Οι κεντρικές εκδηλώσεις της φετινής διοργάνωσης πραγματοποιούνται το Σάββατο 8 Ιουνίου στην πλατεία Συντάγματος.
Η πλατεία Συντάγματος θα γεμίσει και φέτος χρώματα, συλλογικότητες και φωνές. Ο άξονας που συνδέει τα περιεχόμενα του φετινού Athens Pride είναι ο δρόμος ως χώρος διεκδίκησης και οι αγώνες που έχει δώσει η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ο δρόμος όμως δυστυχώς δεν έχει πάνω του μόνο αυτές τις μνήμες. Στο κέντρο της Αθήνας δολοφονήθηκε πριν από λίγους μήνες ο Ζακ Κωστόπουλος και το Pride είναι αφιερωμένο στη μνήμη του με αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης.
«Οι αγώνες της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας δεν ξεκίνησαν χθες. Είναι σημαντικό να θυμάται κανείς ότι υπήρχαν άνθρωποι που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους και πριν από αρκετές δεκαετίες. Με αυτό τον τρόπο, το Pride ακουμπάει αγώνες που δόθηκαν πολλά χρόνια πριν με εντελώς διαφορετική μορφή» αναφέρει στο Documento o Ραφαήλ Μπιλίδας, υπεύθυνος επικοινωνίας της διοργάνωσης.
Από το Στόνγουολ στη διαμαρτυρία στο Καστρί
Η φετινή αφίσα και το σύνθημα «Ο δρόμος έχει τη δική μας ιστορία» έρχεται να συνδέσει τρία διαφορετικά πράγματα και να τονίσει τον ρόλο του δρόμου ως δημοκρατικού χώρου διεκδίκησηςμπροστά στην αδικία και τη βιαιότητα. «Φέτος υπάρχει διπλή επέτειος. Τα 50 χρόνια που συμπληρώνονται από την εξέγερση του Στόνγουολ η οποία σηματοδότησε την αρχή του κινήματος του Pride και δημιούργησε το Gay Liberation Front. Εναν χρόνο μετά, στις 28 Ιουνίου του 1970, διοργανώθηκε η πρώτη Christopher Street Liberation Day March, η οποία έγινε πρότυπο για τα Pride παγκοσμίως. Η φετινή επέτειος συμπίπτει με το 15ο Athens Pride το οποίο επιδιώκει να αναδείξει την ιστορία του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος εντός κι εκτός συνόρων. Σε αυτά τα δύο όμως ήρθε να προστεθεί η βίαιη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου που συγκλόνισε την κοινότητά μας. Γι’ αυτό του αφιερώνουμε τη φετινή διοργάνωση και απαιτούμε απόδοση δικαιοσύνης».
Στις αφίσες του φετινού Pride ξεχωρίζουν φωτογραφίες από εμβληματικές στιγμές των αγώνων που δόθηκαν στην Ελλάδα από το ΛΟΑΤΚΙ κίνημα. «Την άνοιξη του 1983 πραγματοποιήθηκε από την Αλόμα και άλλες τρανς εργαζόμενες στο σεξ συγκέντρωση στα Προπύλαια, πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας και στη συνέχεια στην πρωθυπουργική κατοικία στο Καστρί. Η πορεία διαμαρτυρίας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής ομιλίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1985 αλλά και η πικετοφορία στα Προπύλαια με αφορμή το σχέδιο νόμου περί αφροδίσιων νοσημάτων το 1979 είναι μερικές από τις πιο εμβληματικές στιγμές».
Το Pride έχει πολιτική ταυτότητα
Τα τελευταία χρόνια ψηφίστηκε στη Βουλή η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, οι διεκδικήσεις ωστόσο δεν σταματούν εκεί. «Ισως μια μερίδα του πολιτικού κόσμου να θεώρησε ότι τα νομοσχέδια ήταν αρκετά για να μας κάνουν να σωπάσουμε. Παρόλο που αναγνωρίζουμε την προόδο που επιτεύχθηκε, δεν σταματάμε να αγωνιζόμαστε. Η ομοφοβία και η τρανσφοβία που τροφοδοτούν το μίσος και τον αποκλεισμό είναι βαθιά συστημικές και εδραιωμένες. Τις βλέπουμε σε νόμους, αντιλήψεις και πολιτικές. Βλέπουμε τα εμπόδια που φέρνουν και μετράμε τα θύματά τους. Αυτή η ιστορική αδικία δεν επανορθώνεται με δύο νομοσχέδια. Χρειάζονται πολιτικό θάρρος, δέσμευση για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και επανορθωτική διάθεση».
