Brexit: Αγγλικοί σύλλογοι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Η Αγγλία ετοιμάζεται να πει αντίο στην Ευρώπη, με ημερομηνία-ορόσημο την 29η Μαρτίου του 2019, εν μέσω διεργασιών της συμφωνίας εξόδου αλλά και εσωτερικών πολιτικών αντιπαραθέσεων κι ενώ οι περισσότεροι πολίτες στο νησί σκέφτονται από καιρό τις κοσμογονικές αλλαγές που θα προκύψουν σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, ακόμη και αθλητικό επίπεδο από το περίφημο Brexit.

Σε ό,τι έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο, οι αλλαγές που αναγκαστικά θα προκύψουν απειλούν να γκρεμίσουν το χρυσό οικοδόμημα, που δεν είναι άλλο από το κορυ- φαίο –κατά πολλούς– πρωτάθλημα του κόσμου, την Πρέμιερ Λιγκ, με τα τεράστια κέρδη και τα απίθανα οικονομικά μεγέθη που το περιβάλλουν. «Η παρουσία της χώρας στην Ευρώπη έχει σαφώς περισσότερα πλεονεκτήματα, ιδίως για το ποδόσφαιρό μας. Θα πρόκειται για μεγάλο λάθος εάν κλείσουμε τα σύνορά μας και ξαναγίνουμε όπως παλιά» προειδοποιούσε εδώ και μια τριετία (όταν άρχισαν να σοβαρεύουν για τα καλά οι συζητήσεις για το Brexit) ο Ρίτσαρντ Σκάνταμορ, ο άνθρωπος που με τον σχεδιασμό και το έργο του δημιούργησε τη θαυματουργή Πρέμιερ Λιγκ και πέρασε το αγγλικό ποδόσφαιρο σε άλλα, πολύ ανώτερα επίπεδα…

Ο Σκάνταμορ συμπληρώνει φέτος μια εικοσαετία ως διευθυντής της αγγλικής λίγκας (της αντίστοιχης της ελληνικής Σούπερ Λίγκας) και η θητεία του λήγει ταυτόχρονα με τη λήξη του φετινού πρωταθλήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο (τέλη Μαΐου του 2019), όταν και θα αποσυρθεί πια από την ενεργό δράση. Τα βρετανικά ΜΜΕ θεωρούν ότι εν μέσω της δίνης που θα δημιουργήσει το Brexit μόνο τυχαία δεν είναι η επιλογή της διαδόχου του Σκάνταμορ, της 59χρονης Σουζάνα Ντάινατζ, πρώην υψηλόβαθμου στελέχους του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου Discovery. Οπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, η επιλογή της Ντάινατζ στη θέση της γενικής διευθύντριας της Πρέμιερ Λιγκ δεν ήταν τυχαία, καθώς είναι γνωστή για τις στενές σχέσεις της με σχεδόν ολόκληρο το φάσμα του πολιτικού κόσμου της Αγγλίας, φτάνοντας σε πολύ υψηλά αξιώματα. Κύρια αποστολή της είναι πλέον να περιορίσει τις συνέπειες της ευρωπαϊκής εξόδου στο αγγλικό ποδόσφαιρο, να βρει λύσεις για να αντέξει η πανάκριβη Πρέμιερ Λιγκ τους κραδασμούς που θα προκαλέσει το Brexit και παράλληλα να δημιουργήσει το πλαίσιο εκείνο μέσα από το οποίο θα μπορέσουν οι ομάδες με τα τεράστια μπάτζετ να έχουν τις μικρότερες δυνατές απώλειες.

Η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με πρόταση που κατέθεσε πριν από 15 μέρες άναψε φωτιά στις ομάδες, καθώς, όπως αποκάλυψε η «Daily Mail», πρότεινε ένα μέτρο που περιορίζει τον αριθμό των ξένων παικτών των ομάδων της Πρέμιερ από 17 σε 12. Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι περισσότερες ομάδες, με πρώτες και καλύτερες τις μεγάλες, όχι μόνο στην Αγγλία αλλά και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (Μάντσεστερ Σίτι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Αρσεναλ, Τσέλσι, Τότεναμ), θα χρειαστεί να αλλάξουν εξ ολοκλήρου τον σχεδιασμό τους, αφού πλέον από τη νέα περίοδο πας μη Βρετανός ποδοσφαιριστής θα θεωρείται ξένος. Τέλος οι κοινοτικοί παίκτες…

Και αυτό ναι μεν θα βοηθήσει πολύ την ανάπτυξη των ομάδων νέων των συλλόγων καθώς και την προώθηση ταλαντούχων Αγγλων παικτών από τα φυτώριά τους, από την άλλη δε, όπως υποστηρίζουν οι πιο πολλοί, απαιτεί βάθος χρόνου και οι μεγάλες ομάδες χρειάζονται άμεσα λαμπερούς αστέρες ώστε να μπορούν να ανταγωνίζονται τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες.

