Η αστυνομική λογοτεχνία έχει απογειωθεί τα τελευταία χρόνια. Διεθνώς και, ευτυχώς, επί ελληνικού εδάφους.
Οι αναγνώστες δεν διαβάζουν πλέον απλές «ιστοριούλες» αλλά μεστά βιβλία με ήρωες, αντιήρωες, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές που είναι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες.
Η κοινωνική κατάσταση και οι πολιτικές συνθήκες που συνθέτουν τις κοινωνίες στις οποίες διαδραματίζεται η εκάστοτε δράση έχουν και αυτές πρωταγωνιστικό ρόλο, κάνοντας την ανάγνωση απολαυστική.
Οι εκδόσεις Μεταίχμιο έχουν σχεδόν καθιερωθεί ως ο οίκος που προσφέρει αστυνομική λογοτεχνία υψηλού επιπέδου για τους αναγνώστες των βιβλίων.
Η άνοιξη είναι προ των πυλών και χθες είχαμε την ευκαιρία να «περιηγηθούμε» στα δέκα βιβλία που έρχονται για να προσφέρουν στον αναγνώστη στιγμές αγωνίας, δράσης και μυστηρίου.
Από τα δέκα βιβλία που ήδη βρίσκουν τις θέσεις τους στα βιβλιοπωλεία τα δύο είναι ελλήνων συγγραφέων και ας ξεκινήσουμε από αυτά:
Αντώνη Γκόλτσου, «Οδηγός φόνων» (κυκλοφορεί στις 13/6/2019 )
Το δεύτερο μυθιστόρημα του Αντώνη Γκόλτσου, μετά την Αφιέρωση, με πρωταγωνιστή τον συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών Αλκιβιάδη Πικρό, ένα αστικό νουάρ όπου ο ίδιος ο ήρωας δημιουργεί τον λαβύρινθο στον οποίο έχει παγιδευτεί. Η ιστορία ενός ανηλεούς κυνηγητού όπου παραθαλάσσιες περιοχές της Αττικής, όπως ο Σχοινιάς και το Πόρτο Γερμενό, μετατρέπονται σε σκηνικά φόνων. Ατέρμονα παιχνίδια του μυαλού, όπου ο πρωταγωνιστής σκηνοθετεί παγίδες, έχοντας τη Δίωξη, συστηματικά, ένα βήμα και δύο πτώματα πίσω του.
Δύσκολοι καιροί για τον Αλκιβιάδη Πικρό, τον 36χρονο αστυνομικό συγγραφέα που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο με την προσωπική του ιστορία, στις αρχές του 2010 (H αφιέρωση, Μεταίχμιο 2016). Επιτέλους, κατάφερε να λύσει τον γρίφο της οικογενειακής του ταυτότητας∙ όμως, όχι χωρίς κόστος. Θα γνωρίσει τη μητέρα του, για λίγα λεπτά. Τον αδελφό του, για ακόμα λιγότερα. Και θα μάθει για το αυτοκινητικό δυστύχημα του πατέρα του∙ που μάλλον στη δολοφονία έκλινε… Ο Οδηγός φόνων παραλαμβάνει τον σε μόνιμα βαριά κατάθλιψη συγγραφέα Πικρό, από αυτό ακριβώς το σημείο.
Και δεν είναι όλοι τυχεροί. Όπως ο Πικρός, για παράδειγμα, που ελάχιστα μετά την οικογενειακή τραγωδία και πριν τη νευρική και οικονομική του χρεωκοπία, δέχεται την πρόταση ενός ενθουσιώδους, όσο και εξαιρετικά γενναιόδωρου θαυμαστή του. Η πρόταση του εμφαντικά ανώνυμου «ενθουσιώδους θαυμαστή» είναι να γράψει ένα μυθιστόρημα∙ η χρονική παράδοση των ενοτήτων όπως και η αμοιβή του συγγραφέα προσδιορισμένες ακριβώς. Αυτό κι αν είναι τύχη!
