Από την ημέρα που η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβαν τα ηνία της χώρας τόσο οι προσφυγικές ροές όσο και η τουρκική επιθετικότητα και ρητορική σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο αυξήθηκαν κατακόρυφα.
Θα μπορούσε κάποιος να αναζητήσει τα αίτια εκείνα που ενδεχομένως συνδέουν τα δύο αυτά γεγονότα, ωστόσο για καθαρά εθνικούς λόγους δεν θα το πράξουμε. Θα προτιμήσουμε να σταθούμε στο γεγονός ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα δείχνει απροετοίμαστη και μάλλον αιφνιδιασμένη από τα γεγονότα.
Ωστόσο θα θυμίσουμε ότι η ίδια ως αντιπολίτευση κατηγορούσε τον Αλέξη Τσίπρα για την πολιτική των ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας με την Τουρκία, ακόμη και για το γεγονός ότι δέχτηκε την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προτείνει κάτι στον αντίποδα αυτής της πολιτικής. Δεν κάνει ούτε την αυτοκριτική της παρά το γεγονός ότι κάποια πρόσωπα στο εσωτερικό της στέλνουν αμφιλεγόμενα μηνύματα περί προσφυγής στη Χάγη ακόμη και περί συνδιαχείρισης στο Αιγαίο. Ούτε όμως εδώ δεν έχουμε κάποια ξεκάθαρη θέση. Με ποια θέματα θα πάμε, για παράδειγμα, στη Χάγη; Τι θα συνδιαχειριστούμε στο Αιγαίο;
Μέχρι τώρα αναγνωρίζαμε ως διαφορά την υφαλοκρηπίδα και τη χάραξη της ΑΟΖ με την Τουρκία. Αλλαξε κάτι ή όχι; Για το κυπριακό ποια είναι η θέση μας; Εμμένουμε στη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, κατάργηση του θεσμού των εγγυητριών δυνάμεων και συνδιαχείριση (από τις δύο κοινότητες) των ενεργειακών πόρων του νησιού;
Στον αντίποδα επικρατεί μια περίεργη κυβερνητική σιγή ενώ ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι διακοπές στο βουνό κάνοντας σκι και mountain bike λίγες ημέρες πριν από τη συνάντησή του με τον Τραμπ στην Ουάσινγκτον!
