Η εγκληματική ανοχή της ΕΛΑΣ και η κυβερνητική πολιτική της ρατσιστικής πρακτικής και των «ίσων αποστάσεων»
Οι αποκλειστικές µαρτυρίες θυµάτων στο Documento, αυτοπτών µαρτύρων (τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση της εφηµερίδας) αλλά και ειδικών καταδεικνύουν ξεκάθαρα την εγκληµατική ανοχή της ΕΛΑΣ απέναντι στις οµάδες των νεοναζί και εξηγούν γιατί η κυβερνητική πολιτική τούς παρέχει ασφάλεια, βοηθώντας έτσι στην επανεµφάνισή τους.
Σ.Τ.
Διαδηλωτής στην αντιφασιστική πορεία στη Θεσσαλονίκη
«Σας γάμησαν οι άλλοι, θα σας γαμήσουμε κι εμείς. Θα πας να βρεις τον Φύσσα»
Καθώς έβγαινε η πορεία προς τα κεντρικά υπήρχαν κάποιες αντεγκλήσεις. Φυσιολογικές, όπως γίνεται σε κάθε πορεία. Σε κάποια στιγμή ένας άντρας των ΜΑΤ ξεκίνησε επίθεση μόνος του, γιατί απλώς δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα νεύρα του. Ηταν εμφανές ότι δεν υπήρχε εντολή, γιατί οι υπόλοιπες διμοιρίες σάστισαν και δεν αντέδρασαν άμεσα, ή όταν αντέδρασαν το έκαναν πολύ νωχελικά. Οι πρώτες διμοιρίες δεν είχαν καταλάβει καν τι είχε γίνει. Αυτό δείχνει ότι πλέον τα ΜΑΤ δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένα και δεν ελέγχονται, λειτουργούν απλώς κατά το δοκούν σαν ομάδες κρούσης, με ιδεολογικό κίνητρο.
Οταν μου την έπεσαν βγήκε η ομάδα σύλληψης και με έπιασαν τέσσερις άντρες των ΜΑΤ. Αρχισαν να με βαράνε –όχι με κλομπ– με χέρια και πόδια. Ευτυχώς ήσασταν εκεί με κάμερες (σ.σ.: ο ρεπόρτερ του Documento), σας είδαν, σταμάτησαν και είπαν: «Σταματήστε, υπάρχουν κάμερες, μην το βαράτε άλλο το πουτανάκι». Οσο με βάραγαν έλεγαν: «Σας γάμησαν οι άλλοι (σ.σ.: ακροδεξιοί), θα σας γαμήσουμε κι εμείς. Θα πας να βρεις τον Φύσσα». Ολα αυτά με συνοδεία από ξύλο. Με το που ήρθε ο αρχιδιμοιρίτης σταμάτησαν. Με πήγαν πιο πάνω στο παρκάκι και λένε στον αρχιδιμοιρίτη: «Αυτό το πουτανάκι τι να το κάνουμε τώρα;» και τους απαντάει: «Αφού δεν έχει κάτι αφήστε τον, έχουμε τους δυο ήδη» (σ.σ.: είχαν γίνει δύο προσαγωγές). Οπότε μου ρίχνουν μερικές μπάτσες και μου λένε: «Εντάξει, σε γαμήσαμε, τώρα πουτάνα τρέχα». Είχαν πέσει δακρυγόνα στο μεταξύ και δεν μπορούσα να ανέβω προς τα πάνω, μου δίνει μια κλοτσιά και μου λέει: «Θα τρέχεις όταν σου μιλάω εγώ, τράβα πάνω μέσα στις φωτιές να καείς τώρα, πουτανάκι».