Τύχη;
Μικρό ερωτηματικό: Ο «ενθουσιώδης θαυμαστής» απαιτεί η ιστορία να ξεκινήσει με την αναφορά ενός ανεξιχνίαστου εγκλήματος στον Σχοινιά∙ πριν μήνες, ένα νεαρό ζευγάρι είχε βρεθεί, δολοφονημένο, επάνω σε μια πετσέτα θαλάσσης. Η εξήγηση για την απαίτηση: Ο «ενθουσιώδης θαυμαστής»-εντολέας θεωρεί απαράδεκτη την ολιγωρία της Αστυνομίας και… «θέλει να προσφέρει στη Δίωξη εναλλακτικές προτάσεις δράσης, όπως αυτές θα καταγράφονταν από έναν ευφάνταστο, επώνυμο, αστυνομικό συγγραφέα».
Τώρα, ο καλπασμός του αλόγου της Αποκάλυψης στο πληκτρολόγιό του, ο Πικρός επί το έργον, εναλλάσσοντας την απάθεια με τη φρενίτιδα, και η πρώτη ενότητα της κατά παραγγελία ιστορίας του μεταφέρει το νέο έγκλημα στο Πόρτο Γερμενό, το modus operandi του δολοφόνου απαράλλαχτο με αυτό του Σχοινιά. Η παράδοση της ενότητας, η καταβολή της αμοιβής, όλα κατά το πρόγραμμα. Μόνο που, λίγες εβδομάδες μετά την παράδοση της πρώτης ενότητας, ένα νεαρό ζευγάρι βρίσκεται δολοφονημένο. Κατά πιστή αντιγραφή της τελετουργίας του Σχοινιά… Στο Πόρτο Γερμενό…
Και ο Πικρός -δεν είναι, δα, και η πρώτη φορά- στριμωγμένος στα σχοινιά…
Ο Οδηγός φόνων είναι η ιστορία ενός κυνηγητού. Όχι ακριβώς του ποντικιού από τη γάτα. Περισσότερο της ύαινας, από τους διώκτες της∙ με τον Πικρό, σε ατέρμονα παιχνίδια του μυαλού, να σκηνοθετεί παγίδες ενορχηστρωμένες από τη Δίωξη, και την τελευταία -συστηματικά- ένα βήμα και δύο πτώματα πίσω.
Κάποιοι κερδίζουν, κάποιοι χάνουν. Δεν παίζει το ρήμα. Παίζει το πόσο.
Μανώλη Ανδριωτάκη, «Το δεξί χέρι» -(κυκλοφορεί στις 21/3/2019)
Μια βόλτα στον λαβύρινθο του διαδικτύου
και στο παρασκήνιο της πολιτικής.
Καλώς ήρθατε στο τρενάκι του τρόμου!
Στο νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα Μανώλη Ανδριωτάκη, οι αναγνώστες γίνονται κοινωνοί μιας προεκλογικής καμπάνιας και παρακολουθούν τον Πέτρο Χρήστου, έναν καθ’ όλα μέτριο τύπο να καλείται εντελώς αναπάντεχα για να γίνει το δεξί χέρι της πρώτης ελληνίδας πρωθυπουργού. Παράγοντες της εξουσίας, πολιτικό παρασκήνιο, ανελέητοι εκβιασμοί και συνωμοσίες, η ασυδοσία του διαδικτύου, ο σκοτεινός ρόλος των μίντια, η ύπουλη εμπλοκή των επιχειρηματιών στη δημοκρατία συνθέτουν ένα σύγχρονο πολιτικό θρίλερ.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Το κόμμα, και κυρίως το γραφείο της Σωτηρίας, έγινε το δεύτερο σπίτι μου. Έγινα κι εγώ αυτό που στο παρελθόν κορόιδευα, ένα κανονικότατο και υπερήφανο «κομματόσκυλο». «Βρήκα επιτέλους μια ομάδα να ανήκω, έναν χώρο να στεγαστώ, έναν σκοπό να υπηρετήσω. Δεν ένιωθα πια να πνίγομαι, δεν ένιωθα να αδικούμαι από τους άλλους ούτε να με χειραγωγούν. Ξεδίπλωνα το μέτριο ταλέντο μου, τη λειψή μου δημιουργικότητα, τις θολές μου γνώσεις ενώπιον όλων, χωρίς να φοβάμαι την κριτική, χωρίς να αυτολογοκρίνομαι ή να καταρρακώνομαι από τον όποιο ψόγο, κι αντί να με περιφρονούν, όπως θα περίμενα, οι άλλοι με αποδέχονταν και ενίοτε έφταναν ακόμα και να με επαινούν. Έμοιαζε σαν επιτέλους να είχα βρει κι εγώ τη θέση μου στον κόσμο, αν υπάρχει κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Ο συγγραφέας γράφει για το μυθιστόρημά του
