Μια συντονισμένη επιχείρηση… χρυσοκά(ν)θαρης αθηναϊκής βιτρίνας βρίσκεται σε εξέλιξη από τη δημοτική Αρχή Μπακογιάννη, που με (πανάκριβα) ψιμύθια επιχειρεί να κρύψει την «ασχήμια» της εφαρμοζόμενης «γαλάζιας» πολιτικής, στην τοπική και κεντρική σκηνή, που κάνει τις ζωές των ανθρώπων να ασφυκτιούν.
Η παρέλαση συμβάσεων, με όρους …κορονοϊκούς – δηλαδή επ΄ ευκαιρία της πανδημίας, μετά αποκλίσεων από συνήθεις διαδικασίες περί διαγωνισμών – θα μπορούσε να ονομαστεί και μεγάλος περίπατος εκατομμυρίων ευρώ στις κεντρικές οδούς της καρδιάς της πρωτεύουσας. Μάλιστα, μετά την παγκάκειο κοσμογονία, έρχονται κι άλλες συμβάσεις για το (κι ας είναι δυσλειτουργικό) φαίνεσθαι- την ώρα που η ξεχασμένη Αθήνα της πίσω αυλής μένει τραυματισμένη και ανεπούλωτη μονίμως, με τα απερπάτητα πεζοδρόμια (όπου αυτά υπάρχουν), τον ανύπαρκτο ή ανεπαρκή φωτισμό και τη δυσκολοπερπάτητη ζωή των επαγγελματιών και κατοίκων…
Η δημοτική Αρχή έχει εστιάσει –στην μετά κορονοϊό εποχή- αποσπασματικά σε έργα στο κέντρο, αν και Αθήνα δεν είναι μόνο η οδός Πανεπιστημίου (που παρεπιμπτόντως έτσι κι αλλιώς είχε και έχει μεγάλα πεζοδρόμια για περπάτημα και σχετικά μικρό πρόβλημα παρκαρισμένων οχημάτων ) και η… λωρίδα από τη οδό Βουλής έως την οδό Μητροπόλεως. Σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο που ήρθε σφοδρότερη με την πανδημία, αποτελεί πρόκληση το υψηλό κόστος των αστικών επίπλων, η αποσπασματική συγκοινωνιακή παρέμβαση αλλά και η αλλοίωση του χαρακτήρα της πόλης, που οι άνθρωποί της δεν οραματίζονται να είναι τουριστική αλλά ανθρώπινη και με ύφος που να συνδέει την παράδοση με τη…νεωτερικότητα. Σαν ξόρκι για το υψηλό τους κόστος, κάνουν το γύρο των συζητήσεων τα σχόλια για τις ζαρντινιέρες των 550 και βάλε ευρώ η μια ή για τα…καυτά τσίγκινα παγκάκια των 5000 ευρώ το ένα –ξεπερνούν το σχόλιο αισθητικής οι παρομοιώσεις του τύπου ότι «θυμίζουν ψηστιέρα» ή φιδάκι αντικουνουπικό … Σφυρίζουν εκατομμύρια ευρώ σε συμβάσεις για την βιτρίνα της πρωτεύουσας, τους κεντρικούς της δρόμους, και εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής προσπαθούν να μετριάσουν την πρόκληση με επιχειρήματα για αντιγκράφιτι υλικά ή αναγέννηση των δρόμων της Αθηνάς με φοίνικες που οσονούπω θα έρθουν να καλλωπίσουν την πρωτεύουσα θυμίζοντας, άλλες… αρχοντικές έως εθνικόδοξες εποχές. Μάλιστα, η αντιβανδαλιστική (!) και αντιγκράφιτι τεχνολογία εμφανίζεται σαν την τεχνολογία που απαντά και επιχειρηματικής και… ιδεολογικά στην εποχή της συναινετικής κάθαρσης και χωροταξικής ευταξίας των πόλεων…
Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται μια ακόμα σύμβαση που φουρνίζεται, με την λογική των εργολαβιών καθαριότητας και την παρουσιάζει το Documento.
https://www.documentonews.gr/filegrid/2020/06/29/5ef9ff34825e633bba449cd3.pdf
Πρόκειται για την διακήρυξη σύμβασης, η οποία αφορά στις υπηρεσίες καθαρισμού από συνθήματα και «tags» των επιφανειών κτιρίων που βρίσκονται σε κεντρικές οδούς της πόλης. Ουκ ολίγα θα στοιχίσει ο καθαρισμός επιφανειών σε δημοτικά και δημόσια κτίρια, σε διατηρητέα δημοτικά και δημόσια κτίρια, καθώς και σε επιφάνειες κοινόχρηστων χώρων και πλατείες εντός των ορίων του δήμου Αθηναίων. Το προϋπολογιζόμενο συνολικό κόστος είναι 149.730,00€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%.
Στη σύμβαση ορίζεται η διάρκειά της με ημερομηνία έναρξης από την ανάρτηση του συμφωνητικού στο ΚΗΜΔΗΣ και μέχρι εξάντλησης του συμβατικού ποσού ή για 18 μήνες. Περιελήφθη η διακήρυξη στην απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής στην 32η συνεδρίασή της (22.6.2020). Αφορά απομάκρυνση τσίχλας, αφαίρεση αυτοκόλλητων, αφισών και καθαρισμός από συνθήματα και γραφήματα από κάθε επιφάνεια που θα υποδειχθεί από τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες. Μετά την αφαίρεση των tags θα ακολουθεί η επίστρωση με αντιβανδαλιστικό υλικό μακράς διαρκείας (αντι-graffiti). Σημειώνεται ότι οι εργασίες απομάκρυνσης των συνθημάτων (tags-graffiti) θα εκτελούνται άμεσα εντός 48 ωρών από την ειδοποίηση της δημοτικής υπηρεσίας.
