Ο Γιαν Βέσελι ήταν καλεσμένος στο νέο επεισόδιο του Eurohoops Lockdown, με τον Τσέχο να μιλάει για την καριέρα του σε Ευρώπη και NBA, την Εθνική ομάδα της Τσεχίας και πολλά ακόμα!
Ο Τσέχος έκανε αναδρομή στα χρόνια που ξεκίνησε το μπάσκετ, μίλησε για την Παρτιζάν και το Final Four του 2010, στο οποίο αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό, αναφέρθηκε στο NBA, την Φενέρ, τον Ζοτς και την Εθνική, ενώ απάντησε και στις γρήγορες ερωτήσεις μας, με τον ίδιο να δίνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Γιαν Βέσελι στο Eurohoops Lockdown:
Για το πού βρίσκεται αυτή την περίοδο: “Είμαι σπίτι στην Πόλη. Να πω την αλήθεια είμαι λίγο ενοχλημένος με όλα όσα συμβαίνουν. Ο γιος μου μας ξυπνάει στις 7 και παίζουμε μαζί του, κάνουμε πράγματα μαζί του. Πήγαμε από μαγείρεμα σε δίαιτα τρεις φορές. Το μαγείρεμα μας έπαιρνε 3 ώρες. Λίγη προπόνηση και αυτό είναι. Όταν ξεκίνησε η καραντίνα πάλευα να κάνω πράγματα. Όχι βάρη, γιατί δεν έχω γυμναστήριο, αλλά προσπαθώ μείνω σε φόρμα”.
Για την παιδική του ηλικία: “Δεν είχα επιλογή να παίξω βόλεϊ όπως θα αγαπούσε η μαμά μου. Υπήρχε μόνο γήπεδο μπάσκετ τότε στο χωριό μου. Ο μπαμπάς μου προπονούσε την νεανική ομάδα τότε. Μου άρεσε ο αθλητισμός αλλά δεν περίμενα να γίνω αθλητής. Ήταν πιο πολύ χόμπι. Είχαμε 7 ξαδέρφια σε ένα οικόπεδο. Ήταν απλά κάτι που έκανα με τα ξαδέρφια μου. Όταν ήμουν 16 ο κόουτς μου είπε δεν μπορεί να μου δώσει κάτι άλλο και πως ήρθε η ώρα να πάω κάπου αλλού. Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι του αθλητισμού και καταλάβαιναν. Τότε λοιπόν πήγα στην Σλοβενία. Δεν ήταν εύκολο. Οι γονείς μου είχαν δουλειά και εγώ πήγα μόνος, χωρίς να ξέρω τη γλώσσα. Μιλούσα με το να κουνάω τα χέρια. Ήταν όμως όλοι υποστηρικτικοί. Δεν μπορούσα να παίξω βέβαια στην αρχή αλλά μετά τα κατάφερα”.
Για την περίοδο που ήταν στην Παρτιζάν: “Πήγα εκεί από 18 ετών έως 21 και ήταν από τα καλύτερά μου χρόνια. Πήρα εμπειρία και δεν μιλάμε μόνο για το μπάσκετ αλλά και την ζωή. Όλοι με δέχθηκαν θερμά. Θυμάμαι ότι πήγα να μιλήσω στα αποδυτήρια αγγλικά και μου είπαν πως πρέπει να μάθω σέρβικα. Πήγα και έπρεπε να μάθω σέρβικα. Μιλούσα σλοβένικα οπότε μου πήρε 3-4 μήνες για να μιλήσω κανονικά τη γλώσσα. Πλέον μιλάω και σέρβικα. Τα τρόπαια και όλα αυτά ήταν σπουδαία. Έχω φίλους εκεί και τα καλοκαίρια τα χωρίζω ανάμεσα σε Σερβία και Τσεχία. Τα 3 χρόνια εκεί ήταν απίθανα. Κυριαρχούσαμε τότε και πήραμε όλα τα τρόπαια. Παντού υπήρχαν φίλαθλοι μας που τρελαινόντουσαν. Το τελευταίο μου ματς είναι η πιο τρελή ιστορία”.
Για τα ντέρμπι με τον Ερυθρό Αστέρα: “Αγαπούσα τα ντέρμπι. Στο πρώτο ήμουν έκπληκτος με αυτά που έγιναν, όμως μετά τα ερωτεύτηκα. Ήξερα το πόσο σημαντικό είναι για τους φιλάθλους. Ο κουμπάρος μου είναι φίλαθλος του Ερυθρού Αστέρα και πριν τα ματς δεν μιλάμε. Υπάρχει ένταση και δεν είναι εύκολα ματς, όμως τα αγαπώ.