«Με το Δεξί χέρι θέλω να μιλήσω για την εξουσία. Για τους αστάθμητους κι αθέατους παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή όλων μας. Για το πολιτικό μέσα από το προσωπικό. Θέλω να μιλήσω για τη συλλογική και ατομική μας παράνοια. Θέλω να παρουσιάσω την εξουσία γυμνή κι αφτιασίδωτη, την πολιτική που τραβά πάνω της σαν μαγνήτης συμπλεγματικούς εγωμανείς κι αριβίστες που δεν δίνουν δεκάρα για τον συνάνθρωπο ή για την κοινωνία και χρησιμοποιούν την ιδεολογία ως πρόσχημα. Την πολιτική κατεβασμένη στο πρωταρχικό, στο πρωτόγονο επίπεδο της ωμής εξουσίας, του «θέλω να έχω εξουσία και προνόμια», του «γιατί εσύ κι όχι εγώ». Αλλά μαζί, θέλω να μιλήσω και για τη ματαιωμένη ελπίδα. Για την εμφάνιση του μαύρου κύκνου, για το στατιστικό λάθος. Για το ενδεχόμενο να δούμε, ας πούμε, μια γυναίκα να ηγείται της χώρας. Για την προοπτική μιας πολιτικής που αξιοποιεί τα μαθήματα του παρελθόντος και βρίσκει τρόπους να παρακάμπτει τα νοσηρά συστήματα και να φέρνει αποτελέσματα.
Εξαιτίας της επαγγελματικής μου δραστηριότητας ως ανεξάρτητου δημοσιογράφου, έχω την τύχη ή την ατυχία να μπαίνω κατά καιρούς στα ενδότερα δημόσιων υποθέσεων. Οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια μού επιτρέπουν να μεταφέρω αυτούσια στο χαρτί την αίσθηση απόγνωσης, της σκληρότητας και της ματαιοδοξίας που κρύβεται πίσω από τις μακιγιαρισμένες εικόνες και τα χαμόγελα, να αποκαλύπτω τι συμβαίνει πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες, σε κομματικά γραφεία, σε διαδρόμους δημόσιων κτιρίων και υπουργεία, εκεί όπου ο ένας εκβιάζει τον άλλον, ο ένας απειλεί τον άλλον, όπου ο ένας υπονομεύει και προδίδει τον άλλον με εξαιρετική ευκολία, εκεί όπου η συμμαχία είναι μόνο συγκυριακή.
Στο Δεξί χέρι παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο η σεξουαλική διάσταση της εξουσίας, η διαβρωτική φύση παλιών και νέων μέσων, το παρακράτος, η αντίσταση στις αλλαγές, ο χωρισμός κράτους κι εκκλησίας που θα γίνει μόνο στα μυθιστορήματα, οι επιχειρηματίες που οπλοφορούν δημόσια, ο σκοτεινός ρόλος των μυστικών υπηρεσιών, ο κίνδυνος των αυτόνομων φονικών όπλων.
Κι εκτός αυτών, υπάρχει και η αξία της αληθινής φιλίας, που μπορεί να αποδειχθεί ισχυρότερη από κάθε συμφέρον. Οι ιδιωτικές σχέσεις που γίνονται δημόσιες μέσα σε μια νύχτα, και διαστρεβλώνονται εσκεμμένα. Η κατάρα της επιπολαιότητας. Τα λάθη που μπορούν να σε στοιχειώνουν για πάντα. Η απελευθερωτική δύναμη της δημόσιας εξομολόγησης.
Στο μυθιστόρημα, ο Πέτρος Χρήστου, ένας κατ’ ομολογία μέτριος τύπος, κάνει κάτι ανήκουστο για τα ελληνικά δεδομένα. Παραδέχεται ότι ήταν ανάξιος για τη δημόσια θέση που του πρόσφεραν και ζητά συγγνώμη. Ποιος έλληνας πολιτικός παράγων έχει ζητήσει συγγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό; Ποιος βρήκε το θάρρος να πει ότι ήταν λίγος ή επικίνδυνος για τη θέση που του εμπιστεύθηκαν; Ότι έκανε λάθος; Αυτό είναι το τρομερό παράδοξο της χώρας: ενώ όλο το πολιτικό της προσωπικό κάνει πάντα το σωστό, η χώρα είναι καταδικασμένη να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Το βιβλίο είναι θρίλερ, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η πολιτική και η εξουσία είναι ένα διαρκές θρίλερ, μια διαρκής, θεατή κι αθέατη, σύγκρουση που ενίοτε γίνεται κι αιματηρή. Ελπίζω τουλάχιστον το δικό μου θρίλερ, το δικό μου Δεξί χέρι, εκτός από ψυχαγωγία να προσφέρει και κάποια χρήσιμη αυτεπίγνωση».
