσκο «Greece is mine», μια πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση σε ρεμπέτικα και λαϊκά ελληνικά τραγούδια, μεταφρασμένα στα αγγλικά και τα γερμανικά. Ετσι το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» έγινε «Οh Lord» και το «Μινόρε της αυγής» «Morning in minor».
Πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με αυτό το ρεπερτόριο πριν από εννέα χρόνια, όταν ένας Ελληνογερμανός φίλος του του πρότεινε να παίξουν μαζί σε μια ρεμπέτικη κομπανία. «Στη Γερμανία έχουμε τελείως άλλες φόρμες. Επαθα σοκ με τους ρυθμούς και τις μελωδίες όταν πρωτοάκουσα αυτά τα τραγούδια γιατί μου άνοιξαν έναν καινούργιο κόσμο. Κι επειδή πολλοί φίλοι μου δεν μπορούσαν να τα καταλάβουν και να τα εκτιμήσουν, αποφάσισα να τα διασκευάσω για να μπορέσουν να αντιληφθούν κι εκείνοι την καλλιτεχνική τους αξία. Δεν ήταν στόχος, έγινε για να περάσουμε όμορφα» εξηγεί.
Για χρόνια έπαιζε μουσική ερασιτεχνικά, ως χόμπι. Τελικά, όμως, ο δίσκος και η επαφή με αυτήν τη μουσική έκαναν τον δημοσιογράφο της γερμανικής τηλεόρασης Christian Ronig να γίνει σταθερός επισκέπτης στην Ελλάδα και πολύ πρόσφατα να αφήσει τη δουλειά του για να ασχοληθεί με τη μουσική και να γίνει μόνιμος κάτοικος Κυψέλης.
Γύρισε την Ελλάδα, πήγε σε πανηγύρια, ρεμπετάδικα και ταβέρνες, περπάτησε στα μέρη όπου άνθισε η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς» και εντυπωσιάστηκε από το πώς ο κόσμος έρχεται κοντά, ακούει μουσική και χορεύει. «Παρέα» τονίζει στα ελληνικά. «Το είχαμε αυτό παλιά στη Γερμανία αλλά το έχουμε χάσει από τότε που οι ναζί καπηλεύτηκαν την παραδοσιακή μουσική μ’ αυτές τις αηδίες ότι ήταν δήθεν πραγματικά “γερμανική”».
Πώς είναι όμως η ζωή έπειτα από μια τόσο μεγάλη αλλαγή; Από μια σταθερή δημοσιογραφική δουλειά στη Γερμανία, στην Αθήνα ως μουσικός. «Αυτό που έμαθα απ’ τη δουλειά μου είναι ότι βρίσκεις μια ωραία ιστορία μόνο όταν βγεις έξω απ’ το αρχικό πλάνο, μόνο αν χαλαρώσεις. Ποτέ δεν γίνονται τα πράγματα όπως τα προγραμματίζουμε κι αυτό είναι μάθημα για όλα. Μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό, κάνεις στη ζωή σου τα πράγματα που αγαπάς και αυτά που έρχονται και όχι αυτά που πρέπει να κάνεις. Κι αν είσαι έτοιμος να το ζήσεις αυτό, είναι σπουδαίο. Είσαι ζωντανός».
Τα ρεμπέτικα άνοιξαν για τον Christian Ronig έναν καινούργιο κόσμο όχι μόνο στη μουσική αλλά τελικά και στην ίδια τη ζωή του. Μπορεί σ’ έναν χρόνο να ξαναβρίσκεται και πάλι στο σαλόνι του στη Γερμανία ή κάπου αλλού. Κυρίως όμως, όπως κι ο ίδιος παραδέχεται, όλες αυτές οι αλλαγές «μ’ έκαναν να ενδιαφέρομαι περισσότερο να καταλάβω ποιος είμαι παρά τι θέλω να γίνω».