Η ταινία «Borg/McEnro: Ολα για τη δόξα» μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε μια από τις θρυλικές κόντρες στα γήπεδα του τένις
Φωτιά και πάγος είναι το αθάνατο κλισέ που συνοδεύει κάθε αφιέρωμα στην προαιώνια αντιπαλότητα του Τζον ΜάκΕνρο με τον Μπγιορν Μποργκ. Το ηφαίστειο και το παγόβουνο. Οι δυο τους έγραψαν ιστορία και έμπασαν τις ξύλινες ρακέτες τους στα σπίτια εκατομμυρίων τηλεθεατών όχι μόνο επειδή έπαιξαν τένις παγκόσμιας κλάσης αλλά και επειδή ήταν τόσο διαφορετικοί.
Οπως ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Λάρι Μπερντ, οι οποίοι την ίδια εποχή ξεκινούσαν την επική σταδιοδρομία τους στα παρκέ του ΝΒΑ. Οπως η πανκ με την ντίσκο. Οπως οι ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού λέοντες του Ψυχρού Πολέμου. Οπως η γαλάζια γη με το σκοτεινό διάστημα.
Ενα ρομπότ στα κορτ του τένις
Ο αγέλαστος Σουηδός που θύμιζε ρομπότ και ο κατσαρομάλλης Νεοϋορκέζος που εκτονωνόταν με τους καβγάδες ήταν –με τις αντιθέσεις που τους ένωναν και με τις ομοιότητες που τους χώριζαν‒ το ίδιο το τένις. Ο ίδιος ο αθλητισμός.
«Τον αποκαλούσα Αρειανό» είπε κάποτε από το στασίδι του παρατηρητή το ανφάν τερίμπλ του ευρωπαϊκού τένις Ιλιε Ναστάζε. «Τον έβλεπα στα αποδυτήρια ύστερα από αγώνα και δεν μπορούσα να καταλάβω αν προερχόταν από νίκη ή από ήττα. Εβγαζε τη Fila φορεσιά του, δίπλωνε προσεκτικά τα ρούχα του και εξαφανιζόταν μέσα στο ντους. Ουδείς μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις του». Ο Ρουμάνος μιλούσε για τον Μπγιορν Μποργκ. Αλλά αυτό το είχατε ήδη καταλάβει.
Ο ΜάκΕνρο, από την άλλη, δεν ήταν αίνιγμα, αλλά ανοιχτό βιβλίο. Φορούσε τα συναισθήματά του στο μανίκι, έτοιμος να τα εκτοξεύσει ανά πάσα στιγμή στα μούτρα κάποιου κακότροπου διαιτητή. «Σίγουρα αστειεύεσαι» ήταν η φράση που θα μπορούσε να γίνει τίτλος της βιογραφίας του. «Πλάκα μου κάνεις;».
Το βλέμμα του πετούσε φωτιές και το μπαλάκι του επόμενου σερβίς πλήρωνε ανυποψίαστο τη νύφη. «Η όρασή μου είναι καλύτερη από των διαιτητών» ισχυριζόταν. «Εκείνοι νομίζουν ότι βλέπουν την μπάλα με τα μάτια τους, αλλά εγώ τη νιώθω στο πετσί μου. Καταλαβαίνω μεμιάς αν έσκασε άουτ ή πάνω στη γραμμή».
Τότε δεν υπήρχε σύστημα Hawkeye για να δίνει ηλεκτρονικές λύσεις. Ο μόνος νόμος ήταν ο νόμος του κριτή. Αλλά ο ατίθασος ΜάκΕνρο δεν αναγνώριζε άλλον κριτή εκτός από τον εαυτό του. Δίκιο ήταν το δίκιο του «Johnny Mac».
Το τένις είναι μια αδυσώπητη δοκιμασία για τους πρωταγωνιστές. Κανένα άλλο σπορ δεν στρέφει τον προβολέα με παρόμοια ένταση στο πρόσωπο και το κορμί του αθλητή. Δεν υπάρχει σκοτεινή γωνιά για να κρυφτούν οι αδυναμίες. Δεν υπάρχουν συμπαίκτες για να μοιραστούν το βάρος. Δεν υπάρχει ορατός προπονητής, εντεταλμένος να πάρει time out για να χαράξει στρατηγική.
Ο ΜάκΕνρο ήταν μόνος με τον Τζον. Ο Μποργκ ήταν μόνος με τον Μπγιορν. Στο χωμάτινο ή χορταρένιο ή πλαστικό ταρτάν χωρούσαν μόνο οι δύο μονομάχοι. Και οι δαίμονες που ζούσαν στην ψυχή τους.