Τζο Νέσμπο, «Mαχαίρι» (κυκλοφορεί στις 6/6/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Kniv / Knife)
μετάφραση από τα νορβηγικά: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
Μια σκοτεινή, αιματοβαμμένη περιπέτεια του Χάρι Χόλε,
στην οποία ο αγαπημένος μας αντιήρωας
βυθίζεται στην προσωπική του κόλαση
βαθύτερα από οποιαδήποτε άλλη φορά.
Ο Χάρι Χόλε βρίσκεται πάλι στο σημείο μηδέν. Έχει ξανακυλήσει στο ποτό και η Ράκελ τον έχει διώξει από το σπίτι. Μένει πλέον στην παλιά του διεύθυνση, στην οδό Σοφίε, αλλά σε διαφορετικό διαμέρισμα. Έχει υποβιβαστεί και υπηρετεί στα κατώτερα κλιμάκια του Τμήματος Ανθρωποκτονιών στο Όσλο, με παρτενέρ τον ανεκδιήγητο Τρουλς Μπέρντσεν – γνώριμό μας από τα προηγούμενα βιβλία της σειράς, πρωτοεμφανίστηκε στον Φαντομά.
Ένα πρωινό ξυπνά με τρομερό χανγκόβερ και ανακαλύπτει πως είναι μες στα αίματα – τα χέρια του και τα ρούχα του πασαλειμμένα. Δεν θυμάται τίποτα από την προηγούμενη νύχτα, ωστόσο σύντομα διαπιστώνει πως έχει συμβεί ό,τι χειρότερο μπορούσε να του συμβεί. Ενώ ο κόσμος του γκρεμίζεται, ο Χάρι θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν αιμοβόρο παλιό εχθρό, αλλά κυρίως να επιβιώσει στη χειρότερη προσωπική του κόλαση.
Μια γυναίκα δολοφονείται με μαχαίρι σε μια βίλα στο Χολμενκόλεν. Η νέα επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, Κατρίνε Μπρατ, αναλαμβάνει την υπόθεση. Ο Χάρι είναι πεπεισμένος ότι πίσω από τον φόνο κρύβεται ο πρόσφατα αποφυλακισμένος Σβάιν Φίνε, γνωστός και ως «Αρραβωνιαστικός», ο παλαιότερος εχθρός του, που συνεχίζει τη γνωστή του τακτική: βιάζει γυναίκες, τις θεωρεί «αρραβωνιαστικιές» του και τις προστατεύει μέχρι εκείνες να γεννήσουν τα παιδιά του.
Στην υπόθεση μπλέκεται μια σειρά χαρακτήρων με προϋπηρεσία στο Αφγανιστάν: ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός των νορβηγικών Ειδικών Δυνάμεων και η Κάγια Σούλνες, παλιά ερωμένη του Χόλε στη Λεοπάρδαλη. Ο νέος ιδιοκτήτης του μπαρ που κάποτε ανήκε στον Χάρι περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Με τη βοήθεια μίας εκ των θυμάτων του Φίνε, ο Χάρι καταφέρνει να συλλάβει τον «Αρραβωνιαστικό» για τον φόνο της γυναίκας στο Χολμενκόλεν.
Όμως τα πράγματα δεν είναι διόλου όπως φαίνονται.
Ίαν Ράνκιν: «Στον οίκο των ψεμάτων» (κυκλοφορεί στις 13/6/2019 – πρωτότυπος τίτλος: In a House of Lies)
μετάφραση: Νάντη Σακκά
Οικογενειακά μυστικά, ψέματα,
αμαρτίες ανομολόγητες,
διαφθορά, ανίερες συμμαχίες
και πισώπλατα μαχαιρώματα…
Ο Rankin σε μεγάλη φόρμα
Ο επιθεωρητής Τζον Ρέμπους του σκοτσέζου Ian Rankin αισίως φτάνει στην 22η περιπέτειά του και το βιβλίο φιγουράρει για ακόμα μία φορά στις λίστες των ευπώλητων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο αστυνομικός συγγραφέας των αστυνομικών συγγραφέων και ο ήρωάς του δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις ύστερα από τριάντα και πλέον χρόνια επιτυχημένης πορείας.
