Τη στιγμή που άνθρωποι ζουν σε λαγούμια στερώντας από τα παιδιά τους το αναμφισβήτητο δικαίωμα στην εκπαίδευση και «κανονικές» ετερόφυλες οικογένειες καταπιέζουν τα παιδιά τους δημιουργώντας κλίμα φόβου και αυταρχισμού, ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ, με μια ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, μιλάει για την ανάγκη της αποδοχής μακριά από στεγανά και κοινωνικά στερεότυπα.
Με αφορμή ένα ταξίδι του στην Αϊόβα ο συγγραφέας θυμάται τους Μενονίτες, μέλη της κοινότητας των Άμις, οι οποίοι έχουν επιλέξει να ζουν τελείως αποκομμένοι από τον σύγχρονο κόσμο – ούτε ρεύμα, ούτε τρεχούμενο νερό, ούτε επαφή με τον έξω κόσμο, παρά μόνο για αγοραπωλησίες παραδοσιακών προϊόντων.
Τελικά, μπορεί η προσκόλληση σε μια κοσμοθεωρία να υπερβαίνει την αγάπη και την ελευθερία του ανθρώπου; Οι παραδοσιακές οικογένειες ή ακόμα και οι διευρυμένες μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως τα παιδιά τους δεν αποτελούν προέκταση ή κτήμα τους;
Οι φοβικές αντιδράσεις, η κινδυνολογία και όλες οι Κασσάνδρες αναφορικά με το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια αποτελούν κατάλοιπα μιας εποχής σκοτεινής που δεν έχει καμία θέση σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Αναλυτικά η ανάρτηση του:
«Όταν ήμουν στην Άιοβα των ΗΠΑ με το διεθνές πρόγραμμα συγγραφέων, μας είχαν πάει σ’ ένα παζάρι όπου, μεταξύ άλλων, συμμετείχαν συντηρητικοί Μενονίτες και μέλη της κοινότητας των Άμις. Οι πρώτοι, παρότι κλειστοί ως κοινότητα, αποδέχονται ορισμένα είδη τεχνολογίας, ενώ οι δεύτεροι ζουν τελείως αποκομμένοι απ’ τις επινοήσεις του σύγχρονου κόσμου – ούτε ρεύμα, ούτε τρεχούμενο νερό, ούτε επαφή με τον έξω κόσμο, παρά μόνο για αγοραπωλησίες παραδοσιακών προϊόντων. Στα 17, οι νεαροί Άμις περνούν τη δοκιμασία του Rumpsringa – ζουν για ένα διάστημα στον τεχνολογικά ανεπτυγμένο κόσμο, για να αποφασίσουν αν τον προτιμούν (οπότε κι αποκόπτονται απ’ την κοινότητα), ή αν θέλουν να επιστρέψουν στον κόρφο της διευρυμένης τους οικογένειας.
