Το Ισραήλ δεν έχει ακόμη επισήμως αναγνωρίσει ότι η επίθεση στο Ιράν τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής ήταν δικό του έργο. Από τη μεριά τους, οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες του Ιράν υποβάθμισαν, απέρριψαν, ακόμη και χλεύασαν σε σχέση με τις επιπτώσεις της απάντησης του Ισραήλ.
Οι εκτιμήσεις σχετικά με το είδος των όπλων που αναπτύχθηκαν την Παρασκευή και πόσες ζημιές προκλήθηκαν εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενες και ελλιπείς.
Αμερικανοί αξιωματούχοι κάνουν λόγο για πυραυλικό χτύπημα, αλλά Ιρανοί αξιωματούχοι λένε ότι οι επιθέσεις, στην κεντρική επαρχία του Ισφαχάν και στο βορειοδυτικό Ταμπρίζ, προκλήθηκαν από μικρές εκρήξεις drones.
Διαβάστε επίσης – Ιράκ: Στόχος πυραυλικής επίθεσης φιλοϊρανική πολιτοφυλακή
«Τα drones που καταρρίφθηκαν δεν προκάλεσαν ζημιές και θύματα», επέμεινε ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν στο ημιεπίσημο Πρακτορείο Ειδήσεων Tasnim.
Αλλά αυτά τα απλά ειδικά όπλα το Ισραήλ τα έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές στα χρόνια των μυστικών επιχειρήσεων του στο Ιράν, όπως υπενθυμίζει το BBC σε ανάλυσή του για την επόμενη ημέρα της σύγκρουσης Τελ Αβίβ – Τεχεράνης.
Αυτή τη φορά ο κύριος στόχος τους ήταν η φημισμένη κεντρική επαρχία του Ισφαχάν, η οποία φημίζεται για την εκπληκτική ισλαμική κληρονομιά της.
Τελευταία, ωστόσο, η επαρχία είναι πιο διάσημη για την πυρηνική εγκατάσταση Natanz, το Κέντρο Πυρηνικής Τεχνολογίας του Ισφαχάν και μια σημαντική αεροπορική βάση, η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ στις 14 Απριλίου.
Είναι επίσης μια βιομηχανική καρδιά που στεγάζει εργοστάσια που παράγουν τα drones και τους βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύτηκαν κατά εκατοντάδες προς την κατεύθυνση του Ισραήλ την περασμένη Κυριακή.
Έτσι, μια περιορισμένη επιχείρηση φαίνεται να έφερε μια ισχυρή προειδοποίηση – ότι το Ισραήλ έχει τις πληροφορίες και τα μέσα για να χτυπήσει κατά βούληση την καρδιά της πολεμικής βιομηχανίας του Ιράν.
Είναι ένα μήνυμα τόσο επείγον που το Ισραήλ φρόντισε να σταλεί πριν, και όχι μετά την έναρξη του εβραϊκού Πάσχα, όπως είχε προβλεφθεί ευρέως από τους ισραηλινούς παρατηρητές.
Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης ότι το Ισραήλ στόχευσε τοποθεσίες όπως το σύστημα ραντάρ αεράμυνας του Ιράν, το οποίο προστατεύει το Natanz. Δεν υπάρχει ακόμη επιβεβαιωμένος απολογισμός της επιτυχίας του.
Έτσι, αυτή η επίθεση μπορεί επίσης να είναι απλώς ένα εναρκτήριο λάκτισμα. Αλλά ήταν, προς το παρόν, ένα ακούσιο δώρο για τα 85α γενέθλια στον Ανώτατο Ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Η επίσημη σιωπή του Ισραήλ έδωσε στον απόλυτο υπεύθυνο λήψης αποφάσεων του Ιράν ζωτικό πολιτικό χώρο, όπως εκτιμά το BBC στην ανάλυσή του. Η Τεχεράνη δεν χρειαζόταν να επικαλεστεί τον νέο της κανόνα ότι όποτε ο αρχαιότερος εχθρός της χτυπήσει, το Ιράν θα αντεπιτεθεί σκληρά, με κίνδυνο να πυροδοτήσει μια επικίνδυνη κλιμακούμενη σπείρα.
Το Ιράν επίσης απολαμβάνει αυτό που θεωρεί τη νέα του προβολή ισχύος.