Η ανακάλυψη ενός σκελετού από μια παρέα παιδιών σε ένα απομονωμένο δασάκι ξαναφέρνει στο φως μια παλιότερη ανεξιχνίαστη υπόθεση εξαφάνισης ενός ιδιωτικού ντέτεκτιβ πριν από δέκα χρόνια. Η Σιβόν Κλαρκ αναλαμβάνει την υπόθεση για να ανακαλύψει σύντομα ότι ο μέντοράς της Τζον Ρέμπους και οι αμφιλεγόμενες μέθοδοί του εμπλέκονται για άλλη μια φορά. Στο παιχνίδι μπαίνει και ο Μάλκολμ Φοξ ο οποίος αναζητά τυχόν ελλείψεις και παρατυπίες στην προηγούμενη έρευνα, καθώς η οικογένεια του εξαφανισμένου ντετέκτιβ είχε καταγγείλει την αστυνομία για συγκάλυψη. Το πλέον περίεργο είναι ότι η ίδια δασική περιοχή στην οποία εντοπίστηκε το αυτοκίνητο με το μακάβριο μυστικό του είχε ερευνηθεί στο παρελθόν χωρίς αποτέλεσμα. Όλα τα στοιχεία οδηγούν στη νέμεση του Ρέμπους, τον πανούργο και αιώνια διψασμένο για εξουσία Μπιγκ Τζερ Κάφερτι. Θα καταφέρει ο Ρέμπους να βγει αλώβητος από αυτήν την υπόθεση ή θα αποκαλυφθούν όλοι οι σκελετοί που κρύβει χρόνια στο κελάρι του; Μια ιστορία διαφθοράς που μας υπενθυμίζει ότι αργά ή γρήγορα έρχεται η στιγμή που όλοι πληρώνουν το τίμημα για τις επιλογές τους.
Τζέιν Χάρπερ: «Η ξηρασία» (κυκλοφορεί στις 7/3/2019 – πρωτότυπος τίτλος: The Dry) μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου
Ένα επικό θρίλερ με ένα μυστικό σε κάθε σελίδα
που κάνει τις παλιές πληγές να ματώνουν ξανά.
Ένα εξαιρετικό θρίλερ, πρώτο μέρος σειράς και συγγραφικό ντεμπούτο με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Άρον Φαλκ, με στιβαρούς χαρακτήρες και εξαιρετική ατμόσφαιρα από μια ανερχόμενη δύναμη στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας, την αυστραλή Jane Harper. Βρισκόμαστε στην Αυστραλία, εν μέσω της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων εκατό χρόνων. Στη μικρή πόλη της Κιβάρα έχει να βρέξει δύο χρόνια. Η ένταση στην κοινότητα γίνεται αφόρητη όταν τρία μέλη της οικογένειας Χάντλερ βρίσκονται νεκρά. Όλοι θεωρούν ότι ο αρχηγός της οικογένειας Χάντλερ, ο Λιουκ, αυτοκτόνησε αφού σκότωσε τη σύζυγο και τον εξάχρονο γιο του. O αστυνομικός Άρον Φαλκ επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του για την κηδεία του Λιουκ, κολλητού του από τα χρόνια που έμενε στην Κιβάρα, και δεν έχει σκοπό να μείνει για πολύ, αφού πριν από είκοσι χρόνια έφυγε κακήν κακώς από την πόλη. Η οικογένεια του Λιουκ όμως του ζητά να ανακαλύψει την αλήθεια. Έτσι πλήθος βαθιά θαμμένων μυστικών έρχονται στην επιφάνεια – κάποια από αυτά, δικά του.
Το βιβλίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 35 γλώσσες, ενώ σύμφωνα με τους Sunday Times ήταν το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα του 2017. Ετοιμάζεται η κινηματογραφική του μεταφορά με πρωταγωνιστή τον Έρικ Μπάνα.
