Στουρνάρη και Μπόταση/ 17/11/1985 – Μεσολογγίου και Τζαβέλλα/ 6/12/2008
Δολοφονία Μιχάλη Καλτεζά
Ο Μιχάλης Καλτεζάς δολοφονήθηκε ανήμερα της 12ης επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1985.
Η πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία είχε ολοκληρωθεί χωρίς ιδιαίτερα επεισόδια. Το μόνο που είχε αναφερθεί ήταν το σπάσιμο της τζαμαρίας του εστιατορίου «Βυζαντινόν» στο ξενοδοχείο Χίλτον. Η ηγεσία της αστυνομίας δέχεται τα συγχαρητήρια από τον Μένιο Κουτσόγιωργα, τον τότε υπουργού Δημοσίας Τάξης. Έξω από το Πολυτεχνείο παραμένει μια κλούβα με άνδρες των ΜΑΤ. Μια ομάδα αλληλέγγυων πλησιάζει το όχημα πετώντας πέτρες και αυτοσχέδιες βόμβες μολότοφ. Οι αστυνομικοί βγαίνουν από την κλούβα και αρχίζει κυνηγητό. Κάποιοι από αυτούς πυροβολούν στον αέρα για εκφοβισμό. Οι αναρχικοί απομακρύνονται προς την Πλατεία Εξαρχείων. Ο αστυνομικός Θανάσης Μελίστας, στην διασταύρωση Στουρνάρη και Μπόταση, γονατίζει και σημαδεύει τον 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά. Η σφαίρα τον πέτυχε στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές στα γύρω στενά.
Ως αντίδραση οι αναρχικοί καταλαμβάνουν το Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Την επόμενη ημέρα ο πρύτανης Μιχάλης Σταθόπουλος συναινεί στο να μπει η αστυνομία στο χώρο του Πολυτεχνείου. Ήταν η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίηση του το 1982. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν κάνει δεχτές τις παραιτήσεις των υπουργών του. Η οργάνωση 17Νοέμβρη ως αντίποινα επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ, στις 26 Νοεμβρίου. Το αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν να χάσει την ζωή του ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
Ο δολοφόνος Θανάσης Μελίστας καταδικάζεται για ανθρωποκτονία από πρόθεση, ωστόσο το δικαστήριο του αναγνώρισε ελαφρυντικά και του επέβαλε τη μικρότερη των ποινών – 2 έτη για ανθρωποκτονία και 6 μήνες για οπλοκατοχή. Στην φυλακή κάθισε μόνο 10 μήνες και στην συνέχεια επέστρεψε στην αστυνομία. Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, ενώ στην πολιτική αγωγή ήταν οι Φώτης Κουβέλης και Νίκος Κωνσταντόπουλος.
Το προεκλογικό αφήγημα του ΠΑΣΟΚ για μια αστυνομία φιλική προς τον πολίτη καταρρέει με τον χειρότερο τρόπο. Η υποτιθέμενη συμφιλίωση μεταξύ αλληλέγγυων και αστυνομικών εξανεμίζεται.
Δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2008, την ώρα που είχε πάει να ευχηθεί στον φίλο του Νίκο Ρωμανό για την ονομαστική του εορτή.
Στην συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια ο 15χρονος μαθητής πέφτει νεκρός από το υπηρεσιακό όπλο του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, παρουσία του συναδέλφου του Βασίλη Σαραλιώτη. Είχε προηγηθεί φραστική αντιπαράθεση και ο Κορκονέας εν ψυχρώ πυροβόλησε και δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Αρχικά, οι δύο ειδικοί φρουροί διατάχθηκαν να αποσυρθούν από το σημείο από τον ανώτερο τους. Προς στιγμή υπάκουσαν στις εντολές των προϊσταμένων τους, αλλά λίγο μετά επανήλθαν πεζοί. Η φραστική αντιπαράθεση συνεχίστηκε και ο Κορκονέας πυροβολεί τρεις φορές. Μία από τις σφαίρες βρίσκει τον Αλέξη, όπου χάνει την ζωή του ακαριαία. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο. Η πρώτη αντίδραση της αστυνομίας ήταν πως ήταν ατύχημα και πως η σφαίρα εξοστρακίστηκε, βίντεο που είχαν τραβήξει μάρτυρες, καθώς και η ιατροδικαστική εξέταση διαψεύδουν αυτό το σενάριο. Ο Προκόπης Παυλόπουλος, πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας εκείνη την περίοδο, υποβάλλει την παραίτηση του η οποία δεν γίνεται δεκτή από τον Κώστα Καραμανλή.
Η δολοφονία του νεαρού μαθητή το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στο κέντρο της Αθήνας προκάλεσε αντιδράσεις από πολίτες σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις, όπως την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, την Κομοτηνή, τον Βόλο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο, την Κέρκυρα και το Αγρίνιο. Πορείες διαμαρτυρίας, που διοργανώθηκαν το ίδιο βράδυ του περιστατικού και την επομένη, οδήγησαν σε μεγάλες υλικές καταστροφές γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων. Μαθητές προέβησαν σε συμβολικές εκδηλώσεις, προσφέροντας λουλούδια σε αστυνομικούς και ξαπλώνοντας γυμνοί στα σκαλοπάτια της ΓΑΔΑ σαν να ήταν πτώματα. Επιθέσεις με πέτρες, ξύλα και βόμβες μολότοφ δέχθηκαν σχεδόν όλα τα τοπικά αστυνομικά τμήματα της χώρας.
Ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση και για παράνομη οπλοχρησία στον ειδικό φρουρό που πυροβόλησε, και στο συνάδελφό του άσκησε δίωξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία. Συνήγορος υπεράσπισης των δύο φρουρών ανέλαβε ο Αλέξης Κούγιας, ο οποίος από την πρώτη στιγμή επιχείρησε δολοφονία χαρακτήρα του θύματος. Το μικτό ορκωτό δικαστήριο της Άμφισσας, στις 11 Οκτωβρίου 2010, έκρινε και τους δύο ειδικούς φρουρούς ένοχους, τον Κορκονέα για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο και τον Σαραλιώτη για συνέργεια.
Πολλά έχουν γραφτεί όλα αυτά τα χρόνια για τον Μιχάλη και τον Αλέξη και πόσα ακόμα δεν ειπώθηκαν ποτέ. Η φούσκα ενός κράτους δικαίου έχει σκάσει εδώ και καιρό και ακόμα βλέπουμε αστυνομικούς να χτυπούν συνταξιούχους και φοιτητές. Αν ο Μιχάλης ζούσε ή μάλλον αν δεν είχε δολοφονηθεί από το ίδιο το έννομο κράτος θα ήταν 51 χρονών και ο Αλέξης 28 ετών. Κάθε Δεκέμβρη στο μυαλό μου υπάρχει μια σκέψη. Ως πότε θα θρηνούμε νεκρά παιδιά στους δρόμους; Ως πότε θα παραμένουν ατιμώρητοι όσοι σηκώνουν όπλο σε ένα παιδί;
Ναι, ο Δεκέμβρης είναι του Αλέξη, του Μιχάλη και όλων των παιδιών που δεν γύρισαν σπίτι τους το βράδυ.Παιδιά… να μην ξεχάσουμε και τον 18χρονο Νίκο που δολοφονήθηκε στο Πέραμα.
