Για διασπορά ψευδών ειδήσεων κατηγορεί το υπουργείο Δικαιοσύνης μερίδα του Τύπου και την Αντιπολίτευση με αφορμή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο δικαίωσε την Μόλα Σάλι, Ελληνίδα μουσουλμάνα το θρήσκευμα, για την εφαρμογή από τα εθνικά ελληνικά δικαστήρια, του ισλαμικού θρησκευτικού νόμου (Σαρία) σε μία κληρονομική της διαφορά.
Η υπόθεση ξεκίνησε μετά το θάνατο του συζύγου της Μόλα Σάλι (μέλη και οι δύο της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα) ο οποίος της άφησε στη διαθήκη του, την οποία συνέταξε σύμφωνα με το ελληνικό αστικό δίκαιο, ολόκληρη την περιουσία του.
Τα ελληνικά δικαστήρια ωστόσο, έκριναν ότι η βούληση του αποθανόντος ήταν άνευ αντικειμένου, διότι το εφαρμοστέο στην υπόθεση δίκαιο ήταν το ισλαμικό κληρονομικό δίκαιο, το οποίο της στερούσε τα τρία τέταρτα της κληρονομιάς της.
Τα δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι στην Ελλάδα, το ισλαμικό κληρονομικό δίκαιο εφαρμόζεται ειδικά στους Έλληνες μουσουλμανικής πίστης.
Η κ. Μόλλα Σάλι, υποστήριξε ότι υπέστη διαφορετική μεταχείριση λόγω θρησκείας, διότι εάν ο σύζυγός της δεν ήταν μουσουλμάνος, θα είχε κληρονομήσει ολόκληρη την περιουσία του.
Το ΕΔΔΑ από πλευράς του, διαπιστώνει ότι η διαφορετική μεταχείριση που υπέστη η Μόλλα Σάλι ως δικαιούχος στη διαθήκη που συντάχθηκε σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα από Έλληνα μουσουλμανικής πίστης, δεν ήταν αντικειμενικά και εύλογα αιτιολογημένη σε σύγκριση με δικαιούχο διαθήκης που συντάχθηκε σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα από Έλληνα που δεν είναι μουσουλμάνος.
Το ΕΔΔΑ τονίζει μεταξύ άλλων, ότι η θρησκευτική ελευθερία δεν απαιτεί από τα συμβαλλόμενα κράτη τη δημιουργία συγκεκριμένου νομικού πλαισίου που να παράσχει στις θρησκευτικές κοινότητες ειδικό καθεστώς με συγκεκριμένα προνόμια.
Επιπλέον, η άρνηση σε μέλη μιας θρησκευτικής μειονότητας του δικαιώματος να επιλέξουν και να ωφεληθούν οικειοθελώς από το κοινό δίκαιο, κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου συνιστά, όχι μόνο διακριτική μεταχείριση, αλλά και παραβίαση δικαιώματος πρωταρχικής σημασίας στον τομέα της προστασίας των μειονοτήτων – δηλαδή του δικαιώματος ελεύθερης αυτοδιάθεσης.
Η Σαρία καταργήθηκε φέτος στην Ελλάδα και το υπουργείο Δικαιοσύνης υπογραμμίζει στην ανακοίνωση του ότι “η υπόθεση αφορά γεγονότα που έλαβαν χώρα τα έτη 2008-2013 και προφανώς διέπονταν από το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε πριν τη ψήφιση του ν. 4511/2018 για την προαιρετική εφαρμογή της Σαρία”.
Μάλιστα σύμφωνα με την ανακοίνωση “το Δικαστήριο συγχαίρει την Ελληνική Κυβέρνηση για την ψήφιση του ν. 4511/2018 που δίνει τη δυνατότητα στα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας να επιλέξουν μεταξύ της εφαρμογής του Αστικού Κώδικα και της Σαρία και σημειώνει ρητά ότι ο νέος νόμος δεν καταλαμβάνει την συγκεκριμένη υπόθεση, αφού αυτή κρίθηκε από τα εθνικά δικαστήρια σύμφωνα με το προϊσχύον νομοθετικό πλαίσιο (παρ. 160 της απόφασης)”.
Και καταλήγει η ανακοίνωση ότι “επομένως, όσοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την κρίση του ΕΔΔΑ στην παραπάνω υπόθεση, είναι οι ίδιοι που επί χρόνια δεν έλαβαν κανένα μέτρο για την προστασία των δικαιωμάτων των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης και είναι αυτοί που προκάλεσαν για μια ακόμη φορά την καταδίκη της Ελλάδας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου”.