Niklas Natt och Dag «1793: Τότε που βασίλευε η βία» (κυκλοφόρησε στις 21/2/2019 – πρωτότυπος τίτλος: 1793) Μετάφραση από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης
Ένα μεθυστικό κοκτέιλ, ένα ανελέητο, ιστορικό θρίλερ.
Το αναπάντεχο αριστούργημα που άνοιξε νέους δρόμους
στην αστυνομική λογοτεχνία.
Τόπος: Σουηδία. Χρόνος: 1793. Έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄. Στον απόηχο του θανάτου του, με τους επιγόνους να αλληλοσπαράσσονται για τη διαδοχή, και έντονο τον φόβο πως η Γαλλική Επανάσταση θα εξαπλωθεί στη Σουηδία, η εμπιστοσύνη πλέον σπανίζει, ενώ η παράνοια και οι συνωμοσίες ευδοκιμούν σε κάθε σκοτεινή γωνιά.
Αυτό είναι το σκηνικό στο οποίο στήνει την ιστορία του πρώτου του βιβλίου ο σουηδός Niklas Natt och Dag. Με το ένα πόδι να πατά γερά στη λογοτεχνική παράδοση και το άλλο στο θρίλερ, ο σουηδός συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο, ρεαλιστικό ιστορικό νουάρ που έχει σαρώσει τα βραβεία: απέσπασε το βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας και χαρακτηρίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς στη Σουηδία για το 2018. Το βιβλίο έχει κάνει μεγάλη αίσθηση διεθνώς, μεταφράζεται σε περισσότερες από 30 χώρες και έχει ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς. Σύμφωνα με τον αγαπημένο μας Arne Dahl, πρόκειται για ένα αναπάντεχο αριστούργημα, ενώ ο συγγραφέας του η νέα φλέβα χρυσού της σουηδικής λογοτεχνικής σκηνής.
Υπόθεση: Ένα ακρωτηριασμένο πτώμα που ανακαλύπτεται στα βρομερά νερά μιας λίμνης στο νησί Σέντερμαλμ είναι τόσο φρικτά παραμορφωμένο που είναι αδύνατο να αναγνωριστεί. Η ζοφερή αυτή υπόθεση θα οδηγήσει τον φθισικό αστυνόμο Σέσιλ Βίνγκε σε μονοπάτια δύσβατα γεμάτα παγίδες. Δεν θα αργήσει να βυθιστεί σ’ έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου στον οποίο όσο προχωρά τόσο κυκλώνει την υψηλή κοινωνία της Στοκχόλμης.
Αποτελεί πρώτο μέρος τριλογίας καθώς πρόκειται να ακολουθήσουν τα 1794 και 1795 προκειμένου ο συγγραφέας να καλύψει όλη τη χρονική περίοδο του μεσοδιαστήματος χωρίς βασιλεία στη Σουηδία, συνεχίζοντας την ιστορία των Ζαν Μίκαελ Καρντέλ και της Άννα Στίνα Κναπ. Όσο για τον Σέσιλ Βίνγκε, «βλέπουμε» λέει ο συγγραφέας.
Harald Gilbers «Οι τελευταίες μέρες» (κυκλοφορεί στις 2/5/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Endzeit) μετάφραση: Βασίλης Τσαλής
Ένα συναρπαστικό θρίλερ, μια διαφορετική ματιά
στις τελευταίες μέρες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου
Πατώντας με το ένα πόδι στην Ιστορία και με το άλλο στο αστυνομικό, ο Gilbers αναμένεται να ενθουσιάσει ξανά και με το τρίτο μέρος της τριλογίας «Germania». Με εξαιρετική αναβίωση της καθημερινής ζωής στο Βερολίνο εκείνης της εποχής, με αληθοφανείς χαρακτήρες και με ρυθμό που δεν χαλαρώνει, ο Gilbers κατορθώνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τέλους. Όπως και τα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας (Σκοτεινό Βερολίνο και Οι γιοι του Όντιν) αποτελεί ένα κοινωνικό πανόραμα, μια τοιχογραφία των ανθρώπων της εποχής που βασίστηκε στην έρευνα του Gilbers σε αρχεία, καθώς και σε συνεντεύξεις με επιζώντες.