Αφροδίτη Φράγκου
Θύμα της επίθεσης των νεοναζί στο Νέο Ηράκλειο, μέλος ΚΕΕΡΦΑ
Υπήρχε επικεφαλής που χαιρέτισε ναζιστικά»
Ηρθε μια ομάδα 15 ατόμων, παρατάχθηκε μπροστά από το πάνελ μας, άνοιξε μια σημαία με ναζιστικό σύμβολο και ξεκίνησε την επίθεση. Η εμφάνισή τους ήταν η γνωστή εμφάνιση που ξέρουμε από τα τάγματα εφόδου από την περίοδο που δρούσε η Χρυσή Αυγή. Ηταν πολλοί, ήταν μαυροφορεμένοι, οι περισσότεροι είχαν ξυρισμένα κεφάλια, κρατούσαν κράνη, ήταν σωματώδεις και η επίθεση περιλάμβανε και καταστροφές. Εριξαν κάτω τα ηχεία, έσπασαν τραπεζάκια, έσκισαν αφίσες, πέταξαν βιβλία, βούτηξαν πανό και βέβαια ξύλο. Εριξαν δύο συντρόφους κάτω και τους κλοτσούσαν επαναλαμβανόμενα και τους χτυπούσαν με το κράνος στα κεφάλια. Ηταν χτυπήματα που έδειχναν ότι ήθελαν να κάνουν ζημιά. Εμάς μας χτύπησαν γιατί πήγαμε να τους προστατεύσουμε. Τραυμάτισαν τέσσερα άτομα και πήγαμε στο νοσοκομείο. Η ομάδα έφυγε συντεταγμένα όταν έδωσε το παράγγελμα της λήξης ο επικεφαλής. Φαινόταν ότι ήταν ο επικεφαλής, φαίνεται και στο βίντεο και στο τέλος ήταν αυτός που χαιρέτισε ναζιστικά. Ηταν ο συντονιστής όλης της επίθεσης. Το ότι υπήρχε επικεφαλής είναι ακόμη ένα πράγμα που θυμόμαστε από τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και γενικά η συντονισμένη επίθεση που κράτησε συγκεκριμένη ώρα με συγκεκριμένο σχέδιο διαφυγής ακόμη και με αρμοδιότητες στην επίθεση. Δηλαδή κάποιοι στις ζημιές, κάποιοι στο ξύλο. Ηταν οργανωμένο. Μου πέταξαν ένα γεμάτο κουτάκι αναψυκτικό στο κεφάλι και στον άλλο σύντροφο έριξαν μια γροθιά με το γάντι της μηχανής στο πρόσωπο, συγκεκριμένα στη μύτη.
Η καλύτερη απάντηση σε αυτά τα πράγματα είναι η μαζική ενωτική δράση στον δρόμο. Οπως στείλαμε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή, έτσι και τα παρακλάδια της και τα ορφανά της θα τα ξαναγυρίσουμε στις τρύπες τους.
A.Γ.
Διαδηλωτής στην αντιφασιστική πορεία στη Θεσσαλονίκη
«Ελεγαν χυδαιότητες για τον Παύλο Φύσσα»
Την ημέρα της αντιφασιστικής συγκέντρωσης για άλλη μια φορά η κοινωνία απομόνωσε τους φασίστες. Αυτό φάνηκε και από τη μαζικότητα του κόσμου, σε αντίθεση με τα 50-100 άτομα του Ιερού Λόχου, κάτι που μάλλον ενόχλησε τα ΜΑΤ. Δεν μας εκπλήσσει η ενόχλησή τους, έχει αποδειχθεί πολλάκις η προτίμηση των αστυνομικών για τις ιδεολογικές θέσεις της Χρυσής Αυγής.
Τόσο με τις ψήφους τους όσο και με την άμεση και έμμεση εμπλοκή αστυνομικών σε δράσεις της Χρυσής Αυγής και των φασιστοειδών. Δεν είναι καθόλου περίεργο λοιπόν που τα ΜΑΤ σε όλη τη διάρκεια της πορείας του Σαββάτου ήταν προκλητικά μιλώντας προς την πορεία λέγοντας χυδαιότητες για τον Παύλο Φύσσα και στοχοποιούσαν διαδηλωτές φωνάζοντας «εσένα σε έχω». Προκλητικότητα η οποία κορυφώθηκε με την απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας στο σώμα της πορείας. Προσωπικά η εκτίμησή μου είναι πως επίτηδες διάλεξαν το συγκεκριμένο σημείο της σύγκρουσης, καθώς ακριβώς από πίσω μας είχε διάβαση στην οποία σκόνταψε αρκετός κόσμος. Μεταξύ αυτών βρέθηκα και εγώ, με τους μπάτσους να βγάζουν το άχτι τους όσο ήμουν στο πάτωμα. Ευτυχώς σώθηκα από την άμεση παρέμβαση συντρόφου που με σήκωσε.
Δεν θυματοποιούμαστε. Οταν το κράτος τα βρίσκει σκούρα βγάζει το παρακράτος, δηλαδή την ακροδεξιά, και όταν αποτυγχάνει αυτή βγαίνουν τα ΜΑΤ. Εδώ και πέντε μέρες στη Σταυρούπολη η αστυνομία είναι θεατής. Αλλά δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, δεν περιμέναμε να κάνουν κάτι στα «ξαδέρφια» τους. Εμείς δεν θα φοβηθούμε, συνεχίζουμε τον αγώνα μας γιατί ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο.
