Περιέργως άπραγη η πολιτεία απέναντι στις καταγγελίες για την καταπάτηση του Λούρου.
Σε χωματερή και τσιφλίκι καταπατητών και ιδιοκτητών αυθαιρέτων έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια η πανέμορφη περιοχή Λούρος του Εθνικού Πάρκου της Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου. Αν και προστατεύεται από σειρά αυστηρότατων νόμων περί προστασίας του περιβάλλοντος, αυτό φαίνεται να ισχύει μόνο στα χαρτιά!
Στην πραγματικότητα, με τη μέθοδο της αποποίησης οι διάφορες εμπλεκόμενες υπηρεσίες, όπως η κτηματική, το λιμεναρχείο, η τοπική αυτοδιοίκηση, η ΕΛΑΣ, ρίχνουν η μία στην άλλη το μπαλάκι των ευθυνών και ουσιαστικά με τη στάση τους συνδράμουν διαχρονικά στην καταστροφή της προστατευόμενης περιοχής.
Το τοπικό σύστημα της διαπλοκής φαίνεται ότι αποδείχτηκε στο παρελθόν πιο ισχυρό ακόμη και από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της πολιτείας. Εκθεση του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης το 2009 αποκάλυπτε ότι εκατοντάδες πολίτες έχτισαν και διατηρούσαν αυθαίρετες παραθεριστικές κατοικίες στην προστατευόμενη περιοχή, παρ’ όλα αυτά όμως κανείς δεν ασχολήθηκε.
Σήμερα ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων (ΦΔ/ΛΜ-ΑΟ) καταγγέλλει επίσημα με στοιχεία την απαράδεκτη εικόνα και ζητά από τις αρμόδιες υπηρεσίες να παρέμβουν αμέσως. Της καταγγελίας προηγήθηκε η έκθεση αυτοψίας της ομάδας του περιβαλλοντολόγου Διονυσίου Μαμάση, ο οποίος χαρτογραφεί, εντοπίζει και καταγράφει τη φωλεοποίηση των θαλάσσιων χελωνών καρέτα καρέτα στην περιοχή.
Αυθαιρεσίες και καταλήψεις
Όπως αναφέρεται, «την Κυριακή 25 Ιουλίου 2021 στα πλαίσια πεζής πρωινής παρακολούθησης (monitoring) έρευνας πεδίου (Morning Survey) για τη θαλάσσια χελώνα Caretta caretta πραγματοποιήθηκε διενέργεια αυτοψίας καταγραφής απειλών στην παραλιακή ζώνη του Λούρου. Μια από τις ανθρωπογενείς απειλές όπου σχετίζεται με όλα τα στάδια ανάπτυξης των χελωνών είναι οι αυθαίρετες κατασκευές κατάληψης από πακτωμένα κιόσκια, μόνιμες ομπρέλες-εξοπλισμός αναψυχής ιδιωτών υποβαθμίζοντας τη φυσική κατάσταση της παραλίας. [Δεν αναφερόμαστε στις αυθαίρετες κατοικίες αλλά και περιφράξεις των “οικοπέδων”]. Δυστυχώς ο αιγιαλός και η παραλία του Λούρου του Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου, η εύθραυστη ισορροπία του οικοσυστήματος αλλοιώνεται δυσφημίζοντάς την».
Όπως λέει στο Documento o συντονιστής του ΦΔ/ΛΜ-ΑΟ Γιάννης Σελιμάς, περιβαλλοντολόγος MSc Οικονομικής & Περιφερειακής Ανάπτυξης, η προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των περιοχών του δικτύου Natura 2000, όπως η αμμολωρίδα του Λούρου, αποτελεί υποχρέωση των οργάνων της πολιτείας και δικαίωμα του κάθε πολίτη.
Ο κ. Σελιμάς σημειώνει ότι οι φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, όπως είναι και ο ΦΔ/ΛΜΑΟ, διαθέτουν λίγες αρμοδιότητες κυρίως επικουρικού χαρακτήρα όσον αφορά τη διαφύλαξη των προστατευταίων στοιχείων του.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την προστασία της αμμολωρίδας του Λούρου όπου πρέπει να συνδυαστεί η τουριστική ανάπτυξη με την προστασία των οικοτόπων, των παρυδάτιων πουλιών, της αλλοφυτικής βλάστησης αλλά και των ειδών άγριας ζωής όπως η θαλάσσια χελώνα καρέτα καρέτα.
