Η φιλόλογος Αθηνά Τσάκαλου έναν χρόνο µετά την πρώτη της εµφάνιση στον κόσµο της λογοτεχνίας επιστρέφει µε το δεύτερο µυθιστόρηµά της, «Τι χορούς να χορέψω» (Εκδόσεις Τόπος).
Στο πρώτο της βιβλίο («Οι λεηλάτες του µεσηµεριού», Εκδόσεις των Συναδέλφων) έδωσε ένα δυνατό και συνάµα ευαίσθητο στίγµα µε την ιστορία του αναρχικού ήρωά της, θέτοντας και ξεκαθαρίζοντας κάποια σηµεία σχετικά µε τη δράση αυτών των «παράξενων οραµατιστών», όπως τους αποκαλεί. Και ίσως δεν θα µπορούσε να είναι αλλιώς. Είναι ένα θέµα που την έχει απασχολήσει προσωπικά και τροφοδοτεί δηµιουργικά την έµπνευσή της: η ίδια έχει βιώσει την απουσία των γιων της Χρήστου και Γεράσιµου Τσάκαλου εξαιτίας του οκτάχρονου εγκλεισµού τους ως πολιτικών κρατουµένων για τη συµµετοχή τους στη Συνωµοσία των Πυρήνων της Φωτιάς.
Η Αθ. Τσάκαλου επιστρέφει λοιπόν µε πρωταγωνιστή της έναν νεαρό αναρχικό. Ο Βασίλης εξαφανίζεται επειδή καταζητείται για συµµετοχή σε επαναστατική οµάδα. Το κενό που αφήνει στους γονείς του και οι επιπτώσεις είναι εµφανή. Οι δυο τους δεν θα είναι ποτέ πια ίδιοι. Η σχέση τους θα επηρεαστεί δραµατικά από αυτή την απώλεια. Προσπαθώντας να τον καταλάβουν, έρχονται σε ρήξη. Η µητέρα του Ηρα ελπίζει συνεχώς ότι θα τον ξαναβρεί. Ψάχνοντας τα ίχνη του συγχέει την πραγµατικότητα µε το όνειρο και µε θρύλους παλιούς. Ανακαλώντας εικόνες από το παρελθόν, αναζητά σηµάδια του γιου της που θα την οδηγήσουν στον δικό του κόσµο.
Ένα µήνυµά του φέρνει κοντά τους δύο γονείς. Περιµένουν να τον δουν ξανά. Ωστόσο, θα διαλέξουν διαφορετικούς δρόµους ως προς τη σχέση τους µε τις επιλογές του Βασίλη, και οι δύο όµως µε τη γονική αγάπη ως οδηγό. Πρέπει να αποφασίσουν «τι χορούς θα χορέψουν» τελικά.
Η αναρχική ιδεολογία και πράξη, η αναζήτηση µιας άλλης κοινωνίας, η υπέρβαση του εαυτού και η παράδοσή του σε έναν σκοπό οικουµενικό, οι ριζωµένες αναµνήσεις, τα βιώµατα από τη ζωή στην επαρχία µε τη βαθιά λαϊκή της σοφία, η ζωτική σχέση µε τη φύση είναι θέµατα που συνυπάρχουν και αλληλοδιαπλέκονται στο «Τι χορούς να χορέψω» και δηµιουργούν έναν κόσµο σχεδόν ονειρικό, ίσως ουτοπικό, αλλά σίγουρα µε στοιχεία αντληµένα από την πραγµατικότητα, µε κοινωνικά, ιδεολογικά και κυρίως ανθρώπινα ερωτήµατα.