Χριστόδουλος Μπριασούλης
Μέλος ΔΣ Ιστορικού – Αρχαιολογικού, μέλος ΚΝΕ, αυτόπτης στις επιθέσεις σε Ηλιούπολη και Σταυρούπολη
«Ηρθαν 50 άτομα με κραυγές πολέμου, η αστυνομία δεν έκανε τίποτε»
Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για οργανωμένες επιθέσεις και μάλιστα δολοφονικές, διότι ο εξοπλισμός που χρησιμοποίησαν είχε σκοπό να βλάψει σωματικά και με ακαριαίο τρόπο. Στη Σταυρούπολη χρησιμοποιήθηκαν πέτρες, μάρμαρα και μολότοφ που πέταξαν μέσα από τον χώρο του σχολείου και στα γεγονότα στην Ηλιούπολη χρησιμοποίησαν μια μεγάλη χοντρή αλυσίδα και χτυπούσαν ζωτικά μέρη όπως κεφάλια, αυχένα, πλευρά, νεφρά. Μάλιστα στην Ηλιούπολη προτάχθηκε σαν όπλο, χωρίς να χρησιμοποιηθεί, ένα τέιζερ.
Στη Σταυρούπολη ήρθαν 50 άτομα με κραυγές πολέμου, στήθηκαν στα κάγκελα και άρχισαν να πετούν όλον αυτό τον εξοπλισμό που είχαν. Στην Ηλιούπολη ήρθαν συντεταγμένα μέσα από ένα στενό δέκα άτομα, μαυροντυμένοι κάποιοι και καλυμμένα πρόσωπα. Η επίθεση κράτησε πέντε λεπτά και οργανωμένα τράπηκαν σε φυγή όταν αντιδράσαμε κι εμείς αλλά και ο κόσμος που ήταν γύρω από την πλατεία. Ενδεχομένως έχει να κάνει η επανεμφάνισή τους με τον ένα χρόνο από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ωστόσο θεωρώ ότι λειτουργούν και σαν κατασταλτικός μηχανισμός, με την έννοια του να φοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τον σκεπτόμενο κόσμο που έχει διάθεση να κινητοποιηθεί και να αναλάβει δράση. Λέω ότι είναι κατασταλτικός μηχανισμός γιατί ενδεχομένως να ξεκίνησε από το ίδιο το κράτος. Θα ήθελα να καταγγείλω την απαράδεκτη στάση της αστυνομίας και στις δύο περιπτώσεις, που έκανε τα στραβά μάτια. Στη Σταυρούπολη με το που ξεκίνησαν τα επεισόδια έριξαν χημικά σε εμάς ενώ οι φασίστες μπαινόβγαιναν μέσα στο σχολείο ανενόχλητοι, κάθονταν ακόμη και δίπλα τους χωρίς η αστυνομία να κάνει τίποτε• απλώς τους κοιτούσαν. Στην Ηλιούπολη η αστυνομία έκατσε στο μέρος μας και δεν έκανε τίποτε. Πήγαν στο σημείο που είχαν συγκεντρωθεί οι φασίστες μια ώρα μετά, που προφανώς είχαν εξαφανιστεί.
Σαμπίνα Κουρρίζι
Αυτόπτης μάρτυρας στις επιθέσεις της Σταυρούπολης, μέλος της Αριστερής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης (ΑΡΑΣ)
«Ελεγαν “εμείς εδώ είμαστε με τον Ρουπακιά”, η αστυνομία δεν έκανε τίποτε»
Μέσα στο σχολείο υπάρχουν άτομα τα οποία ανοιχτά στηρίζουν ακροδεξιές ιδεολογίες και όπως αποδείχτηκε και τη Χρυσή Αυγή. Πριν μας προπηλακίσουν χαιρετούσαν ναζιστικά, έλεγαν: «Εμείς εδώ είμαστε με τον Ρουπακιά».
Μοιράζαμε φυλλάδια σχετικά με το πρώτο περιστατικό, μέχρι την ώρα που μια ομάδα 20 με 30 άτομα με κουκούλες που κρατούσαν πάνω τους σιδερογροθιές, παλούκια, λοστούς και σουγιάδες βγήκαν από το σχολείο και μας επιτέθηκαν. Από τύχη δεν μαχαιρώθηκε κάποιος. Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος αντί να φύγει ανασυγκροτήθηκε και οι φασίστες υπαναχώρησαν μέσα στο σχολείο. Υπήρξαν τέσσερις τραυματίες.
