Βαγγέλης Μόρας: Δώστε ζωή σε όποιον έχει ανάγκη

Ο αμυντικός της ΑΕΛ μιλάει στο Documento για το μη κερδοσκοπικό σωματείο που έχει ιδρύσει στη μνήμη του αδερφού του.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ντρίμπλες, ασίστ, γκολ και εκτόξευση συναισθημάτων. Μέσα από την μπάλα που κυλάει στο χορτάρι μπορεί να μεταδοθούν κοινωνικά μηνύματα, όπως για τη στήριξη συνανθρώπων μας και για την ίδια τη ζωή. Αλλωστε στη σύγχρονη κοινωνία ο ποδοσφαιριστής είναι πηγή έμπνευσης και πρότυπο για τη νεολαία. Ο Βαγγέλης Μόρας στον αγώνα της Λάρισας με τον Αστέρα Τρίπολης σκόραρε στο 69΄, έδειξε τον ουρανό και αφιέρωσε το νικητήριο γκολ για την ομάδα του στον αδερφό του, Δημήτρη, που έφυγε από τη ζωή από λευχαιμία το 2015, σε ηλικία 33 ετών. 

Προτού οι Αρκάδες στήσουν την μπάλα στη σέντρα ο πολύπειρος αμυντικός πήγε στις διαφημιστικές πινακίδες και φίλησε αυτήν που αναφέρεται στο σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Save Μ.ΟΡ.Α.Σ., το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αδερφού του.

Ο αρχηγός της ΑΕΛ ήταν ένα από τα πρόσωπα της 26ης αγωνιστικής της Σούπερ Λίγκας και με την αντίδρασή του μετά το 2-1 πέρασε ένα μήνυμα στην κοινωνία: αυτό της αξίας της προσφοράς, της αξίας της ίδιας της ζωής! Στόχος του σωματείου Save Μ.ΟΡ.Α.Σ. είναι, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του (www.savemoras.com), «η ενημέρωση, η βαθιά γνώση του “πώς μπορώ να γίνω δότης μυελού των οστών”, με επίγνωση και ασφάλεια, να μη φοβόμαστε να το προσφέρουμε, αλλά συνειδητά να το προσφέρουμε». Και το μήνυμα του σωματείου είναι «κάθε μέρα και ένας δότης ακόμη, κάθε μέρα κι ένας αυριανός νικητής».

Αφύπνιση

Τα αρχικά Μ.ΟΡ.Α.Σ. σημαίνουν «Μαζί ΟΡαματιζόμαστε Αφύπνιση Συνείδησης» και ήδη η τοπική κοινωνία της Θεσσαλίας έχει ανταποκριθεί στο έργο του σωματείου. «Είμαστε μια μικρή ομάδα οικογένειας και φίλων που τρέχει αυτή την προσπάθεια και μας γεμίζει χαρά το γεγονός ότι ο κόσμος έχει ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας» δηλώνει στο Documento ο Βαγγ. Μόρας, για τον οποίο ήταν ευχάριστη έκπληξη ότι «μπορέσαμε να φέρουμε 2.500 δότες σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Στη Λάρισα έχουν βρεθεί ήδη δώδεκα δότες που είναι συμβατοί. Στατιστικά αυτό είναι ρεκόρ. Πραγματικά μας εξέπληξε όλους το νούμερο. Τι να πω; Ισως να είναι το DNA της Θεσσαλίας. Και δεν θα σταματήσουμε εδώ. Οταν έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο θα επιδιώκω να μιλάω προσωπικά σε μαθητές ηλικίας 16 και 17 ετών προκειμένου να τους ευαισθητοποιώ στο συγκεκριμένο θέμα».

Εχετε συνεργασία με κάποιο άλλο σωματείο ή φορέα;

Συνεργαζόμαστε με το Χάρισε Ζωή στην Πάτρα. Εκεί στέλνονται όλα τα δείγματα από τους δότες και στη συνέχεια περνάνε στην παγκόσμια δεξαμενή.

Από επωνύμους έχεις βοήθεια;

Εχω μιλήσει με νυν και πρώην συμπαίκτες μου στην Ελλάδα και την Ιταλία οι οποίοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν. Γενικά πιστεύω ότι εμείς που είμαστε αναγνωρίσιμοι πρέπει να το εκμεταλλευόμαστε για τέτοιου είδους κινήσεις. Δεν έχουμε να χάσουμε απολύτως τίποτε, ενώ μπορεί να σώσουμε έστω και μία ζωή.

Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;

Δώστε ζωή σε όποιον έχει ανάγκη.

Τέτοιες προσπάθειες πού βρίσκουν περισσότερη στήριξη; Στην Ιταλία, όπου έπαιξες σχεδόν δώδεκα χρόνια, ή στη χώρα μας;

Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση. Στην Ελλάδα μπορούμε να βρίσκουμε δότες, υπάρχει η σχετική άδεια. Στην Ιταλία υπάρχει γραφειοκρατία.

Το σωματείο έχει και άλλες δράσεις;

Διοργανώνουμε events και μαζεύουμε χρήματα προκειμένου να βοηθήσουμε οικογένειες που ένα μέλος τους κάνει θεραπείες και αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.

Τα social media βοηθούν τέτοιες προσπάθειες;

Εννοείται. Και χάρηκα, διότι μετά το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, βγήκε προς τα έξω και πήρε έκταση το Save Μ.ΟΡ.Α.Σ. Στάλθηκε ένα μήνυμα στους φιλάθλους από την εικόνα και τα δημοσιεύματα. Μου έστειλαν πολλά emails απ’ όλη την Ελλάδα και μου ζητούσαν πληροφορίες για το πώς μπορούν να γίνουν δότες. Αυτό ήταν άκρως συγκινητικό για μένα. Το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει, είμαστε πίσω σε ενημέρωση. Θα είναι επιτυχία εάν από αυτή την κινητοποίηση βρεθεί έστω και ένας δότης.

Μια επίσης όμορφη στιγμή στα παιχνίδια της 26ης αγωνιστικής ήταν όταν ο Λεονάρντο Κούτρης αγκάλιασε έναν μικρό μαχητή της ζωής και τον πήρε μαζί του στον αγωνιστικό χώρο του «Γ. Καραϊσκάκης». Το ελληνικό ποδόσφαιρο στα καλύτερά του.

Την είδα, ήταν μοναδική στιγμή γεμάτη αγάπη. Δυστυχώς, στην Ελλάδα ασχολούμαστε με άλλα πράγματα και πρέπει να ξεφύγουμε από την ποδοσφαιρική μιζέρια. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας πνίξουν τα προβλήματα. Σε αυτό πρέπει να συμβάλουμε κι εμείς, οι επαγγελματίες του χώρου. Λίγο χρόνο αν προσφέρουμε, θα είναι το καλύτερο δώρο για κάποιον που το έχει ανάγκη. Ετσι θα γίνουμε και εμείς καλύτεροι άνθρωποι και θα κάνουμε κι άλλους ανθρώπους καλύτερους.