Χωματερές και τροχοφόρα
«Η επίτευξη του στόχου της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης που σχετίζεται κυρίως με τις ανάγκες θερινής αναψυχής μεγάλου μέρους του πληθυσμού του νομού Αιτωλοακαρνανίας δεν πρέπει να υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα του τόπου. Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει κι έτσι παρατηρούνται εντός των αμμοθινών κινήσεις τροχοφόρων οχημάτων με αποτέλεσμα την καταστροφή φωλιών από θαλάσσιες χελώνες, μηχανικοί καθαρισμοί της παραλίας που καταστρέφουν φωλιές τόσο από χελώνες όσο και από παρυδάτια πουλιά καθώς και βλάστηση της περιοχής, ενώ επίσης έχουν καταγραφεί αυθαίρετες κατασκευές τις οποίες ο φορέας επανειλημμένως έχει αποστείλει στις αρμόδιες αρχές, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να υπάρχει κάποια ουσιαστική ανταπόκριση» τονίζει ο κ. Σελιμάς και συνεχίζει: «Το ταγκό, όπως γνωρίζετε, χορεύεται με δυο και οι δημοτικοί χοροί με ακόμα περισσότερους. Εμείς απλώνουμε το χέρι να χορέψουμε τον χορό της προστασίας του περιβάλλοντος, όμως μένουμε με το χέρι απλωμένο χρόνια τώρα. Αν συνεχιστεί, θα μιλάμε σε λίγα χρόνια για μια φτηνή ανάπτυξη που κατέστρεψε το οικολογικό απόθεμα του νομού μας αντί για ένα πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης που κατάφερε να συνδυάσει την προστασία του περιβάλλοντος με την ανάπτυξη του υπεύθυνου περιβαλλοντικά οικοτουρισμού. Οι χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων δεν περιποιούν τιμή ούτε στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ούτε όμως και στους ίδιους τους πολίτες καθώς κι αυτοί με τη σειρά τους έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Επιχειρώντας να προστατεύσουμε τα ενδιαιτήματα διάφορων ειδών άγριας ζωής έχουμε υλοποιήσει ήδη μελέτη καταγραφής των ΧΑΔΑ του εθνικού πάρκου και το αμέσως επόμενο διάστημα θα υλοποιήσουμε δράση καθαρισμού του εθνικού πάρκου καλύπτοντας τα ελλείμματα άλλων αρμόδιων οργάνων και μπαίνοντας μπροστάρηδες για μια πράσινη Αιτωλοακαρνανία».
«Οι πολλαπλές αυθαιρεσίες και ανθρωπογενείς επεμβάσεις των συμπολιτών μας δυστυχώς αμαυρώνουν και αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον της προστατευόμενης περιοχής» καταγγέλλει στο Documento ο Διον. Μαμάσης και προσθέτει: «Στη μεγαλύτερη αμμώδη παραλία της Αιτωλοακαρνανίας, τον Λούρο, και στο πλαίσιο έρευνας πεδίου, περιβαλλοντικής παρακολούθησης προστατευόμενων ειδών καταγράφονται από λουόμενους μόνιμα πακτωμένα κιόσκια, ομπρέλες και εξοπλισμοί αναψυχής. Παράλληλα, η κίνηση τροχοφόρων οχημάτων εντός του αιγιαλού και επί των αμμοθινών/αμμολόφων υποβαθμίζει τη φυσική κατάσταση της παραλίας, ενώ ο μεγάλος αριθμός των αυθαίρετων κατοικιών και περιφράξεων, η άναρχη δόμηση εν γνώσει των δημόσιων αρχών χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό καταστρέφουν την εύθραυστη ισορροπία του οικοσυστήματος».
Οπως τονίζει ο κ. Μαμάσης, η άσχημη εικόνα και η αισθητική περιβαλλοντική επιβάρυνση της αμμολωρίδας του Λούρου αλλοιώνουν την κατανομή και τους πληθυσμούς της φωλεοποίησης της καρέτα καρέτα, της κρασπεδωτής χελώνας, των πανέμορφων φυτών της άμμου (λευκά κρινάκια) αλλά και των θαλασσοσφυριχτών, παρυδάτιων πουλιών που γεννούν συνήθως τρία αυγά στο έδαφος.