Το ανατριχιαστικό ήταν ότι υπήρχε πάρα πολύ έντονη παρουσία της αστυνομίας αλλά οι φασίστες κινούνταν ανενόχλητοι στα γύρω στενά, δίπλα από τους αστυνομικούς, με λοστάρια, σιδερόβεργες. Η αστυνομία δεν έκανε απολύτως τίποτε.
Υστερα από λίγο μια ομάδα περίπου 40 ατόμων μέσα από το σχολείο άρχισε να πετά φωτοβολίδες και μολότοφ. Ηταν ακραίο. Οι μολότοφ πέρασαν ξυστά από τα κεφάλια μας, από θαύμα δεν πήρε κάποιος φωτιά. Ηταν επιθέσεις με δολοφονικά χαρακτηριστικά. Την ώρα που συνέβη αυτό η αστυνομία παρατάχθηκε μπροστά μας, δεν μας άφηνε να κουνηθούμε και οι φασίστες συνέχισαν να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι. Παράλληλα μια δεύτερη ομάδα ήρθε από πίσω μας και η αστυνομία δεν μας άφηνε να κουνηθούμε. Εμείς είχαμε στα χέρια μας μόνο φυλλάδια. Εκείνη την ώρα πήγαν να μας επιτεθούν και από πίσω, προσπαθήσαμε να προστατεύσουμε τον κόσμο, η αστυνομία πήγε απλώς προς το μέρος τους χωρίς όμως να κάνει οτιδήποτε προκειμένου να τους απωθήσει ή να τους προσαγάγει. Σταδιακά φύγανε προς διάφορες κατευθύνσεις ανενόχλητοι.
Μια ομάδα τεσσάρων πέντε ατόμων εξωσχολικών που ήταν μέσα στο σχολείο έφυγαν ανενόχλητοι υπό την πλήρη κάλυψη του διευθυντή, το οποίο είναι ανήκουστο.
Εχουν σίγουρα τη στήριξη της Χρυσής Αυγής. Δεν μιλάμε για περιθωριοποιημένους τύπους αλλά για οργανωμένες ομάδες ακροδεξιών και φασιστών οι οποίοι δρουν υπό την κάλυψη της ίδιας της κυβέρνησης. Κάποιος τους έχει δώσει τον χώρο να λειτουργούν ανενόχλητοι. Το ότι η ηγεσία της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στη φυλακή αλλά παρ’ όλα αυτά μπορεί να καθοδηγεί τέτοιου είδους επιθέσεις έχει να κάνει με το τι κάλυψη δέχεται από τη ΝΔ για όλα αυτά.
Τάσος Παπαδόπουλος
Γραμματέας ΔΣ Νομικής, μέλος ΚΝΕ, αυτόπτης μάρτυρας στη Σταυρούπολη
«Ο εξοπλισμός τους στόχευε να έχουν νεκρό»
Οι φοιτητές που ήταν έξω από το ΕΠΑΛ στη Σταυρούπολη δέχτηκαν επίθεση από μέλη εθνικιστικών οργανώσεων που ήταν εξοπλισμένα με στιλέτα, μαχαίρια, μολότοφ και επιτέθηκαν με δολοφονικούς όρους στους φοιτητές.
Μιλάμε για οργανωμένο σχέδιο δράσης. Τίποτε δεν έγινε τυχαία ούτε εκ παραδρομής. Μιλάμε για σχεδιασμένες επιθέσεις. Αποδείχτηκε από τη δημοσιοποίηση των συνομιλιών που λάμβαναν χώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συγκεκριμένα ραντεβού, συγκεκριμένα άτομα, συγκεκριμένο εξοπλισμό. Είχαμε επιθέσεις πολλών ατόμων έναντι λίγων.
Ο εξοπλισμός τους στόχευε να έχουν νεκρό. Η ταυτότητα των θυμάτων δεν ήταν τυχαία, στοχοποιήθηκε η μαθήτρια που πριν από λίγη ώρα είχε ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στις φασιστικές απειλές και η μετανάστρια μαθήτρια από τη Συρία, πράγμα που αποδεικνύει τη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό που διέπει τις ιδέες αυτών των ατόμων.
