Το αλαλούμ που επικρατεί στις πλημμυρισμένες περιοχές της Θεσσαλίας αναδεικνύεται μέσα από τις λάσπες στον Κάμπο. Ειδικότερα, οι κάτοικοι, που πρέπει να συνεχίσουν τις ζωές τους, έρχονται αντιμέτωποι με τη μεταφορά των νεκρών ζώων από τις πληγείσες περιοχές και το… μπαλάκι ευθυνών για το ποιος πρέπει να επιληφθεί.
Πιο αναλυτικά τόνισε: «Πήρα να ρωτήσω, αυτά τα ζώα θα μαζευτούν; Διάβαζα χτες ένα δελτίο τύπου από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το οποίο έλεγε ότι θα βγουν κλιμάκια στους δρόμους και θα μαζέψουν τα νεκρά ζώα και υπεύθυνος θα ήταν ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας ο κύριος Απόστολος Μπίλλης.
Τι κάνει λογικά ένας δημοσιογράφος; Παίρνει τον κύριο Μπίλλη και τον ρωτάει αν ήρθαν τα κλιμάκια. Και μου απάντησε «φυσικά και ήρθαν». Πολύ ωραία. «Πού πήγαν αυτά τα ζωντανά; Πού τα μεταφέρετε;», μου απάντησε «δεν ξέρω». Πολύ ωραία; Καθόλου ωραία. Ποιος ξέρει; Ο δήμαρχος. Αθάνατο ελληνικό χάος. Τι κάνεις; Προφανώς παίρνεις τον δήμαρχο τον κύριο Σακελλαρίου.
Τον παίρνεις αρκετές φορές, γιατί δεν απαντάει στο πρώτο. Το σηκώνει, τον ρωτάω αν έχουν έρθει τα κλιμάκια γιατί όσο είμαι στην περιοχή δεν έχω δει κάποιον να μαζεύει.
Ο κ. Σακελλαρίου μου απάντησε ότι τα ζωντανά μέσα στις γειτονιές είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία και θα πρέπει ο κόσμος να μαζεύει μόνος του τα ζωντανά, να ανοίγει τάφρους και να τα πετάει μέσα. Και εδώ θέλω να σας πω ότι το δελτίο τύπου λέει ότι η συλλογή και η μεταφορά των ζώων γίνεται με την εφαρμογή συγκεκριμένων υγειονομικών κανόνων.
Δεν ξέρω αν έχει υγειονομικούς κανόνες και ποιους κανόνες ακριβώς αλλά αυτός ο άνθρωπος που ταλαιπωρήθηκε από την πλημμύρα και ήταν περίπου δέκα ώρες σε μια ταράτσα, για να μην πνιγεί με τα παιδιά του.
Ο ίδιος άνθρωπος που τώρα καθαρίζει το σπίτι του και δεν έχει γάντια, ούτε μάσκα, γιατί δεν του έχουν μείνει άλλα, ο ίδιος με αυτά τα χέρια που είναι 50 χρονών και σκέφτεται να πάει στη Γερμανία, αυτός πρέπει να πάει πίσω, να κλείσει τη μύτη του με τα χέρια του, να μαζέψει τα νεκρά ζωντανά του και να τα πετάξει που; Σε ποια χωράφια; Συγγνώμη για τον τόνο της φωνής μου, αλλά τους ζω αυτούς τους ανθρώπους τρεις μέρες. Δεν έχουν πάρει ανάσα».
