Αχ Δένδια

Με εξαίρεση ένα δείπνο που έκαναν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Δένδιας μετά των κυριών τους στο σπίτι της Μαρέβας Γκραμπόφσκι στο Κολωνάκι, η σχέση των δυο αντρών δεν έχει τίποτε φιλικό και ειλικρινές. Ο υπουργός Εξωτερικών πρακτικά υφίσταται συνεχή διαπόμπευση από τον Μητσοτάκη. Από την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, όπου ο Ελληνας πρωθυπουργός σύστηνε τον Νίκο Δένδια μετά ακόμη και από τη σύμβουλό του, μέχρι την κραυγαλέα απουσία του από κάθε θέμα που αφορά την εξωτερική πολιτική, ο ΥΠΕΞ παίζει τον ρόλο του «πίσω φυλαρούχα». «Και γιατί δεν τον πετάει από το υπουργείο αφού δεν τον χωνεύει και τον φοβάται;», ρώτησα αφελώς την πηγή μου στο Μαξίμου. «Ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει τον Δένδια ήρωα» ήταν η απάντηση, «θα τον οδηγήσει στο πολιτικό μηδέν διά της περιφρόνησης». Ως τακτική ακούγεται αποτελεσματική, αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο ο Μητσοτάκης θα μπορεί να κάνει αυτό που νομίζει ότι πρέπει να κάνει. Δηλαδή όταν αρχίζει και γκρεμίζεται το σπίτι σου είναι ανόητο να αλλάζεις έπιπλα στο σαλόνι.

Τικ-τακ

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας προσήλθε στο υπουργικό συμβούλιο για να παρουσιάσει έργο. Την ευθυγράμμιση του ελληνικού νομικού πλαισίου με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ό,τι αφορά τους μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος. Το νομικό πλαίσιο που περιέγραψε είναι άκρως προστατευτικό για όσους δίνουν πληροφορίες ως whistleblowers. Τι αφελής, αλήθεια!

Ποιος είδε τον Αδωνη και τον Βορίδη και δεν τους φοβήθηκε. Είναι δυνατόν να μπει πλαίσιο προστασίας μαρτύρων όταν ο Γεωργιάδης έχει αδιευκρίνιστα; Και να έρθει δηλαδή πάλι ένας μάρτυρας με ισχυρό πλαίσιο νομικής προστασίας και να λέει πώς πηγαινοέρχονταν οι φάκελοι; Αν είναι δυνατόν!

Μικρέ, γέμισέ το

Ο Αδωνης Γεωργιάδης έχει κατά καιρούς πολλές ιδιότητες. Μετρ της νανοπολιτικής, μεταπωλητής της πολιτικής αρπαχτής, μεταλλάκτης της πραγματικότητας, εραστής των αδιευκρίνιστων και θολών. Αν και ο ρόλος του φαίνεται ασύμβατος με τον ορισμό της πολιτικής όπως θέλουμε να την αντιλαμβανόμαστε, ο Αδωνης έχει όλα τα ISO για να υπηρετεί όσα οραματίζεται ο μέσος δεξιός. Ο Γεωργιάδης έχει το χάρισμα του ακροδεξιού ο οποίος χωρίς αναστολές μεταστρέφει την πραγματικότητα θέτοντας αυτό το κλασικό «ναι, αλλά εσείς» όποτε η κατάσταση γίνεται δύσκολη. Σε άλλη χώρα, με άλλα μέσα ενημέρωσης, ο Γεωργιάδης θα έπαιζε σε χιουμοριστικά βίντεο στο τέλος των δελτίων ειδήσεων. Εδώ διεκπεραιώνει τη βρόμικη δουλειά λέγοντας φωναχτά όσα οι άλλοι ψιθυρίζουν. Στον ρόλο του υπουργού Ανάπτυξης (αξίωμα που προκύπτει από συμβόλαιό του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να τον στηρίξει για την προεδρία της ΝΔ) έχει γελοιοποιηθεί με όλα εκείνα τα βζιιιν που τον καθιστούν Παναγιώτη Ψωμιάδη των ημερών μας. Εδώ και καιρό το λαϊκό αισθητήριο του Γεωργιάδη τον έχει οδηγήσει στην πρόκληση. Το κόμμα του καταρρέει, ο Μητσοτάκης δεν μπορεί, και παρότι αυτό τον χαροποιεί θεωρητικά, έχει αναλάβει να δώσει τον ανένδοτο της ενοχοποίησης των άλλων. Το στόμα του έχει εκστομίσει δράκους για να δικαιολογήσει από την αύξηση της βενζίνης μέχρι τον πληθωρισμό και την ακρίβεια. Οχι, δεν είναι βλάκας που δίνει το κεφάλι του για στόχο. Προσπαθεί να συσπειρώσει το απογοητευμένο νεοδημοκρατικό κοινό, να του δώσει άθλια έστω επιχειρήματα για το λαϊκό καφενείο, να φανατίσει για να μην υπάρξουν καταστροφικές απώλειες. Σε αυτήν τη φάση ο Γεωργιάδης δεν εκπροσωπεί τον κακό εαυτό του αλλά το αίσθημα αυτοσυντήρησης. Γίνεται αυτοβούλως το ρεζερβουάρ της κυβέρνησης, μήπως και βγάλει μερικά χιλιόμετρα παραπάνω. Σε καιρό που η βενζίνη είναι πολύ ακριβή. Ο Μητσοτάκης απλώς του λέει «μικρέ, γέμισέ το».