Νικολέτα Θεογνώστου
Δημοτική σύμβουλος Δήμου Παύλου Μελά, αυτόπτης μάρτυρας στην Ηλιούπολη
«Ηταν ξεκάθαρα δολοφονική επίθεση, τεράστια η ανοχή της αστυνομίας»
Εμφανίστηκαν ξαφνικά, γρήγορα, βίαια, με έντονο βηματισμό και φωνές κατευθυνόμενοι προς τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Χωρίς να προηγηθεί τίποτε ξεκίνησαν να χτυπούν. Το πρώτο που είδα μπροστά μου ήταν μια αλυσίδα στην πλάτη και στον αυχένα ενός παιδιού. Χοντρή αλυσίδα, φονικό όπλο αν πετύχαινε έναν άνθρωπο στο κεφάλι• αν τον πετύχαινε λίγο πιο πάνω στον αυχένα, μπορεί να τον παρέλυε. Ταυτόχρονα χτυπούσαν απρόκλητα και με βιαιότητα και άλλους στο σημείο. Είδα ένα παιδί που το έριξαν κάτω και το χτυπούσαν, το κλοτσούσαν στο κεφάλι. Ηταν ξεκάθαρα δολοφονική επίθεση, εγκληματική ενέργεια των φασιστών από αυτές που στο παρελθόν τους έχουμε ξαναδεί να κάνουν. Στόχος τους είναι να φοβίσουν τον λαό. Να μη σηκώνει κεφάλι, να μην αγωνίζεται, να μη διεκδικεί.
Η στάση της αστυνομίας είναι πάρα πολύ προβληματική. Είναι στάση που δείχνει ανοχή. Εκείνη την ώρα που γινόταν η επίθεση ήρθαν, στάθηκαν μπροστά στην πλατεία και έκλεισαν τον δρόμο σε εμάς. Στα 200 μέτρα ήταν οι φασίστες, θα μπορούσαν να τους πιάσουν και δεν το έκαναν.
Στη Σταυρούπολη έτρωγε χημικά ο κόσμος και τους φασίστες τους άφηναν να μπαινοβγαίνουν άνετοι στο σχολείο. Φαίνεται τεράστια ανοχή. Αφήνοντάς τους μπορεί να οδηγήσει σε νέα θύματα.
Γ.Σ.
Θύμα επίθεσης στη Σταυρούπολη
«Ειπώθηκαν χυδαία λόγια, όπως “θα πάτε να βρείτε τον Παύλο”»
Ξαφνικά βγήκαν από το σχολείο 20-30 μαυροντυμένοι κουκουλοφόροι οι οποίοι όρμησαν καταπάνω μας κρατώντας ξύλα, σιδερογροθιές και πέτρες. Αρχισαν να μας επιτίθενται. Εγινε ένας χαμός. Το βασικό είναι ότι τελικά καταφέραμε να τους απωθήσουμε. Ολα συνέβησαν πάρα πολύ γρήγορα. Το μόνο που θυμάμαι είναι να δέχομαι ξαφνικά ένα χτύπημα στο κεφάλι.
Στη δεύτερη κινητοποίηση δεχτήκαμε πιο οργανωμένη επίθεση από τους φασίστες όπου αυτήν τη φορά χρησιμοποίησαν και το σχολείο ως ορμητήριο και πετούσαν από μέσα αντικείμενα, πέτρες και μολότοφ. Μετά μας έβριζαν χυδαία και χαιρετούσαν ναζιστικά.
Με το που έφυγε η μολότοφ μέσα από το σχολείο η αστυνομία έριξε χημικά σε εμάς. Η αστυνομία δεν έκανε τίποτε και αυτό συνδέεται και συνολικά με τη στάση της κυβέρνησης σε αυτό το ζήτημα, που αντί να καταδικάσει ας πούμε αυτές τις επιθέσεις ως φασιστικές μιλάει για ίσες αποστάσεις, θεωρία των δύο άκρων.
Στη Θεσσαλονίκη στην αντιφασιστική πορεία που έγινε η αστυνομία είχε προκλητική στάση. Ξέρω ότι ειπώθηκαν χυδαία πράγματα, όπως «θα πάτε να βρείτε τον Παύλο». Η αστυνομία είχε πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Εδειξε ξεκάθαρα ποιους στοχοποιεί.