Για το Final Four του 2010 και τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό: “Ακόμα το θυμάμαι και ειδικά όταν μιλάμε με τον Κώστα. Μου είπε ότι αυτό δεν ήταν καν το πλέι που σχεδιάστηκε. Ακόμα το βλέπω. Αν είχε αγγίξει το στεφάνι θα είχαμε κερδίσει. Πόνεσε. Χάσαμε 2 ματς στην παράταση και ήταν μεγάλη εμπειρία”.
Για το NBA: “Δεν σκεφτόμουν όταν ήμουν μικρός, αλλά σε Σλοβενία και Σερβία έγινα στάρτερ σε ομάδα Ευρωλίγκας οπότε πίστευα πως μπορώ να πάω στο NBA. Το ντραφτ είναι όνειρο. Ήμουν χαρούμενος που επιλέχθηκα. Δεν ήταν σπουδαία εμπειρία αλλά είμαι χαρούμενος. Eπιλέχθηκα και υπήρχε το λοκ άουτ εκείνη την χρονιά. Τα πάντα ήταν σοκαριστικά για εμένα. Δεν ήμουν έτοιμος. Ήταν ένα σοκ. Αλλά και η ομάδα έκανε ριμπίλντινγκ και όλα έπαιξαν τον ρόλο τους. Προερχόμουν από την Παρτιζάν που δίνει χώρο στους μικρούς και εκεί είναι τελείως διαφορετικά. Χρειάζομαι τους συμπαίκτες μου κι εγώ για να αποδώσω. Ποτέ δεν έκλεισα την πόρτα στο NBA. Αν η ευκαιρία είναι σωστή θα το κάνω”.
Για το αν σκέφτεται να γυρίσει στο NBA: “Το σκεφτόμουν λίγα χρόνια μετά το NBA. Πλεόν είμαι 6η χρονιά και όλα αυτά είναι στο παρελθόν.
Για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας: “Στην πρώτη ανανέωση κίνητρο ήταν το να πάρουμε την Ευρωλίγκα. Στη δεύτερη αποφάσισα να ανανεώσω και να μείνω εδώ. Η κορυφαία στιγμή είναι η Ευρωλίγκα. Μεγάλες στιγμές για εμάς, για την ομάδα για την χώρα. Η ατμόσφαιρα ήταν απίθανη πριν και μετά. Όλοι τρελάθηκαν”.
Για την συνεργασία του με τον Έκπε Ούντο: “Είμαστε παρόμοιοι παίκτες και έπρεπε να βρούμε το πώς θα παίζουμε μαζί. Προσαρμόσαμε το παιχνίδι μας ο ένας στον άλλον. Του άρεσε να μοιράζεται τη μπάλα. Στην ουσία βρήκαμε κατανόηση για το πώς θα συνεργαστούμε. Εκτός γηπέδου είναι ένας διασκεδαστικός τύπος”.
Για το άσχημο ποσοστό στις βολές στο Final Four του 2016: “Δεν αισθανόμουν καλά. Ήμουν απογοητευμένος. Μου μιλούσε ο Ζοτς και μου είπε ότι και με 0/20 θα με εμπιστευόταν και πάλι. Το καλοκαίρι πήγα στο γήπεδο και δούλεψα. Πλέον είμαι άνετος από τη γραμμή των βολών”.
Για την πορεία της Φενέρ πριν τον κορωνοϊό: “Δεν ξέρω τι πήγε λάθος. Είμαστε σπουδαία ομάδα εδώ και πολλά χρόνια και το μπαμ θα έρθει. Παίξαμε κακά λεπτά αλλά δεν ήταν καταστροφή η όλη κατάσταση. Το καλοκαίρι προσπαθούσα να επιστρέψω στο 100%. Αυτό ίσως έπαιξε ρόλο. Έχουμε μικρό ρόστερ κι εγώ δεν ήμουν έτοιμος. Αλλά και πάλι ήμασταν καλά. Η κατάσταση μας σταμάτησε αλλά ποιος ξέρει τι θα συνέβαινε;”
Για τον γιο του: “Ήταν το καλύτερο που θα συνέβαινε γιατί θα τρελαινόμουν στην αποκατάσταση. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την αποκατάστασή μου απλά να παίξεις μαζί του. Με βοήθησε πολύ. Αισθανόμουν πως κάνω κάτι πραγματικά με τον γιό μου. Με βοήθησα γιατί ξεχάστηκα από όλα όσα γινόντουσαν”.
Για το αν θέλει να τον δει Μπασκετμπολίστα: “Δεν θα τον πιέσω για το τι θέλει να κάνει. Θα είναι γύρω από το μπάσκετ και θα καταλαβαίνει. Έβλεπα τον Ρόντμαν που εξαφανιζόταν. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Δεν είναι εύκολο λοιπόν, αλλά θα μου άρεσε να τον δω να παίζει μπάσκετ. Δεν θα είμαι από εκείνους τους τρελούς που πιέζουν τα παιδιά… ελπίζω”.
