«Μα καλά τον Κουρτάκη έβαζε στο Μαξίμου;», λένε οι γνωρίζοντες.
Η δημοσιοποίηση των παράνομα ηχογραφημένων συνομιλιών του Γιάννη Κουρτάκη με τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, στην εφημερίδα του τα «Παραπολιτικά», δεν προκάλεσε αγανάκτηση μόνο στην Κουμουνδούρου, αλλά χτύπησε συναγερμό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Γιάννης Κουρτάκης αποτελεί έναν από τους πλέον αγαπημένους εκδότες του μητσοτακικού συστήματος εξουσίας. Ως τέτοιος μπαινοβγαίνει ελεύθερα στο Μέγαρο Μαξίμου. Είναι ο εκδοτικός παράγοντας με τις πιο συχνές επισκέψεις και επαφές, όπως λένε όσοι εργάζονται στο νεοκλασικό, από τις καθαρίστριες και τους αστυνομικούς, μέχρι τους υπουργούς και τους υφυπουργούς.
Ο σταθερός συνομιλητής όμως του κ. Κουρτάκη είναι ο ανεψιός του πρωθυπουργού, και διευθυντής του γραφείου του, Γρηγόρης Δημητριάδης, στον οποίο δίνει «πληροφορίες» και συμβουλές για πρόσωπα και πράγματα στον χώρο των ΜΜΕ. Ενίοτε προσπαθεί να πλήξει αντιπάλους του. Ο κ. Δημητριάδης πάντως συγκεντρώνει για μία ακόμη φορά τα βέλη της κριτικής, εντός και εκτός Μαξίμου. Όλοι πια θεωρούν δεδομένο ότι ο κ. Κουρτάκης τους ηχογραφούσε – και τον ίδιο τον Δημητριάδη. Αφού ηχογραφούσε τον Παπαγγελόπουλο γιατί να μην κάνει το ίδιο και με άλλους πολιτικούς παράγοντες;
Το επόμενο ερώτημα είναι «πώς θα εκμεταλλευθεί τις ηχογραφήσεις και πότε θα αποφασίσει να τις δημοσιοποιήσει». Όσοι ξέρουν τον κ. Κουρτάκη (ο οποίος στο παρελθόν είχε γράψει ότι η Ντόρα ήταν αχάριστη γιατί δεν αναγνώρισε τις υπηρεσίες που της είχε προσφέρει, ενώ είχε επιτεθεί και στον Σαμαρά, με τον οποίο υπήρξε φίλος, παρότι του είχε χρηματοδοτήσει μέσω του ΚΕΕΛΠΝΟ ακόμη και το site για το πλέξιμο, το «velonakaiklosti.gr»), λένε ότι είναι θέμα χρόνου, και συναλλαγών.
Προς αυτή την κατεύθυνση έχει ενδιαφέρον τι διαταγές πληρωμής είχαν πάρει τα έντυπά του από τις δύο καμπάνιες των 20 εκατομμυρίων ευρώ, πριν γίνει ο θόρυβος και αρχίσει το μαγείρεμα της λίστας Πέτσα.
Πάντως για τον κ. Δημητριάδη πληθαίνουν οι αιτιάσεις εντός και εκτός νεοκλασικού, στον οποίο καταλογίζουν πολυπραγμοσύνη, δίχως αντίστοιχη γνώση πραγμάτων και καταστάσεων και επιπλέον αλαζονική συμπεριφορά και εμπαθή αντιμετώπιση όσων τολμούν να του ασκούν κριτική.