«Θερίζουμε ό,τι σπείραμε»
Της Αναστασίας Τσουκαλά
∆εν ισχυρίζοµαι ότι ανέµενα µια βίαιη επανεµφάνιση των φασιστών αυτή την περίοδο ούτε ισχυρίζοµαι ότι αντιλαµβάνοµαι πλήρως τα κίνητρα των δραστών. Ωστόσο εκπλήσσοµαι από την έκπληξη που προκλήθηκε. Συνειδητοποιώ ότι το κυρίαρχο στρεβλό αφήγηµα των τελευταίων ετών, που είχε ταυτίσει την απειλή του φασισµού µε τη Χρυσή Αυγή, περιθωριοποιώντας κάθε αντίθετη άποψη, όχι µόνο απονεύρωσε τα ευρύτερα αντιφασιστικά ανακλαστικά της κοινωνίας αλλά εδραίωσε και µια αυταπάτη, µε αποτέλεσµα να ερµηνευτεί η καταδικαστική απόφαση ως ισχυρό ανάχωµα στον φασισµό.
Προκειµένου να επιτευχθεί η προσδοκώµενη κοινωνική συσπείρωση γύρω από τη δίκη της Χρυσής Αυγής παραβλέφθηκε η επικινδυνότητα άλλων γνωστών φασιστικών οµάδων, αυτόνοµων ή παραφυάδων της Χρυσής Αυγής, και υποτιµήθηκε ο κλιµακούµενος εκφασισµός της κοινωνίας. Η πολύτιµη δράση των αντιφασιστών στον δρόµο αποκλήθηκε καταχρηστικά αντιφασιστικό κίνηµα, συγκαλύπτοντας αφενός την απουσία µαζικότητας και αφετέρου την απουσία άλλων πρωτοβουλιών, ικανών να αποδυναµώσουν τον φασισµό στη ρίζα του. Τα χρόνια της δίκης –όταν πολλά κυβερνητικά στελέχη είχαν σαφή αντιφασιστική στάση και οι φασίστες κρατούσαν χαµηλό προφίλ– δεν αξιοποιήθηκαν για να οργανωθεί η εισαγωγή µιας αντιφασιστικής παιδείας στη δευτεροβάθµια εκπαίδευση. ∆εν έγιναν συστηµατικές προσπάθειες αποδυνάµωσης του φασισµού στα γήπεδα ούτε υπήρξαν συντονισµένες ενέργειες ώστε να περιοριστεί η ραγδαία διάδοση ενός φασίζοντος λόγου στη δηµόσια σφαίρα.
Παρά τον δυναµισµό των αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, η εστίαση στη Χρυσή Αυγή λειτούργησε αµυντικά, ως ιδιότυπος κατασταλτικός µηχανισµός, αποκλείοντας τελικά την επιθετική αντιµετώπιση του φασισµού µέσω της υιοθέτησης προληπτικών µέτρων.
Η δράση υποκαταστάθηκε από την αντίδραση. Η ιστορική ευκαιρία χάθηκε και σήµερα βρισκόµαστε αντιµέτωποι µε το αποτέλεσµα των λανθασµένων χειρισµών του παρελθόντος. Η ενδεχόµενη ανασυγκρότηση των φασιστών, µε άγνωστες πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, µας καλεί να αντιδράσουµε εν ανάγκη αµυντικά/συγκρουσιακά, αλλά πρωτίστως να δράσουµε προληπτικά. Είναι άχαρη η πρόληψη. ∆εν επιφέρει άµεσα αποτελέσµατα, οι διεργασίες είναι συχνά επίπονες και αφανείς, µε αβέβαιη έκβαση. Μόνο αυτή οδηγεί όµως µακροπρόθεσµα στην καταπολέµηση του φασισµού.
*Η Αναστασία Τσουκαλά είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Εγκληματολογίας, Université Paris-Saclay
«Η κυβέρνηση προσπαθεί να χαϊδέψει το ακροδεξιό της ακροατήριο»
Της Ελευθερίας Τομπατζόγλου
Αυτήν τη στιγµή και παρά την απόφαση και παρά την εξαφάνιση των ταγµάτων εφόδου και των παραδοσιακών ναζιστικών µορφωµάτων υπάρχει µια κυβερνητική γραµµή η οποία αναπαράγει λίγο πιο εκλεπτυσµένα την ατζέντα –τουλάχιστον ως προς το λεκτικό– της Χρυσής Αυγής. Είναι δεδοµένο ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να χαϊδέψει το ακροδεξιό της ακροατήριο, αυτό έχει ως αποτέλεσµα οι παραδοσιακοί οργανωµένοι φασίστες να νιώσουν µια ασφάλεια έτσι ώστε να ξαναβγούν στον δρόµο.