Ο προσωρινός ανάδοχος θα πρέπει τα τρία έτη 2017, 2018, 2019 να έχει συνάψει τουλάχιστον μια σύμβαση με παρόμοιο αντικείμενο με δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Οι εταιρείες απαιτείται να διαθέτουν για τις δυο τελευταίες διαχειριστικές χρήσεις (2017,2018) κατ΄ανώτατο όριο ίσο ή ανώτερο με το διπλάσιο της ενδεικτικής αξίας του προϋπολογισμού χωρίς ΦΠΑ (120.750 €).) ενώ αν ο υποψήφιος ανάδοχος δραστηριοποιείται για χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο διαχειριστικών χρήσεων, τότε ο μέσος όρος του γενικού κύκλου εργασιών θα πρέπει να είναι ίσος ή μεγαλύτερος του διπλάσιου της ενδεικτικής αξίας του προϋπολογισμού χωρίς ΦΠΑ. Η εταιρεία πρέπει να μην είναι ζημιογόνα τα δυο τελευταία έτη.
Κάθε νέα σύμβαση έτσι κι αλλιώς μπαίνει στο μικροσκόπιο και της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων. Για ένα λόγο παραπάνω , ξεσκονίζονται οι όροι, καθώς η πρότερη εμπειρία από τα έργα για τον Μεγάλο περίπατο έχει προκαλέσει εγρήγορση καθώς περισσεύουν οι καταγγελίες για οσμή «αδιαφανούς διαχείρισης» σε έργα κυκλοφοριακού περιορισμού, στο πλαίσιο του σχεδίου για τον Μεγάλο Περίπατο.
Η Ανοιχτή Πόλη και ο επικεφαλής της Νάσος Ηλιόπουλος τόνισε πριν από λίγες ώρες, μέσω του προσωπικού του λογαρισμού στο facebook ότι «η Δημοτική Αρχή πορεύτηκε στις διακηρύξεις των έργων με τον παλιό καλό τρόπο: περιοριστικές προδιαγραφές, ασφυκτικό πλαίσιο κατάθεσης προσφορών και παράδοσης του εξοπλισμού. Όλα αυτά εκτός κανονικού πλαισίου δημοσίων συμβάσεων, στο όνομα των έκτακτων μέτρων λόγω COVID-19».
Η Ανοιχτή πόλη, είχε ψηφίσει, θέτοντας όμως προϋποθέσεις , την πρόταση Μπακογιάννη για τον Μεγάλο Περίπατο, ενώ δεν ψήφισε τις συμβάσεις υλοποίησης και κατήγγειλε τον τρόπο εφαρμογής της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου (11 Μάιου 2020) στην οποία, όπως σημειώνει, αναφέρεται ρητά σε “μέτρα χαμηλού κόστους”. Για να συμπληρώσει : «Τις ημέρες αυτές παρακολουθούμε τη “δημιουργική ερμηνεία” αυτής της απόφασης: από τα παγκάκια των 5.200 ευρώ μέχρι τις περίφημες ψευδοπιπεριές των 320 ευρώ. Η Δημοτική Αρχή επιστρέφει στην πολιτική του λεφτόδεντρου, στην πολιτική των έργων βιτρίνας, στην πολιτική που οδήγησε το δήμο στη χρεοκοπία. Η Δημοτική Αρχή ψήφισε μόνη της στην Οικονομική Επιτροπή έναν προϋπολογισμό που προσβάλει κάθε έννοια δημοκρατικής διαδικασίας. Γιατί το έκανε αυτό; Γιατί μπορεί- έχει την απόλυτη πλειοψηφία στην επιτροπή (…)». Και καταλήγει: «Αυτό που συμβαίνει στο κέντρο αυτές τις μέρες είναι η απόληξη ενός σχεδιασμού που έγινε για την πόλη και τους ανθρώπους της, δίχως την πόλη και τους ανθρώπους της (…). Είχαμε εκφράσει την ανησυχία μας ότι η Δημοτική Αρχή ονειρεύεται μια πόλη μόνο για τουρίστες. Κάναμε λάθος. Η εικόνα που βλέπουμε σήμερα προσβάλλει τους κατοίκους, διώχνει τους εργαζόμενους, απωθεί τους επισκέπτες». Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η δημοτική παράταξη «Αθήνα Είσαι Εσύ) του Παύλου Γερουλάνου (παράταξη που στηρίζει και το ΚΙΝΑΛ).
Την ίδια ώρα, την αντίθεση της εξαρχής έχει εκφράσει η «Λαϊκή Συσπείρωση», με τον επικεφαλής της και μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ Νίκο Σοφιανό, θεωρώντας ότι οι παρεμβάσεις στην Αθήνα, δεν γίνονται με κριτήριο τις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζομένων, αλλά μεγαλοξενοδόχων και μεγαλοεπιχειρηματιών. Μάλιστα, έχει καταγγείλει για βεβιασμένη τακτική στις συγκοινωνιακές ρυθμίσεις ερήμην κατοίκων και επαγγελματιών. Κάθετα αρνητικές στις παρεμβάσεις για τον Μεγάλο Περίπατο είναι οι δημοτικές παρατάξεις στην Αθήνα που προέρχονται από το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