Μονομαχία στο πράσινο χόρτο
Η αναμέτρηση των δύο στις 5 Ιουλίου του 1980 στο Ουίμπλεντον έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πλέον αξιομνημόνευτα αθλητικά γεγονότα της ιστορίας. Ο 21χρονος ΜάκΕνρο κέρδισε το αλησμόνητο tiebreak που κράτησε 20 λεπτά στο τέταρτο σετ, αλλά ο Μποργκ αντεπιτέθηκε στο πέμπτο και κατέκτησε τον τίτλο: 1-6, 7-5, 6-3, 6-7 (16-18), 8-6. Τέσσερις ώρες παρά εφτά λεπτά. Ενα σχεδόν αφόρητο πινγκ πονγκ συναισθημάτων στο κορτ του τένις. Ο πάγος νίκησε τη φωτιά.
Ο «Αρειανός» και το «κωλόπαιδο» αποχώρησαν μαζί για τα αποδυτήρια και ξεντύθηκαν δίπλα δίπλα. Το μόνο κοινό που είχαν εκείνη την ώρα ήταν η σιωπή. Ο Μποργκ πανηγύριζε τους θριάμβους του διπλώνοντας τα ρούχα του. Ο ΜάκΕνρο υποδεχόταν τις νίλες του γκρεμίζοντας ό,τι έβρισκε μπροστά του.
Μπροστά στον μεγάλο αντίπαλό του, όμως, φερόταν σαν μαθητούδι. «Από σεβασμό» εξήγησε αργότερα. «Τον ίδιο σεβασμό που μου έδειχνε εκείνος από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα δίπλα του. Ο Μποργκ ξέρει να σε κάνει άλλο άνθρωπο».
Εξω τα κοριτσόπουλα στρίγκλιζαν. Τα ξεσπάσματα του ασχημόπαπου ΜάκΕνρο τον είχαν αναγάγει σε παράδοξο σύμβολο του σεξ, αλλά τα περισσότερα λαγόνια ονειρεύονταν τον όμορφο Σκανδιναβό με το ταμπεραμέντο του cool υπερήρωα. «Είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεσαι στο νούμερο 1» ψιθύρισε ο Μποργκ. Η πίεση που ένιωθε ήταν ανυπόφορη.
Εναν χρόνο μετά το Ουίμπλεντον η τελευταία του απόπειρα να κερδίσει το Αμερικανικό Οπεν έπεσε στο κενό. Ο νικητής ΜάκΕνρο ντρίμπλαρε το επινίκιο πάρτι και επέστρεψε στο σπίτι του: «Το τελευταίο που ήθελα ήταν να περάσω τη βραδιά με ένα τσούρμο 80χρονους ηθικολόγους» δικαιολογήθηκε. Ο ηττημένος Μποργκ μπήκε σε ένα ταξί με τα ρούχα της δουλειάς και έσπευσε στο αεροδρόμιο.
Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε την ξαφνική αποχώρησή του από την ενεργό δράση. «Και τώρα θα ζήσω τη ζωή μου» υποσχέθηκε περισσότερο στον εαυτό του παρά στους ωτακουστές. Ηταν μόλις 25 χρόνων.
Θρυλικές αντιπαλότητες στο τένις
Κρις Εβερτ Vs Μαρτίνα Ναβρατίλοβα
Η γηγενής Αμερικανίδα εναντίον της πολιτογραφημένης Αμερικανίδας από την Τσεχοσλοβακία. Στο σύνολο επικράτησε η Ναβρατίλοβα (43-37) καθώς κέρδισε δεκατρείς συνεχόμενους αγώνες από το 1982-84.
Αλησμόνητος αγώνας: Ο τελικός του Αμερικανικού Οπεν το 1984, όταν η Ναβρατίλοβα επικράτησε της Εβερτ με 4-6, 6-6, 6-4.
Ιβάν Λεντλ Vs Τζον ΜάκΕνρο
Και πάλι ο εκρηκτικός ΜάκΕνρο με αντίπαλο αυτήν τη φορά τον υπομονετικό πέρα από τα όρια της στωικότητας Τσεχοσλοβάκο Λεντλ. Κερδισμένος συνολικά στις μονομαχίες του ο υπομονετικός ανατολικός με ρεκόρ 21-15.
Αλησμόνητος αγώνας: Ο τελικός του Γαλλικού Οπεν το 1984, όταν με τον Λεντλ να χάνει τα δύο πρώτα σετ και στη συνέχεια να «κονιορτοποιεί» τον ΜάκΕνρο (3-6, 2-6, 6-4, 7-5, 7-5) που ξέσπασε την οργή του σε έναν καμεραμάν.
Πιτ Σάμπρας Vs Αντρέ Αγκάσι
Οι δυο κυρίαρχοι Αμερικανοί που, ας πούμε, αναβίωσαν τους ελληνοπερσικούς πολέμους. Ο ένας με καταγωγή από την Ελλάδα και ο άλλος από Αρμένιους γονείς με καταγωγή από το Ιράν. Τελικός νικητής, όπως άλλωστε και στην εποχή των μεγάλων βασιλέων, ο «Ελληνας» (20-14).
Αλησμόνητος αγώνας: Ο προημιτελικός του Αμερικανικού Οπεν το 2001, όταν ο Σάμπρας νίκησε σε ένα γεμάτο παιχνίδι τον Αγκάσι με 6-7, 7-6, 7-6, 7-6.