Ουσιαστικά µέσω της κυβερνητικής γραµµής κανονικοποιήθηκε ο φασιστικός λόγος καθώς έχουµε ακούσει πολλές φορές να εκφέρεται από χείλη βουλευτών. Η υπουργός Παιδείας παρέχει κάλυψη στους φασίστες στα επεισόδια στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης, όπου ουσιαστικά επιχείρησε να αναπαράγει τη θεωρία των δύο άκρων. Ηταν δεδοµένο µε µαθηµατική ακρίβεια ότι όταν οι φασίστες θα ένιωθαν ασφαλείς, θα έκαναν την επανεµφάνισή τους, όπως και δυστυχώς συνέβη.
Από κει και πέρα οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές και πλέον έχουµε τη γνώση πώς να αντιµετωπίσουµε τέτοια µορφώµατα. Θα πρέπει να είµαστε σε επαγρύπνηση τόσο το αντιφασιστικό κίνηµα κοινωνικά και στον δρόµο όσο και στο επίπεδο της ∆ικαιοσύνης, οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να οδηγούνται στο εδώλιο και να αντιµετωπίζουν τις ευθύνες τους. Προφανώς ένας µονοµερής δικαστικός αγώνας δεν θα επέφερε εξαφάνιση τέτοιων φαινοµένων, αλλά αυτό που πρέπει να κρατήσουµε από την περσινή µεγαλειώδη νίκη είναι ότι τελικά το κράτος µοιραία κάποια στιγµή υποχωρεί και σταµατάει να παρέχει κάλυψη σε τέτοιες παρακρατικές οργανώσεις.
*Η Ελευθερία Τομπατζόγλου είναι δικηγόρος οικογένειας Φύσσα, θύμα επίθεσης χρυσαυγιτών
«Τους προστατεύουν επειδή τους χρειάζονται για τη βρόμικη δουλειά»
Του Δημήτρη Καλτσώνη
Η επανεµφάνιση των εγκληµατικών συµµοριών των ναζιστών δείχνει ότι δεν έχουµε ξεµπερδέψει. Τι θέλει ο ναζισµός µε δυο λόγια; Μια ακραία, βαθιά εκµεταλλευτική, καταπιεστική κοινωνία όπου ελάχιστοι θα συγκεντρώνουν τον πλούτο, θα ατιµάζουν, θα αδικούν, θα αυθαιρετούν, θα τσαλαπατούν τους άλλους ανενόχλητοι. Και η µεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας θα µένει σιωπηλός ραγιάς κάτω από το µαχαίρι του φονιά. Οπως γινόταν και επί χούντας.
Το σηµερινό πρόβληµα είναι η ανοχή που επιδεικνύουν απέναντί τους η κυβέρνηση, η αστυνοµία, ο κρατικός µηχανισµός. Φαίνεται ότι κάποιοι κύκλοι τούς προστατεύουν επειδή τους χρειάζονται για τη βρόµικη δουλειά. Αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Αξιοποιούνται δηλαδή κατά καιρούς οι συµµορίες αυτές ενάντια στους εργαζόµενους, τους µαθητές, τους φοιτητές που διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώµατά τους. Ας θυµηθούµε µε ποιον τρόπο η Χρυσή Αυγή δραστηριοποιούνταν στον Πειραιά ως αυθεντικός µπράβος και τραµπούκος εφοπλιστών και άλλων µεγαλοεργοδοτών.
Είναι πολύ χαρακτηριστική και η περίπτωση του ΕΠΑΛ Θεσσαλονίκης. Οι νεοναζί επιτέθηκαν σε µαθητές και φοιτητές που ενηµέρωναν και αγωνίζονταν ενάντια στις βάσεις εισαγωγής που εισήγαγε ο ν. 4777 της Κεραµέως. Τι περιλαµβάνει ο νόµος; Την πανεπιστηµιακή αστυνοµία (χουντικής έµπνευσης, που µόνο στο καθεστώς Ερντογάν ευδοκιµεί), το αντιδηµοκρατικό πειθαρχικό δίκαιο των φοιτητών και τις λεγόµενες βάσεις εισαγωγής διά των οποίων χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών βρέθηκαν εκτός ΑΕΙ, βορά στα νύχια των ιδιωτικών κολεγίων. Η κυβέρνηση δυσκολεύεται να εφαρµόσει τον αντιδραστικό νόµο εξαιτίας των κοινωνικών αντιδράσεων. Τη βολεύει εποµένως η δράση των νεοναζί. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο υφυπουργός Παιδείας και συνάδελφος κ. Συρίγος έφτασε να κάνει τη γνωστή, θλιβερή για πανεπιστηµιακό δάσκαλο δήλωση.