Σύμφωνα με τα φετινά δεδομένα στην Πρέμιερ Λιγκ, η πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Σίτι και η φιλόδοξη Τότεναμ έχουν από 17 ξένους (μαζί με τους παίκτες που μέχρι τώρα παίζουν ως κοινοτικοί). Από 16 έχουν η περσινή φιναλίστ του Champions League και πρωτοπόρος μέχρι στιγμής του πρωταθλήματος Λίβερπουλ, όπως και η Τσέλσι του Ρομάν Αμπράμοβιτς. Η Αρσεναλ έχει 15, η Γιουνάιτεντ 14, η Εβερτον 13…

Σύμφωνα με τους «Times», το σχέδιο της ομοσπονδίας ήδη δεν αρέσει στους 20 συλλόγους της Πρέμιερ κι ας μην έχει τεθεί ακόμη επίσημα στο τραπέζι των όποιων διαπραγματεύσεων γίνουν. Και η μείωση, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, έχει να κάνει με το ότι σε κάθε ρόστερ (25 ποδοσφαιριστές) οι γηγενείς πρέπει να είναι περισσότεροι (13) από τους ξένους (12). Συνολικά φέτος 13 από τις 20 ομάδες που μετέχουν στο πρωτάθλημα έχουν πάνω από 12 ξένους. Μόνο η Μπέρνλι (την οποία απέκλεισε φέτος από το Europa League ο Ολυμπιακός) και η Μπόρνμουθ έχουν ως βάση τους γηγενείς ποδοσφαιριστές και όχι ξένους. Παραθέτοντας δε τα ποσοστά συμμετοχής Βρετανών και ξένων παικτών φαίνεται ότι η Τσέλσι είναι η ομάδα που χρησιμοποιεί περισσότερο ξένους παίκτες, σε ποσοστό που φτάνει το… 95%!

Αν μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς, το ποσοστό της μείωσης δεν είναι τραγικό. Αφού από τους 269 ξένους που αγωνίζονται φέτος στη λίγκα θα πρέπει να μείνουν οι 240. Κι αν η μείωση θεωρείται ελάχιστη από τους φιλάθλους, για τις ίδιες τις ομάδες αποτελεί πλήγμα. Πρώτον γιατί πολλές θα ήθελαν ενίσχυση από τα ξένα για να καλύψουν τις κενές θέσεις που έχουν ώστε να ενισχυθούν κι άλλο, όμως τεράστιο πρόβλημα θα υπάρξει και με τους παίκτες που θα φύγουν. Ποιοι είναι αυτοί και ποια συμβόλαια θα μπορέσουν να σπάσουν αναίμακτα οι ομάδες;

Προέχουν τα συμβόλαια που λήγουν το καλοκαίρι

Ποιους θα επιλέξουν να αφήσουν οι ομάδες; Σίγουρα τα συμβόλαια παικτών που λήγουν το καλοκαίρι έχουν τον πρώτο λόγο. Ομως άλλο να θες να ανανεώσεις συμβόλαιο που λήγει, άλλο να θες να κρατήσεις τον παίκτη και να διώξεις κάποιον άλλον αλλά να πάρεις λεφτά από πώληση κι άλλο να τον αφήσεις ελεύθερο. Και πόσους θα αφήσεις να φύγουν προκειμένου να πάρεις έναν άλλο; Πολλά τα ερωτήματα, πολλές οι απορίες και φυσικά, όπως υποστηρίζουν τα μεγάλα κλαμπ, αν περάσει το νέο μέτρο θα τα αποδυναμώσει αντί να τα ενισχύσει έναντι των υπόλοιπων ευρωπαϊκών συλλόγων…