Το Athens Pride σχεδόν κάθε χρόνο δέχεται κριτική για το αν έχει τη δυναμική να αρθρώνει πολιτικές διεκδικήσεις. Οι διοργανωτές όμως πιστεύουν ότι η ταυτότητα του θεσμού είναι από μόνη της ξεκάθαρη πολιτική πράξη. «Η συντριπτική πλειονότητα των οργανώσεων της κοινότητας θα βρίσκεται στο Pride. Υπάρχουν κάθε χρόνο κάποιοι που ισχυρίζονται ότι με χορούς και παρελάσεις δεν αλλάζει τίποτε. Με αυτό τον τρόπο τοποθετούν τη διοργάνωση στο καλάθι με τις απολιτίκ εκδηλώσεις. Η ύπαρξη του θεσμού όμως είναι βαθιά πολιτική σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Η πολιτική διάσταση ενυπάρχει στην ίδια του την ταυτότητα. Η ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή του κόσμου, που πέρυσι ξεπέρασε τις 80.000 άτομα, αλλά και τα ζητήματα που θέτουμε κάθε χρόνο δεν έχουν τεθεί ποτέ σε τέτοια κλίμακα. Με το περσινό μας σύνθημα “Παρούσα” φέραμε στην επιφάνεια το ζήτημα του μισογυνισμού ως ρίζα της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας. Φέραμε προβληματισμούς που είχαν αποδέκτες εντός και εκτός της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Οταν έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει σε μια κοινωνία που μας γαλουχεί να μισούμε το θηλυκό πρέπει να κοιτάξουμε στον καθρέφτη για να εντοπίσουμε πώς η κοινωνικοποίηση μας έκανε να διαμορφώσουμε απόψεις και συμπεριφορές. Αν αυτά τα μηνύματα δεν είναι πολιτικά σε τέτοιους καιρούς, τότε ποια είναι;».
ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες και γυναικοκτονίες
Τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί πολλές γυναικοκτονίες σε όλη την Ελλάδα, αλλά μόνο τον τελευταίο καιρό το θέμα αρχίζει να αναδύεται στον δημόσιο λόγο σε πιο ολοκληρωμένη διάσταση. «Τόσα χρόνια η αποτύπωση στη δημόσια σφαίρα μοιάζει με εξωφρενικό συλλογικό έγκλημα. Πρωτοσέλιδα, ρεπορτάζ και άρθρα ρομαντικοποιούν τις δολοφονίες με έννοιες όπως “οικογενειακή τραγωδία” και εκφράσεις όπως “τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε”. Τα τσιτάτα αυτά έχουν κοινό γνώμονα να ελαφρύνουν την πράξη του δράστη στη συλλογική συνείδηση, υποτιμώντας τη ζωή των γυναικών».
Eνα ακόμη σημαντικό ζήτημα είναι η συνθήκη που έχει διαμορφωθεί για τους πρόσφυγες και μετανάστες. «Υπάρχει ΛΟΑΤΚΙ προσφυγικός πληθυσμός στην Αθήνα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μπορεί να είναι κοινά όλων των υπόλοιπων προσφύγων, οι δυσκολίες τους όμως μεγαλώνουν και διογκώνονται. Κι αυτό γιατί δεν φέρουν μόνο την ταυτότητα του πρόσφυγα, η οποία τους καθιστά ξένους για κάποιους άλλους, αλλά και τη ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητα που μπορεί να προκαλέσει κακοποίηση ακόμη και στο εσωτερικό της δικής τους κοινότητας. Αυτά τα χαρακτηριστικά τούς καθιστούν σημαντικά πιο ευάλωτους και πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο στόχος είναι η ενσωμάτωσή τους. Είναι αναγκαίες οι πρωτοβουλίες που θα θέσουν στο επίκεντρο την κοινωνική ενεργοποίηση και τη χειραφέτηση».
Το πρόγραμμα του Athens Pride Week (Εβδομάδα Υπερηφάνειας) ξεκινά το Σάββατο 1 Ιουνίου και διαρκεί έως την Παρασκευή 7 Ιουνίου με πλήθος εκδηλώσεων. «Φέτος είναι η τέταρτη χρονιά που συνεχίζουμε την προσπάθεια να επεκτείνουμε την ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας μέσα από μια εβδομάδα ανεξάρτητα διοργανωμένων εκδηλώσεων. Φέτος θα πραγματοποιηθούν 44 εκδηλώσεις: θεατρικές παραστάσεις, πάρτι, ξεναγήσεις, περίπατοι και σεμινάρια. Η παρέλαση στο Σύνταγμα μεγαλώνει κάθε χρόνο και είναι εκεί για να μείνει, η προσπάθεια επέκτασης όμως έχει μεγάλη προοπτική και πραγματοποιείται σε βάση συνεργασίας με πολλούς φορείς και ανθρώπους. Την ορατότητά μας τη διεκδικούμε κάθε μέρα, σε κάθε μέρος, σε κάθε δρόμο».
INFΟ
8/6, 18.30, πλατεία Συντάγματος
