Αποκαλυπτικά τα στοιχεία από τους προϋπολογισμούς
Περίσσεψε η κυβερνητική υποκρισία στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Την αρχή έκανε το οικονομικό επιτελείο την προηγούμενη Δευτέρα, όταν επιχείρησε να χαϊδέψει τα νεοφιλελεύθερα αυτιά των επικεφαλής των δανειστών προκειμένου να αμβλύνει τον εκνευρισμό τους για τις τεράστιες παραλείψεις στην οικονομία. Το πανηγυρικό κλίμα συνεχίστηκε την Τετάρτη όταν το ΙΟΒΕ παρουσίασε την έρευνα «Η μακροοικονομική και κοινωνικοοικονομική επίδραση του προγράμματος αξιοποίησης της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου». Εμπλεα ψεύτικου ενθουσιασμού τα νεοφιλελεύθερα γεράκια μίλησαν για ενίσχυση του ΑΕΠ κατά τη μνημονιακή περίοδο (2011-19) κατά 1 δισ. ευρώ. Δεν δίστασαν να μιλήσουν ακόμη και για «συμβολή στην καταπολέμηση της ανεργίας με μέση επίπτωση απασχόλησης τους 20.000 απασχολούμενους». Δηλαδή η συμβολή των ιδιωτικοποιήσεων στην πτώση του δείκτη ανεργίας είναι μικρότερη της μισής ποσοστιαίας μονάδας (0,5%)!
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ωραιοποίηση ενός ψέματος αλλά με τη βάρβαρη κακοποίηση της αλήθειας. Η παταγώδης αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων καταγράφεται μέσα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς της μνημονιακής περιόδου… Ας αφήσουμε όμως τα συμπεράσματα για να παραθέσουμε τα δεδομένα.
Η εισαγωγή στη μνημονιακή περίοδο ήρθε τον Μάιο του 2010… Η τρόικα απαίτησε και η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδέχτηκε να καταγραφεί στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011 ο στόχος για αποκρατικοποιήσεις συνολικού ύψους 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-15. Μάλιστα τα πρώτα 15 δισ. ευρώ θα έπρεπε να οδηγηθούν στα κρατικά έσοδα τη διετία 2011-12. Τι κατάφεραν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά το 2011-15; Οι ιδιωτικοποιήσεις εισέφεραν στα κρατικά ταμεία λιγότερα από 3 δισ. (το 2011-12 μάλιστα συνολικά 1,17 δισ. ευρώ). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν ιδιωτικοποιήσεις, αλλά ότι πωλήθηκαν τα «ασημικά του δημόσιου» αντί ευτελούς τιμήματος.
Εως τις αρχές του 2015 ξεπουλήθηκαν αντί πινακίου φακής (γι’ αυτό και η μεγάλη απόκλιση σε έσοδα και προβλέψεις): τράπεζες, τεράστιες ενεργειακές επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ), υποδομές και ποσοστά σε επιχειρήσεις κοινής ωφελείας (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, αεροδρόμια, Οργανισμοί Λιμένος Θεσσαλονίκης και Πειραιώς), εταιρείες στοιχημάτων και τυχερών παιγνίων (ΟΠΑΠ, Καζίνο Πάρνηθας, ΟΔΙΕ – Ιππόδρομος), εταιρείες εμπορικού χαρακτήρα (Καταστήματα Αφορολόγητων Ειδών, Οlympic Catering).
Η περίοδος ΣΥΡΙΖΑ
Την ίδια αποτυχημένη κατάληξη είχε και η επόμενη περίοδος, αφού για παράδειγμα το 2018 είχε τεθεί στόχος για 2,8 δισ. και τελικά εισπράχτηκαν 738 εκατ. ευρώ! Κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχαμε αρκετές ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΟΤΕ 5%, ΟΠΑΠ 33%, ΟΛΠ, ΟΛΘ, TΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Εγνατία Οδός, Διεθνής Αερολιμένας, περιφερειακά αεροδρόμια, ψηφιακό μέρισμα, αμοιβαίο ιπποδρομιακό στοίχημα, χορήγηση δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων).
Πενιχρές προσδοκίες
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν πτοήθηκε από τις παταγώδεις αποτυχίες και τοποθέτησε ψηλά τον πήχη (ενέγραψε στον προϋπολογισμό του 2020 έσοδα 2,44 δισ. ευρώ). Με βάση τον προγραμματισμό, το 2020 περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων ο ΟΠΑΠ, περιφερειακά αεροδρόμια, η μαρίνα Αλίμου, το e-auction I-VIII, η Κασσιόπη, το βόρειο Αφάντου, το Ελληνικό, η αγορά Μοδιάνο (Θεσσαλονίκη) και το Castello Bibelli. Επίσης το 30% των μετοχών του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και το 65% της ΔΕΠΑ, η ΕΛΒΟ, η μακροχρόνια (35 έτη) παραχώρηση της Εγνατίας Οδού, περιφερειακά λιμάνια και μαρίνες (π.χ. Ιτέας και Αρετσούς), το σχεδόν εξαντληθέν κοίτασμα φυσικού αερίου στην Καβάλα και η μετατροπή του σε υπόγειο χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου. Ολα είναι ασαφή με μόνο σίγουρο το Ελληνικό (300 εκατ. ευρώ) και οι όποιες μικρές αποκρατικοποιήσεις του ΤΑΙΠΕΔ. Στο Ελληνικό προσφάτως θαυμάσαμε το επικοινωνιακό σόου κατεδάφισης με έξοδα ελληνικού δημόσιου και όχι του επενδυτή!