Ο σκληροπυρηνικός πρόεδρος Ebrahim Raisi δεν ανέφερε καν αυτά τα πιο πρόσφατα γεγονότα στις ομιλίες του την Παρασκευή.
Για την Ισλαμική Δημοκρατία, τα πάντα έχουν να κάνουν με αυτό που ονομάζει Operation True Promise – την άνευ προηγουμένου επίθεσή της εναντίον του Ισραήλ τη νύχτα της περασμένης Κυριακής. Χαιρέτισε αυτό που αποκάλεσε την «ατσαλένια θέληση» της χώρας του.
Το Ιράν υπερηφανεύεται εδώ και χρόνια για τη «στρατηγική υπομονή» του, την πολιτική του να παίζει ένα μακρύ παιχνίδι αντί να ανταποδίδει άμεσα και άμεσα σε τυχόν προκλήσεις.
Στρατηγική αποτροπής
Τώρα, επικαλείται το δόγμα της «στρατηγικής αποτροπής». Αυτό το νέο δόγμα πυροδοτήθηκε από την επίθεση της 1ης Απριλίου στο διπλωματικό της συγκρότημα στη Δαμασκό, η οποία κατέστρεψε το προξενικό της παράρτημα και σκότωσε επτά Φρουρούς της Επανάστασης, συμπεριλαμβανομένου του ανώτερου διοικητή της στην περιοχή.
Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν δεχόταν αυξανόμενες πιέσεις να χαράξει μια γραμμή καθώς το Ισραήλ ενίσχυε τους στόχους του κατά τους τελευταίους έξι μήνες του σκληρού πολέμου στη Γάζα.
Όχι πλέον απλώς χτυπώντας τα περιουσιακά στοιχεία της Τεχεράνης, συμπεριλαμβανομένων των ¨κρυμμένων” όπλων του, των κτιρίων, των βάσεων και των οδών ανεφοδιασμού σε πεδία μάχης όπως η Συρία και ο Λίβανος, το Ισραήλ δολοφονούσε επίσης υψηλόβαθμους αξιωματούχους.
Μια εχθρότητα δεκαετιών, η οποία προηγουμένως είχε περιοριστεί σε σκιώδεις πολέμους και μυστικές επιχειρήσεις, ξέσπασε πλέον σε ανοιχτή αντιπαράθεση.
Όποιες και αν είναι οι ιδιαιτερότητες αυτής της τελευταίας σύγκρουσης, υπάρχει μια πιο θεμελιώδης προτεραιότητα και για τις δύο πλευρές: η αποτροπή – μια πιο σταθερή βεβαιότητα που χτυπά στο δικό της έδαφος δεν θα ξανασυμβεί. Εάν το κάνουν, υπάρχει ένα κόστος που πρέπει να πληρωθεί και θα βλάψει.
Προς το παρόν κυριαρχεί η ανακούφιση στην περιοχή και σε πρωτεύουσες της περιοχής.
Η τελευταία κίνηση του Ισραήλ, υπό την αγωνιώδη παρότρυνση των συμμάχων του να περιορίσουν τα αντίποινά του, θα έχει αμβλύνει αυτήν την ένταση, προς το παρόν. Όλοι θέλουν να σταματήσουν έναν καταστροφικό ολοκληρωτικό πόλεμο. Αλλά κανείς δεν θα έχει καμία αμφιβολία ότι οποιαδήποτε ηρεμία μπορεί να μην διαρκέσει για πολύ.
Η περιοχή εξακολουθεί να φλέγεται.
Ο πόλεμος της Γάζας συνεχίζεται, προκαλώντας έναν τεράστιο αριθμό θυμάτων από την μεριά των Παλαιστινίων.
Υπό την πίεση των πιο ένθερμων συμμάχων του, το Ισραήλ έχει διευκολύνει την παράδοση μεγαλύτερων ποσοτήτων βοήθειας που χρειάζονται απελπιστικά, αλλά η πληγείσα περιοχή εξακολουθεί να κλυδωνίζεται στο χείλος του λιμού.
Οι Ισραηλινοί όμηροι δεν έχουν επιστρέψει ακόμη στα σπίτια τους και οι συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός έχουν σταματήσει. Το Ισραήλ εξακολουθεί να προειδοποιεί για μάχες στη Χαμάς.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ταυτόχρονα όλα και τίποτα δεν έχουν αλλάξει στις πιο σκοτεινές, πιο επικίνδυνες μέρες της περιοχής.
