«Στα κορίτσια γινόταν πολύ συχνά και πολλές φορές. Περίπου 3-4 φορές την εβδομάδα. Σε μένα άρχισε από μικρή ηλικία. Θυμάμαι ότι αυτό γινόταν απ’ όταν πήγαινα Α’ και Β’ Δημοτικού». Γροθιά στο στομάχι οι καταθέσεις των δύο ανήλικων κοριτσιών σε βάρος του αστυνομικού της Βουλής και πατέρα τους.
Η παραπάνω φράση της 12χρονης κόρης αποτυπώνει τη φρίκη που έζησε αλλά όπως αναφέρει η ίδια δεν θυμάται πότε ακριβώς άρχισε η κακοποιησή της αλλά θυμάται τα όσα φρικτά πέρασε : «Μας έπαιρνε στην κρεβατοκάμαρα. Ήταν και οι άλλοι στο σπίτι, στα δωμάτιά τους, όταν το έκανε αυτό. Πολλές φορές μάς χτυπούσε με τα κλομπ. Πάντα, όταν μας χτυπούσε ή γινόταν κάτι, έκανε σαν να μην είχε γίνει τίποτα. Μας έδινε ένα φιλί, μας έκανε μια αγκαλιά και τέλος. Ο μπαμπάς μάς έλεγε να μην κάνουμε παρέα με αγόρια. Εμείς είχαμε φίλους, αλλά δεν κάναμε τίποτα. Εκείνος μας έλεγε ότι πηγαίνουμε στα μπάνια και κάνουμε κάτι με τα αγόρια και μας ζητούσε να πούμε την αλήθεια, αλλιώς θα φάμε ξύλο. Εμείς λέγαμε την αλήθεια. Δεν είχαμε κάνει ποτέ κάτι τέτοιο και ούτε θα κάναμε. Αλλά μετά αναγκαζόμασταν να λέμε ψέματα, γιατί δεν μας πίστευε και ξεκινούσε να μας χτυπάει. Πολλές φορές και σε εμένα και στη μαμά και στην αδελφή μου, μας έκαιγε με τον αναπτήρα στο στήθος.
Τώρα, αυτό το διάστημα, χτυπούσε τη μητέρα μου, γιατί έλεγε ότι έκανε κάτι με άλλους στο ψυχιατρείο. Η μαμά μου έκατσε 3-4 μήνες στο ψυχιατρείο. Της έριχνε κλοτσιές στα πόδια, τη χτυπούσε με το χέρι στο κεφάλι, την έσπρωχνε. Γενικά, όποτε έπιανε αυτό το θέμα για το ψυχιατρείο, την έσπρωχνε και την κλοτσούσε.
Ο πατέρας μου έχει φωνητικά και ηχογραφήσεις της μαμάς από τότε που παρακολουθούσε το κινητό της από μια εφαρμογή που την ξέρει ο αδελφός μου. Και ο αδελφός μου παρακολουθούσε τα κινητά, χωρίς να το ξέρει ο μπαμπάς. Τις έχει κρατημένες στον υπολογιστή του αδελφού μου και τις έβαζε να τις ακούει και τη χτυπούσε. Άκουγα διάφορα που της έλεγε. «Θα σε ξεκοιλιάσω, θα σου σπάσω όλα τα κόκαλα» και άκουγα και τη μαμά μου να φωνάζει, επειδή πονούσε.
Μια μέρα, δεν θυμάμαι πριν πόσα χρόνια, ήμασταν μόνοι στο σπίτι, παίζαμε και κάναμε μια ζημιά. Μας χύθηκαν οι καφέδες κάτω. Γύρισε ο πατέρας μας νωρίτερα στο σπίτι, τρέξαμε όλοι μέσα, μας είδε που τρέξαμε, είδε ότι ήταν όλα χυμένα κάτω και άρχισε να μας χτυπάει. Εμένα με έριξε κάτω και με πάταγε με το παπούτσι. Μου είχε γίνει μαύρο το μάτι και είχε πρηστεί όλο. Μας κλοτσούσε, μας τραβούσε από τα μαλλιά. Μετά πήγε στη δουλειά και όπως πάντα μετά, όταν γύριζε, ήταν σαν να μην είχε γίνει τίποτα».
«Ο μπαμπάς μου τα έκανε όλα αυτά από τότε που ήμουν 7 ετών», αναφέρει στην δική της κατάθεση η 9χρονη κόρη και συνεχίζει : “«Όταν είχαμε πάει στο άλλο μας σπίτι στο χωριό, ο πατέρας μου μας έλεγε να κυκλοφορούμε γυμνοί στο σπίτι. Μας ανάγκαζε να κυκλοφορούμε χωρίς ρούχα στο σαλόνι. Ήταν πολύ βίαιος, φώναζε και μας χτυπούσε με τη μεταλλική του ράβδο. Ήταν βίαιος με τραβούσε και με ανάγκαζε να κάνω πράγματα που δεν έπρεπε. Όλα αυτά γινόντουσαν στο σπίτι μας. Μία φορά ο μπαμπάς με είχε στο σαλόνι και η μαμά ήταν στο δωμάτιό της, δεν ήταν μπροστά, κοιμόταν. Συνήθως, κοιμόντουσαν και τα αδέρφια μου στα μέσα δωμάτια, τότε έμενα μόνη μαζί του».
Διαβάστε επίσης
Μετρό Θεσσαλονίκης λέμε και κλαίμε…
ΣΥΡΙΖΑ: Ανασχηματισμός και «επιθέσεις φιλίας» για συμμαχίες
Μαρία Καρυστιανού για μετρό Θεσσαλονίκης: «Πού είναι η διαφάνεια και απόδοση ευθυνών;»
