Στο ξεκίνημα του 2024 κατ’ ελάχιστον προσδοκούμε η νέα χρονιά να είναι ειρηνική για τους λαούς, με κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδο και ευημερία για όλους. Οι διαφαινόμενες μεγάλες προκλήσεις γεννούν ευκαιρίες και ελπίδες για αλλαγή. Προϋποθέτουν, όμως, γρήγορα αντανακλαστικά, συνεχή προσπάθεια, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και, ιδίως για την περίπτωση της χώρας μας, πολιτικές πρωτοβουλίες με μοναδική πυξίδα τις ανάγκες της κοινωνίας.
Προμηνύεται μια τέτοια πορεία για το 2024; Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα ΜΜΕ παρουσιάζουν διαρκώς μια εικόνα επιτυχημένης οικονομικής ανάπτυξης. Πράγματι αρκετοί δείκτες της οικονομίας παρουσιάζονται βελτιωμένοι. Οταν όμως η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια, η ανασφάλεια, ο πληθωρισμός, τα χρέη, η υπερφορολόγηση, το στεγαστικό πρόβλημα αποτελούν τα μείζονα και κυρίαρχα προβλήματα της καθημερινότητας, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να επαίρεται για τις επιτυχίες της. Οταν μάλιστα αφήνεται ανεξέλεγκτη η κερδοσκοπία να πλήττει φτωχά και μεσαία στρώματα και ευάλωτους πληθυσμούς, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλά για πρόοδο και ανάπτυξη.
Στους δείκτες φτώχειας και υλικής στέρησης ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις. Αρνητική κατάταξη και στην ατομική κατανάλωση (AIC), αφού από την 25η που κατείχαμε το 2022 η εικόνα δεν αλλάζει για το 2023. Στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ απέχουμε άνω των 30 μονάδων από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ η αγοραστική δύναμη ήταν η χαμηλότερη της ευρωζώνης με το ποσοστό να μην ξεπερνά το 60% του μέσου μισθού. Τα τελευταία ευρήματα της έρευνας της Επιτροπής Ανταγωνισμού αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα έχει το ακριβότερο βρεφικό γάλα στην Ευρώπη και κάπως έτσι ένα είδος απόλυτης ανάγκης μετατρέπεται σε προϊόν πολυτελείας για τους λίγους. Παρατηρώντας αναλυτικά τα επιμέρους στοιχεία της οικονομίας βλέπουμε ότι δεν είναι ενθαρρυντικά. Γι’ αυτό και πρέπει ν’ ανατραπούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με την ευκαιρία της έναρξης του προσυνεδριακού διαλόγου καλείται να απαντήσει σε καυτά ερωτήματα όπως: πώς και σε τι ποσοστό συμμετέχουν οι πολίτες στην οικονομική μεγέθυνση της κυβέρνησης της ΝΔ και ποια θα είναι η εναλλακτική πρόταση συμμετοχής των διαθέσιμων ιδιωτικών εισοδημάτων και αντίστοιχα δημόσιων δαπανών σε ιδιωτικές και δημόσιες δαπάνες διαβίωσης, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, που είναι ο μόνος δρόμος για τη μεγιστοποίηση των δεικτών που προσδιορίζουν την ανθρώπινη ανάπτυξη;
Διότι μόνο εάν επενδύσουμε ως κοινωνία εν συνόλω στην ανθρώπινη ανάπτυξη θα έχουμε θετική μεταβολή στην ποιότητα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Τόσο στην ποιότητα της εργασίας και της επιχειρηματικότητας όσο και στην ποιότητα της διαχείρισης των πόρων και το κυριότερο: στην ποιότητα της διακυβέρνησης.
Χωρίς την ποιότητα στα παραπάνω πώς θα αυξηθούν οι δείκτες των συντελεστών παραγωγής, πώς θα επιταχυνθεί η τεχνολογική πρόοδος, πώς θα βελτιωθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον και κατά συνέπεια οι επενδύσεις που τελικώς τροφοδοτούν τη μεγέθυνση της οικονομίας; Με αύξηση της κατανάλωσης ψυχοτρόπων και διεγερτικών ουσιών, όπως αποκάλυψαν οι έρευνες στα λύματα της Αττικής;
Η ποιότητα πρέπει να αποτελεί στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο και ανταγωνιστικό παράγοντα της πατρίδας μας. Αξίζουμε καλύτερα. Και θα τα καταφέρουμε.
