Τι θα λέγατε για ένα βιβλίο με διηγήματα βασισμένα πάνω σε τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου, ξένα, αλλά και κλασικές μελωδίες;
Έτσι οι μελωδίες δίνουν πνοή σε ιστορίες που μιλούν για τις αγωνίες του ανθρώπου. Η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος, τα φλογερά πάθη, τα μυστήρια που μας περιβάλλουν, τα όνειρα, οι ελπίδες, η φιλία, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που πραγματεύονται, με τρόπο αναπάντεχο τα διηγήματα του Στέργιου Ντέρτσα, στο νέο του βιβλίο CaNTUS FiRMUS.
Κάθε διήγημα αντιστοιχεί σε ένα τραγούδι και αφήνει τη φαντασία στα συναισθήματα.
- Με αυτόν τον τρόπο οι χαμένες αγάπες στοιχειώνουν τα όνειρα στο «να μ΄αγαπάς» και μπερδεύονται με την μητρική παρέμβαση που μπορεί να αλλάξει την πορεία ολόκληρης ζωής.
- Ένα παραλήρημα ψυχής είναι η «όμορφη πόλη», ένα παιχνίδι του μυαλού που οδηγεί στην πιο απόλυτη, την πιο ολοκληρωτική ευτυχία.
- Ο Δεκέμβρης μέσα στον Ιούλιο, στο «μαχαίρι», παίζει με τις κρυφές επιθυμίες και δίνει φωνή στο απρόσμενο.
- Το τρίβιαλ με την «πορνογραφία» ξεσκεπάζει έναν ξαφνικό(;) χωρισμό.
- Το «πόσο σε θέλω» στην κιθάρα του ερωτευμένου πιτσιρικά που θα έκανε τα πάντα για την αγαπημένη του.
- Οι άγγελοι στο «γέλα πουλί μου» που έγιναν κορίτσια με φιλιά γλυκά σαν ώριμο λωτό.
- «La historia de un amor» και ο έρωτας του διαδικτύου.
- Στο «waiting for the sun» ένα μυρμηγκοκορίτσι αγαπά ένα τζιτζικοαγόρι….
- Η ομήγυρη των συνταξιούχων που προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα «Τι είναι ανάπτυξη;».
- Ένας κάκτος εσωτερικού χώρου που ακούει την Έκτη του Μπετόβεν και… καρπίζει…
Όλα μαζί και κάθε ένα χωριστά τα διηγήματα στο CaNTUS FiRMUS αποτελούν παράδοξες εκφάνσεις της ζωής, ταλαντεύονται μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, έχοντας ως σημείο αναφοράς αγαπημένα τραγούδια. Μελωδικό, διαφορετικό, τρυφερό, το CaNTUS FiRMUS είναι η άνοιξη μέσα στο χειμώνα.
«Το CaNTUS FiRMUS είναι ένας μουσικός όρος που αναφέρεται στην προϋπάρχουσα μελωδία γύρω από την οποία περιστρέφεται η σύνθεση. Εδώ σύνθεση είναι η κάθε ιστορία που έχει ως κεντρικό του άξονα ένα τραγούδι, γνωστό ή λιγότερο γνωστό, ή μια μουσική σύνθεση που δίνουν κάθε φορά τον τίτλο τους στο εκάστοτε διήγημα», όπως λέει το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου.