Να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Ναπολέοντος (έστω των Βαλκανίων) στον Ναπολέοντα. Είναι προς τιμήν κάποιων στο Μέγαρο Μαξίμου η παρέμβαση για την αντιμετώπιση ενός απατεώνα. Και όταν λέμε για απατεώνα εννοούμε κάποιον εκδότη περιθωριακού εντύπου ο οποίος πλησίασε τον όμιλο Σκλαβενίτη και τους ζήτησε να συμμετάσχει η αλυσίδα των σουπερμάρκετ σε «πρότζεκτ» με διανομή κουπονιών μαζί με τη συγκεκριμένη εφημερίδα. Οι άνθρωποι του ομίλου, οι οποίοι δεν έχουν σε υπόληψη τον εκδότη (τον αποκαλούν με άλλους προσδιορισμούς, αλλά το παρακάμπτω), του απάντησαν ευγενικά ότι η ιδιοκτησία δεν θέλει να μπλέκει με τέτοιες προωθητικές ενέργειες γιατί έχει άλλου είδους πολιτική. Τότε ο εκδότης τους είπε ότι έχει εναλλακτική πρόταση για μεικτή «μπίζνα». Συγκεκριμένα τους είπε ότι αξιώνει να δώσει ο όμιλος το 30% των μεταφορών προϊόντων σε εταιρεία συμφερόντων του. Οι διευθυντές του Σκλαβενίτη αντέδρασαν ευγενικά και πάλι, αλλά αντέδρασαν. Οπότε ο εκδότης τους είπε ότι η πρότασή του είναι κάτι που θέλει το Μαξίμου και αν δεν το κάνουν επιλέγουν να ξεκινήσουν πόλεμο. Οι άνθρωποι του Σκλαβενίτη, οι οποίοι δεν χαμπαριάζουν από εκβιασμούς, το πρώτο που έκαναν ήταν να επικοινωνήσουν με το Μαξίμου και να καταγγείλουν το γεγονός. Η απάντηση που πήραν (ξαναλέω ότι πρέπει να πιστώνουμε τα καλά) ήταν ότι όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση, αλλά θα επιθυμούσαν να μην υποκύψει η επιχείρηση σε τέτοιον εκβιασμό. Το θέμα έληξε εκεί, αλλά σε ό,τι αφορά το Μαξίμου μπήκε στον φάκελο που έχει ανοίξει εδώ και καιρό για τον συγκεκριμένο μαχαλόμαγκα (μισοριξιά μού τον αποκάλεσαν) που κάνει δουλίτσες με αυτό τον τρόπο. Οπως καταλαβαίνετε, ήμουν επίμονη στο να μάθω ποιος είναι, αλλά αρνήθηκαν να μου πουν όνομα. Το μόνο που μου είπαν είναι: «Ρώτα ποιον αποκαλεί η πιάτσα “Πουτινάκι του Πειραιά”». Ρώτησα δεξιά κι αριστερά αλλά κανέναν δεν γνώριζαν με αυτό το παρατσούκλι. Ποιος ξέρει, ίσως άκουσα λάθος τη λέξη.

 

Οι κατασκευαστικές και οι κατεδαφίσεις

Για τον πόλεμο των κατασκευαστικών σάς έχει ενημερώσει κατά καιρούς η στήλη. Τα έργα είναι συγκεκριμένα, τα χρήματα δεν κινούνται και το κυβερνών κόμμα αντιλαμβάνεται την άσκηση της πολιτικής ως εργολαβία και αναδοχή έργου. Κυρίως κατασκευαστικού έργου. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού την προηγούμενη εβδομάδα έκανε έφοδο σε δύο από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές της χώρας, την ΕΛΛΑΚΤΩΡ και την ΤΕΡΝΑ. Δεν γνωρίζω ποιες καταγγελίες υπάρχουν (αν και υποψιάζομαι) ούτε τι προσδοκά να ανακαλύψει η επιτροπή. Η είσοδος της ολλανδικής Reggeborgh στην ελληνική αγορά μέσω της ΕΛΛΑΚΤΩΡ δεν αντιμετωπίστηκε με καλό μάτι και έχει ξεκινήσει ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που ακουμπά το Μαξίμου. Αλλωστε ο νούμερο δύο του Μαξίμου Γιώργος Γεραπετρίτης έχει «συγγενικές» σχέσεις με την ΤΕΡΝΑ, πράγμα που δημιουργεί αναστατώσεις, άλλοτε στη βάση πραγματικών γεγονότων και άλλοτε στη βάση συνωμοσιολογίας. Το ενδιαφέρον πάντως του Μητσοτάκη, όπως σας έχουμε πει, σχετίζεται με την πεποίθηση που έχει ότι οι Ολλανδοί είναι φίλοι του Νίκου Δένδια. Στην πρόσφατη μάλιστα συνάντηση που είχε ο Ολλανδός της ΕΛΛΑΚΤΩΡ Χένρι Χόλτερμαν με τον Μητσοτάκη, όταν του πρότεινε να επενδύσει ο όμιλος στην Εθνική περί τα 100 εκατομμύρια, ο πρωθυπουργός του απάντησε: «Σε λίγο θα μου πεις να κάνω και πρωθυπουργό τον Δένδια». Και ο νοών…