Πιστεύω ακράδαντα πως τα δολοφονικά εγχειρήµατα των ναζιστών θα τα σαρώσει αργά ή γρήγορα ο καθαρτήριος άνεµος της λαϊκής καταδίκης. Τα χιτλερικά αποµεινάρια του 1945 δεν έχουν µέλλον. Ολοι οι δηµοκρατικά σκεπτόµενοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως πολιτικών επιλογών, αισθάνονται βαθιά απέχθεια για τον ναζισµό και τις µεθόδους του. Απορρίπτουν το ιδεολόγηµα των «δύο άκρων» που στόχο έχει να απενοχοποιήσει τον ναζισµό.
Η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η βούληση για αληθινή δηµοκρατία, ελευθερία, υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωµάτων των εργαζοµένων θα κατακλύσει τους δρόµους, θα κυριαρχήσει στις συνειδήσεις. Με την ενότητα και τη δράση του λαού «οι µεγάλες λεωφόροι θα ξανανοίξουν και ο ελεύθερος άνθρωπος θα τις διαβεί για να χτίσει µια καλύτερη κοινωνία», όπως είχε πει ο Σαλβαδόρ Αλιέντε.
*Ο Δημήτρης Καλτσώνης είναι καθηγητής Θεωρίας Κράτους και Δικαίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
«Από τη μία είναι οι φασίστες με γραβάτα και από την άλλη είναι οι φασίστες χωρίς γραβάτα»
Του Τάκη Γιαννόπουλου
Οι φασίστες ξαναβγήκαν γιατί τους ευνοεί το γενικότερο κλίµα. Οι ανορθολογικές απόψεις που επικρατούν τον καιρό της πανδηµίας τούς δίνουν πεδίο δράσης και τους επιτρέπουν να εµφανιστούν σαν κίνηµα ύστερα από καιρό. Ταυτόχρονα υπάρχει ρεύµα ανόδου και διεθνώς, το οποίο ευνοεί τα ακροδεξιά κόµµατα που πια υπάρχουν σε όλες τις χώρες τις Ευρώπης.
Αν µπορούσαµε να διαιρέσουµε την ακροδεξιά και τον νεοφασισµό σε δύο µέρη, από τη µια είναι οι φασίστες µε γραβάτα και από την άλλη είναι οι φασίστες χωρίς γραβάτα. Από τη µια είναι διαδικασίες που γίνονται από τη λεγόµενη alt-right δεξιά, όπως ο Θάνος Τζήµερος, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, η Αφροδίτη Λατινοπούλου, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος που αποτελούν έµµεση απειλή και από την άλλη είναι η παραδοσιακή φασιστική ακροδεξιά που κυρίως εκπροσωπείται από τη Χρυσή Αυγή, τον Ηλία Κασιδιάρη, τον Γιάννη Λαγό και δεκάδες µικρότερες οµάδες που είναι τάγµατα εφόδου και αποτελούν άµεση απειλή για το κίνηµα, και µάλιστα θανάσιµη απειλή όπως έχει δείξει η ιστορία µε τον Παύλο Φύσσα και τον Σαχζάτ Λουκµάν.
Προσπαθούν να επαναλάβουν αυτό που έκαναν το 2006, όταν η Χρυσή Αυγή ξεκινούσε από υποβαθµισµένες περιοχές της Αθήνας και έκανε παρεµβάσεις στα σχολεία, τα γήπεδα και σε µια σειρά από χώρους προσπαθώντας να συσπειρώσει τη νεολαία, να τη µετατρέψει σε τάγµατα εφόδου και κρούσης και να δηµιουργήσει φόβο, άβατα. Με αυτό τον τρόπο να καταφέρει να µπει στον δήµο της Αθήνας, που αποτέλεσε εφαλτήριο για να µπει στη Βουλή. Αυτό πάει να κάνει τώρα στη Θεσσαλονίκη. Αισθάνονται πιο δυνατοί εκεί και λόγω του µακεδονικού.
Είναι σχεδιασµένο και υποκινούµενο από µέσα. ∆εν είναι τυχαίο. Οι επιθέσεις είναι καθοδηγούµενες. Οι περισσότεροι έχουν ή είχαν σχέσεις µε τη Χρυσή Αυγή και µε ακροδεξιές οµάδες οπαδών.
*Ο Τάκης Γιαννόπουλος είναι μέλος του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας – Πειραιά και της Πρωτοβουλίας “Δεν Είναι Αθώοι”