Βερολίνο, τέλη Απριλίου 1945: Ο επιθεωρητής Οπενχάιμερ και η γυναίκα του η Λίζα περνούν τις τελευταίες μέρες του Γ΄ Ράιχ σε ένα κρησφύγετο που ανήκει σ’ έναν απατεώνα, τον Έντι. Όμως θα χωριστούν, καθώς ο Οπενχάιμερ αναζητά έναν από τους οφειλέτες του Έντι. Στη διάρκεια αυτής της έρευνας ανακαλύπτει τυχαία πληροφορίες που αφορούν τον βιαστή της Λίζας, τον ρώσο λιποτάκτη Γκριγκόριεφ. Δεν είναι βέβαια μόνο ο Οπενχάιμερ που έχει στο στόχαστρό του τον Γκριγκόριεφ. Και άλλοι τον έχουν πάρει στο κατόπι, καθώς υπάρχει μια βαλίτσα με εκρηκτικό περιεχόμενο –τα σχέδια των Ναζί για την ατομική βόμβα– που ο Ρώσος προφανώς σκοπεύει να πουλήσει λαθραία. Κι ενώ ο Οπενχάιμερ μοιάζει να μην έχει εμπλοκή με το διεθνές αυτό θέμα, θα ανακαλύψει πως γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα αρχικά νόμιζε.
Ο Harald Gilbers γράφει για το τρίτο βιβλίο Οι τελευταίες μέρες ειδικά για τους έλληνες φαν του Οπενχάιμερ
«Θα μπορούσε να πει κανείς ότι Οι τελευταίες μέρες είναι το τελευταίο μέρος της τριλογίας της εποχής του πολέμου. Βιώνουμε το τέλος της ναζιστικής κυριαρχίας, την κατάκτηση της πόλης από τα σοβιετικά στρατεύματα και τα επακόλουθά της. Η πλοκή επικεντρώνεται στη σύντομη περίοδο κατά την οποία οι σοβιετικές δυνάμεις κατοχής έχουν τον αποκλειστικό έλεγχο του Βερολίνου, προτού φτάσουν οι Σύμμαχοι τον Ιούλιο του 1945. Παράλληλα, είμαστε στο κατώφλι της ατομικής εποχής, λίγο πριν πέσει η βόμβα στη Χιροσίμα, και το μυθιστόρημά μου προοιωνίζει την εξέλιξη αυτή.
Αυτή τη φορά, χρειάστηκε εξαιρετικά εκτενής έρευνα, καθώς τα γεγονότα προς το τέλος του πολέμου επιταχύνονται με καταιγιστικό ρυθμό. Ως εκ τούτου, η αποτύπωση της πτώσης του Βερολίνου καταλαμβάνει επίσης μεγάλη έκταση. Τα εγκλήματα κατά του άμαχου πληθυσμού κατά τη διάρκεια της χαώδους αυτής περιόδου έχουν χαραχτεί τόσο βαθιά στη συλλογική μνήμη των Γερμανών που έχουν λάβει μυθικές διαστάσεις. Οι μύθοι όμως πολύ συχνά έχουν την τάση να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Εξαιτίας αυτού θέλησα να ανακαλύψω τι συνέβη πραγματικά με κάθε λεπτομέρεια. Δεν γνωρίζουμε πολλά για τα επακόλουθα της κυριαρχίας των Σοβιετικών στο Βερολίνο. Συνάντησα μάλιστα κάποια παραδείγματα καλοπροαίρετης μεταχείρισης του πληθυσμού. Εντέλει όλα καταλήγουν στις ηθικές επιλογές του ατόμου. Ο Μπερτσαρίν, ο διοικητής της πόλης, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να ταΐσει τους κατοίκους του Βερολίνου, ενώ η μυστική αστυνομία του Στάλιν έχει ήδη αρχίσει να καταπνίγει κάθε είδους απόκλιση.
Ο Οπενχάιμερ και η γυναίκα του καταφέρνουν να επιβιώσουν αλλά με πολύ υψηλό τίμημα. Όπως και τόσες άλλες γυναίκες στο Βερολίνο, η Λίζα βιάζεται. Η Χίλντε βρίσκει έναν τρόπο να γλιτώσει παρά τρίχα τη θανατική ποινή. Στο μεταξύ ο Οπενχάιμερ εμπλέκεται σε μια έρευνα που αφορά κλεμμένα μυστικά από τους επιστήμονες κατασκευής όπλων του Χίτλερ. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν οι μυστικές υπηρεσίες Ανατολής και Δύσης δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την υπόθεση. Η αίσθηση δικαιοσύνης του Οπενχάιμερ δοκιμάζεται όταν εντοπίζει τον βιαστή, έναν λιποτάκτη του Κόκκινου Στρατού που συμμετέχει επίσης στην παράνομη διακίνηση των εν λόγω μυστικών. Έτσι φτάνει στο σημείο να αναρωτηθεί εάν η προσωπική του εκδίκηση είναι πιο σημαντική από την παγκόσμια ασφάλεια».
