Η γυναικοκτονία είναι το ύστατο βήμα στον κύκλο βίας στις σχέσεις. Είναι το «μη περαιτέρω» και πηγάζει από την πατριαρχία καθώς ο δράστης λόγω των βαθιά εμπεδωμένων πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας θεωρεί ότι η γυναίκα παραμένει υποτελής και εκτεθειμένη σε οποιονδήποτε αποφασίζει ότι έχει δικαίωμα να εξουσιάζει την βούλησή της. Γι αυτό ως ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα επανακαταθέσουμε για 3η φορά την τροπολογία για τη νομική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία».
Αξίζει να σημειωθεί πως τα απαράδεκτα χαρακτηριστικά μιας κακοποιητικής προσωπικότητας, αυτά δηλαδή της τοξικής ηγεμονικής αρρενωπότητας, μπορεί να τα μιμηθεί και μια γυναίκα έναντι οποιουδήποτε οικείου άλλου προσώπου χωρίς ωστόσο να φτάνει εύκολα στο φόνο καθώς φρενάρεται από τα στερεότυπα του κοινωνικού της φύλου. Οι διαταραχές προσωπικότητας «b cluster» παρουσιάζονται σε άτομα ανεξαρτήτως καταγωγής, κοινωνικοοικονομικού status, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ισχυρό προβάδισμα παρουσιάζεται στους άνδρες λόγω της πατριαρχίας. Γι’ αυτό ζητάμε να αναγνωριστεί νομικά και στην Ελλάδα ο όρος #γυναικοκτονία. Η νομική κατοχύρωση του όρου και η αυστηροποίηση των ποινών θα είναι ένα σημαντικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο μόνο του δεν αποτελεί λύση.
Η κοινωνία νοσεί. Η ναρκισσιστική εποχή ( ο ατομισμός, η πατριαρχία, η επικράτηση του φαίνεσθαι έναντι του υφίστασαι, ο νόμος του ισχυρού, η ανοχή στο ψεύδος, η αδιαφορία για τον πόνο του άλλου, ο ωχαδερφισμός, η απολιτίκ νοοτροπία, το αίσθημα του δικαιώματος εξουσίασης από άνθρωπο σε άνθρωπο σε πολλαπλά επίπεδα) επιδείνωσε την ασθένεια σε σημείο όχι μόνο αισθητής αλλά φρικιαστικής ορατότητας.
Το ζητούμενο είναι πρωτίστως η αφύπνιση, η εγρήγορση και η εκπαίδευση σε ολόκληρο το σώμα της ελληνικής κοινωνίας ώστε να αναγνωρίζονται τόσο τα χαρακτηριστικά μιας κακοποιητικής προσωπικότητας το γρηγορότερο δυνατό όσο και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των θυμάτων τους. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια πίσω από την ανάπτυξη κακοποιητικών σχέσεων και μοτίβα που επαναλαμβάνονται . Γι αυτό μείζονος σημασίας ζήτημα είναι και η ενδυνάμωση του θύματος ώστε να καταφέρει να αναγνωρίσει το πρόβλημα, να σπάσει τον κύκλο της βίας και να σωθεί βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εφιάλτης για έναν κακοποιητή από μια σωστά ενημερωμένη και συνειδητοποιημένη επιζήσασα και μια σωστά εκπαιδευμένη κοινωνία.
Σε όλα τα παραπάνω οφείλει να διαδραματίσει το ρόλο της συντονισμένα η Πολιτεία. Με σοβαρότητα και ενσυναίσθηση. Και στα τρία επίπεδα λειτουργιών. Νομοθετικής, Εκτελεστικής, Δικαστικής.
Οι κακοποιητικές σχέσεις έχουν πολλές εκφάνσεις. Οικογενειακές, συντροφικές, ερωτικές, φιλικές, επαγγελματικές. Υφίστανται οριζόντια σε ολόκληρο το φάσμα της ζωής των ατόμων. Οι γυναικοκτονίες είναι η κορυφή του παγόβουνου ως η πιο ακραία έκφραση της έμφυλης βίας και η πλέον ορατή. Υπάρχουν κι άλλες που ούτε φαίνονται ούτε ακούγονται και αποτελούν τα βήματά τους.
Ευθύνη μας είναι να φροντίσουμε και τις παρυφές του ζητήματος, διότι έχουμε καθήκον και ανάγκη να γιατρέψουμε τις πληγές τόσο στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας όσο και στο δικό μας.
