Ο ακροδεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν έχει ένα πρόβλημα. Η ελεύθερη μετακίνηση εντός της ΕΕ αλλά και η απέχθεια προς το καθεστώς του έχουν οδηγήσει χιλιάδες νέους, μορφωμένους και ικανούς Ούγγρους στο εξωτερικό, δημιουργώντας σοβαρό κενό στην αγορά εργασίας. Η λύση που βρήκε είναι απλή και αντεργατική: πέρασε νόμο που θα επιτρέπει στους εργοδότες να αυξήσουν στις 400 ώρες ετησίως τις «υποχρεωτικές υπερωρίες» που επιβάλλουν στους εργαζομένους και να τους πληρώσουν μέχρι και τρία χρόνια μετά!
Η απλή αριθμητική δείχνει τον ταξικό και σαδιστικό χαρακτήρα του νόμου. Για κάποιον που δουλεύει οκτάωρο, το βάρος των 400 ωρών ισούται με κάτι παραπάνω από μία επιπλέον ώρα εργασίας κάθε μέρα, με 7,7 επιπλέον ώρες την εβδομάδα και με 50 επιπλέον εργάσιμες μέρες κάθε χρόνο.
Ο Ορμπάν, που μέσω συγγενών και έμπιστων επιχειρηματιών ελέγχει μεγάλους τομείς της ουγγρικής οικονομίας, απαντάει ότι «πρέπει να άρουμε τα γραφειοκρατικά εμπόδια ώστε όσοι επιθυμούν να δουλέψουν και να κερδίσουν περισσότερα να το κάνουν».
Διαλύοντας τη δημοκρατία κομ- μάτι κομμάτι, ο 55άχρονος πρωθυπουργός βάζει στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα, έχοντας ευρεία λαϊκή αποδοχή μετά τις εκλογές του περασμένου Απριλίου και με κατακερματισμένη την αντιπολίτευση. Από το 2010 που ανέλαβε την εξουσία για δεύτερη φορά (ήταν πρωθυπουργός και την περίοδο 1998-2002) εφαρμόζει σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική, ελέγχει ασφυκτικά τα περισσότερα ΜΜΕ, διατυπώνει οξύμωρα έναν «φιλοευρωπαϊκό» ευρωσκεπτικισμό επικαλούμενος ιδεολογήματα περί αποκλειστικά χριστιανικής Ευρώπης, ενώ έχει αλώσει μεταξύ άλλων την παι- δεία, τη δημόσια διοίκηση και τη Δικαιοσύνη.
Η ουγγρική Βουλή, παράλληλα με τον «νόμο της σκλαβιάς», υπερψήφισε την ίδρυση νέων διοικητικών δικαστηρίων, με δικαστές διορισμένους απευθείας από τον υπουργό Δικαιοσύνης. Θα εκδικάζουν διαφορές ανάμεσα σε ιδιώτες και στο ουγγρικό δημόσιο, προοπτική που αποδυναμώνει το Ανώτατο Δικαστήριο και θεσμοθετεί παραδικαστικό καθεστωτικό μηχανισμό.
«Καθώς το χάος με το Brexit συνεχίζεται, είναι εύκολο να χάσει κανείς την εικόνα της ευρύτερης κρίσης που πλήττει την ευρωπαϊκή κοινωνία. Πουθενά δεν είναι πιο προφανές και ανησυχητικό αυτό από ό,τι στην Ουγγαρία. Ο Ορμπάν είναι ο μακροβιότερος και πιο επιτυχημένος από τους ηγέτες της νέας Δεξιάς στην Ευρώπη. Καλλιέργησε συστηματικά την αφήγηση ότι το ουγγρικό έθνος μάχεται ενάντια στο ισλάμ, στους πρόσφυγες, στην Αριστερά, την παγκοσμιοποίηση και στις συνωμοσίες τύπου Σόρος» γράφει ο Βρετανός αναλυτής Ντέιβιντ Τζέιμισον.
Τον Σεπτέμβριο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της ουγγρικής κυβέρνησης για παραβίαση θεμελιωδών αρχών της ΕΕ. Εκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
