Ένας πίνακας του 17ου αιώνα του Φλαμανδού ζωγράφου Φρανς Σνάιντερς, ο οποίος κρέμεται σε ένα από τα εστιατόρια στις λέσχες του, έχει προκαλέσει μεγάλη αντιπαράθεση στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στη Βρετανία, λόγω του θέματός του, που αναπαριστά τα νεκρά θηράματα ενός πλούσιου κυνηγιού.
Όπως φαίνεται το θέμα τής, κυριολεκτικά, «νεκρής φύσης», με τίτλο «Η αγορά των πτηνών» που αναπαριστά έναν πωλητή με έντονο κόκκινο ρούχο, πλαισιωμένο από ένα πλήθος χτυπημένα πτηνά, δεν αποτελεί πλέον ελκυστικό θέαμα, αλλά αντίθετα θεωρήθηκε «αποκρουστικό» από μία ομάδα φοιτητών που αξιώνουν την καθαίρεσή του από την αίθουσα.
Αποκρουστικό θέαμα
«Πρόσωπα που δεν καταναλώνουν κρέας θεωρούν αρκούντως αποκρουστικό τον πίνακα και ζήτησαν να απομακρυνθεί», ανακοίνωσε η εκπρόσωπος του Fitzwilliam Museum, που έχει δανείσει τον πίνακα στο Κέιμπριτζ.
Αυτό το επεισόδιο ανακινεί για ακόμη μία φορά το ζήτημα της «πολιτικής ορθότητας» ακόμη και στην απόλαυση της τέχνης, αν και -όπως παρατηρεί η εφημερίδα El Publico- είναι η πρώτη φορά που τα επιχειρήματα αφορούν τη «χώνεψη». Η υπερευαισθησία ορισμένων ομάδων έχει φθάσει να θέτει ερωτήματα για το εάν θα πρέπει να εκτιμάται το θέμα κάποιων έργων για την καλλιτεχνική αξία του ή για την ηθικότητα της αναπαριστώμενης πράξης, καθώς κάποια από αυτά διαιωνίζουν την «ωμότητα κατά των ζώων».
Όπως τονίζει στην El Publico ο προασπιστής των δικαιωμάτων των ζώων Τόνιο Γκαρσία, «πίνακες σαν και αυτόν αποκαθαίρουν μία πρακτική που ήδη πολλοί άνθρωποι θεωρούν ανήθικη, η οποία είναι παρωχημένη και η κοινωνία δεν αποδέχεται». Για τον ίδιο, το ζήτημα έγκειται στο σημείο όπου εκτίθενται αυτά τα έργα: «Στα μουσεία μπορούμε να συναντήσουμε έργα που δείχνουν πως βασάνιζαν στον Μεσαίωνα ή εικόνες από τυφεκισμούς, όμως αυτά δεν μας σκανδαλίζουν γιατί είναι ο (κατάλληλος) χώρος για να μάθουμε και να ξαναζούμε την ιστορία».
Την αλλαγή στην αντίληψη και την ευαισθησία του κόσμου υπογραμμίζουν και άλλοι ειδικοί και πανεπιστημιακοί, τους οποίους συμβουλεύεται η ίδια εφημερίδα. Όλοι σημειώνουν πως σήμερα οι άνθρωποι κοιτάζουν τους παλιούς πίνακες κάνοντας αναγωγές στα τωρινά κοινωνικά δεδομένα, αποκόπτοντάς τα από την αισθητική αξία του πίνακα.
Όπως ενδεικτικά επισημαίνει η καθηγήτρια Αισθητικής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης Μάρτα Ταφάλια, «είναι σημαντικό να θεωρήσουμε ως φυσιολογικό αυτόν τον διάλογο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι φοιτητές που δεν θέλουν στο εστιατόριο τον συγκεκριμένο πίνακα, δεν τον θέλουν επειδή παίρνουν το θέμα του πολύ στα σοβαρά. Γι’ αυτούς είναι ένα έργο που θίγει σημαντικά θέματα με τα οποία δεν συμφωνούν».