Η Σίτι, για παράδειγμα, έχει αρκετούς παίκτες με συμβόλαια που λήγουν το καλοκαίρι (π.χ. Κομπανί, Γκουντογκάν, Νταβίντ Σίλβα, Φερναντίνιο και άλλοι). Τι θα κάνει; Θα τους αφήσει να φύγουν για να ρίξει τον αριθμό από το 17 στο 12; Και με ποιους θα ενισχυθεί; Ποιους και πόσους Βρετανούς παίκτες θα βρει για να καλύψει τα κενά;. Η έτερη Μάντσεστερ, η Γιουνάιτεντ; Τα ίδια. Εχει συμβόλαια που λήγουν (Ντε Χέα, Μάτα, Φελαϊνί, Μαρσιάλ, Ερέρα, Μάτιτς και άλλοι) και ξένους που δεν «έδεσαν» και θέλουν να φύγουν, όπως ο Πογκμπά, αν και μετά την απόλυση Μουρίνιο μπορεί να αλλάξει… τροπάριο. Πώς θα καταφέρει όμως και να… ξεφορτώσει και παράλληλα να ενισχυθεί; Η πρωτοπόρος Λίβερπουλ στηρίζει τη δύναμή της στους ξένους. Σαλάχ, Φιρμίνο, Μανέ είναι η δύναμη πυρός. Εχει στην άμυνά της ένα σωρό ξένους (Αλισον, Μινιολέ, Φαν Ντάικ, Λόβρεν), έχει ακόμη Μάρκοβιτς, Οριγκί, Ματίπ,Φαμπίνιο και πόσους ακόμη. Η Τότεναμ έχει επίσης πολλά συμβόλαια που λήγουν. Τι θα κάνει; Πώς θα ξεφορτωθεί πολλά από αυτά για να πιάσει το όριο των 12; Η Τσέλσι που στηρίζεται κατά βάση στους ξένους; Πώς θα αδειάσει θέσεις που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ και θα επιστρέψει στις αγγλικές ρίζες; Πώς θα καλύψει τα κενά που θα αφήσουν, αν τελικά αποχωρήσουν, π.χ. οι Λουίς, Ζιρού, Αζάρ, Πέδρο, Ουίλιαν και πόσοι ακόμη;

Πολλά προβλήματα για τη Σουζάνα Ντάινατζ

Είναι πολλά τα προβλήματα που καλείται να λύσει η Σουζάνα Ντάινατζ, η οποία θα αναλάβει επίσημα καθήκοντα στο τέλος Μαΐου. Και η προσπάθειά της να πείσει τον πολιτικό κόσμο της χώρας, όπως αναφέρουν τα βρετανικά ταμπλόιντ, θα επικεντρωθεί κυρίως σε ένα πράγμα: να βρει λύση, έστω προσωρινή, σε περίπτωση που ισχύσει στο αγγλικό ποδόσφαιρο το «σκληρό Brexit» και όσοι παίκτες θεωρούνται σήμερα κοινοτικοί αρχίσουν να λογίζονται ξένοι. Και για να αγωνίζονται στην Αγγλία θα πρέπει να πληρούν τους όρους που ισχύουν για όλους εκείνους που μέχρι σήμερα δεν προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δηλαδή ό,τι ισχύει για ποδοσφαιριστές από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία και όσες ευρωπαϊκές χώρες δεν ανήκουν στην ΕΕ. Θα πρέπει δηλαδή να έχουν συμπληρώσει συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών στην εθνική ομάδα της χώρας τους, ανάλογα με τη θέση της στο ranking της FIFA. Και αυτό τον όρο δεν πληρούν σχεδόν τα δύο τρίτα των ξένων που αγωνίζονται τώρα στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Επίσης θα μπει φρένο σε ό,τι έχει να κάνει με τα ταλέντα που βρίσκονται στις μικρές ηλικίες και που αγοράζουν σωρηδόν οι αγγλικές ομάδες από όλες τις χώρες του κόσμου! Λέγεται ότι η FIFA θα απαγορεύσει σύντομα στους παίκτες κάτω των 18 ετών τη μετανάστευση σε ξένη χώρα, πλην εκείνων που ανήκουν στην ΕΕ! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι μεγάλες ομάδες της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας θα μπορούν να αποκτούν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές ενώ οι αγγλικοί σύλλογοι όχι!

Λέγεται ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη ξεκινήσει. Ο χρόνος έτσι κι αλλιώς πιέζει και το Brexit θεωρείται οριστικό στο τέλος Μαΐου. Θα μπορέσουν οι αγγλικοί σύλλογοι στους πέντε μήνες που απομένουν να προλάβουν τις συνέπειες και να σώσουν ό,τι σώζεται ή θα χάσουν χρήμα και δύναμη;

Ετικέτες