Για το αν θέλει να κλείσει την καριέρα του στην Φενέρ: “Πάντα υπάρχει αυτή η επιλογή. Εννοείται πως αν υπάρχει δυνατότητα να μείνω εδώ θα το κάνω”.
Για το τι θα κάνει αν φύγει ο Ζοτς: “Ήρθα εδώ για τον Ζέλικο και θα ήθελα να συνεχίσω εδώ. Δεν νομίζω να δοκιμάσω κάτι άλλο αν φύγει εκείνος. Αν το κάνω θα το κάνω για εμένα και για να ω το επόμενο βήμα στην καριέρα μου”.
Για τον ρόλο του Ομπράντοβιτς στην καριέρα του: “Έπαιξε τρομερό ρόλο. Μετά το ΝΒΑ με έκανε να αγαπήσω πάλι το μπάσκετ και να ξαναβρώ αυτοπεποίθηση. Του είμαι ευγνώμων. Μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά μαζί του. Πολλές φορές μας βρίζει στο παρκέ αλλά η ατμόσφαιρα σε οδηγεί σε αυτό. Έχουμε ανοιχτή σχέση και εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον μέσα στο παρκέ”.
Για την ομάδα της δεκαετίας: “Δεν με πείραξε που δεν ήμουν σε αυτή. Είναι πάρα πολλοί οι παίκτες που αξίζουν και μου αρέσει που είμαι στην συζήτηση για αυτή, αλλά δεν νομίζω πως έπρεπε να είμαι στην ομάδα της δεκαετίας”.
Για την Εθνική Τσεχίας: “Πρώτη φορά είδα μπάσκετ το καλοκαίρι. Μου άρεσε το μπάσκετ που έπαιξαν και το πόσο εξέπληξαν τους πάντες. Δεν ξέρω για το μέλλον. Πρέπει να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς και μετά έχουμε το Ευρωμπάσκετ, αλλά ανυπομονώ. Μου αρέσει να παίζω με την Εθνική και ανυπομονώ να παίξω”.
Για το ποιοι είναι οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι: “Είναι οι Ντάνστον, Ταβάρες, Αγιόν, Σίνγκλετον Γκουντάιτις και Τανζούσκι”.
Για το ποιός είναι ο πιο αστείος: “Υπάρχει ο Μπόμμπι Ντίξον και μετά όλοι οι υπόλοιποι”.
Για το ποιός είναι ο πιο δύσκολο αμυντικός: “Ο Μπράιαντ Ντάνστον”
Για το ποιόν του αρέσει να μαρκάρει: “Μου αρέσει να μαρκάρω γκαρντ γιατί είναι ταλαντούχοι. Νομίζεις πως ξέρεις τι να κάνεις αλλά δεν ξέρεις. Είναι διασκεδαστικό”.
Για το ποια είναι η καλύτερη πεντάδα της φετινής Ευρωλίγκας: “Σέιν Λάρκιν, Νικ Καλάθης, Μάικ Τζέιμς, Μίροτιτς και Μιλουτίνοφ
Για το ποιός είναι ο πιο Clutch παίκτης: “Είναι ο Σέιν Λάρκιν“.
Για το αν θα ήθελε να γίνει All Star Game στην Ευρωλίγκα: ¨Σίγοορα θα ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο. Θα ήταν σπουδαίο να γίνει αυτό”.
Για το αν προτιμά το φορμάτ της Ευρωλίγκας ή του NBA: “Είμαι στη μέση. Στο F4 δεν φαίνεται πάντα η καλύτερη ομάδα. Ενώ στα πλέι οφς η καλύτερη θα κυριαρχήσει”.
Για το ποιόν παίκτη θα ήθελε να δει στο NBA: “Θα ήθελα να δω τον Νίκολα Μιλουτίνοφ στο ΝΒΑ”.
Για το ποιόν παίκτη θαύμαζε όταν ήταν μικρός: “Μου άρεσε ο Ντιρκ Νοβίτσκι, όμως μέχρι να πάω στην Σλοβενία δεν ήξερα κανέναν”.
Για τον λόγο που επέλεξε το 24 στην φανέλα: “Εγώ και η αδερφή μου γεννηθήκαμε 24 οπότε… πολλά 24άρια”.
Για το ποιοι είναι οι αγαπημένοι του συμπαίκτες: “Οι Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, Κώστας Σλουκας, Μάρκο Γκούντουριτς, Μέλι Μαχμούτογλου και Άχμεντ Ντουβερίογλου.
Πηγή: Eurohoops