Federico Axat «Αμνησία» (κυκλοφόρησε στις 7/2/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Amnesia) μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου
Τι θα έκανες αν ξυπνούσες με ένα πτώμα στο σαλόνι σου
χωρίς καμιά ανάμνηση από τις τελευταίες ώρες της ζωής σου;
Βρήκα το κορίτσι νεκρό με μία σφαίρα στο σαλόνι του σπιτιού μου.
Ξύπνησα μέσα σε μια δίνη αβεβαιότητας, όπως συνέβαινε συνήθως όταν μεθούσα και έπεφτα σε άλλο κρεβάτι από το δικό μου. Η πρώτη μου επαφή με την πραγματικότητα ήταν το απόμακρο τρίξιμο της κούνιας στην μπροστινή βεράντα· η δεύτερη, το χτύπημα της λάμπας καθώς τεντωνόμουν, πριν ακόμη ανοίξω τα μάτια μου. Το μοιραίο που στοίχειωνε τη ζωή μου τελευταία έκανε τη λάμπα να πέσει και να γίνει χίλια κομμάτια. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα στο πάτωμα. Τότε με την άκρη του ματιού μου διέκρινα το σώμα. Όλο αυτό κράτησε λιγότερο από μισό λεπτό, στο μυαλό μου όμως τα γεγονότα εκτυλίσσονταν με τρομαχτική βραδύτητα. Γύρισα το κεφάλι, σίγουρος πως κάτι δεν πάει καλά, και είδα το κορίτσι, με το πρόσωπο στραμμένο στο πάτωμα, σκεπασμένο μ’ ένα λευκό σεντόνι. Το κεφάλι ήταν ελαφρώς γερμένο δεξιά, στο μέρος που στεκόμουν, τα μάτια διάπλατα ανοιχτά.
Έτσι αρχίζει η Αμνησία που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε μετάφραση Αγγελικής Βασιλάκου. Ο αργεντίνος Federico Axat, ο μηχανικός που ξέρει να κατασκευάζει όπως κανένας άλλος θρίλερ που παίζουν με το μυαλό του πρωταγωνιστή και του αναγνώστη, επιστρέφει ακόμα πιο δυναμικός μετά την Τελευταία έξοδο. Η El Mundo χαρακτηρίζει τον συγγραφέα «μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες και καθιερωμένες υπογραφές της ισπανόφωνης παραγωγής θρίλερ. Ο ρυθμός του Axat ποτέ δεν επιβραδύνεται, η πλοκή του είναι σατανικά δομημένη». Ο συγγραφέας από την πρώτη κιόλας σελίδα βάζει τον ήρωά του (και το κοινό του) σε έναν λαβύρινθο γεμάτο αδιέξοδα και παγίδες και τον οδηγεί σε καταστάσεις που θα τον κάνουν να αμφισβητήσει την αλήθεια των πραγμάτων, των γύρω του αλλά και της ίδιας του της ύπαρξης.
Η Αμνησία είναι η επιτομή του θρίλερ· ξεκινά με μια δολοφονία για την οποία ο αναγνώστης θα υποπτευθεί πρακτικά όλους τους χαρακτήρες που θα συναντήσει στο βιβλίο, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωταγωνιστή. Μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο αδιέξοδο από το να πιστεύεις ότι έχεις διαπράξει δολοφονία ή ότι είσαι ικανός για κάτι τέτοιο;
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ονόματι Τζον Μπρένερ, βιώνει τον απόλυτο προσωπικό τρόμο. Η υπόθεση σε κάθε βήμα περιπλέκεται, καθώς την εμφάνισή τους κάνουν ολοένα νέα στοιχεία, αρχής γενομένης από την εξαφάνιση του πτώματος. Ή μήπως τελικά πτώμα δεν υπήρξε ποτέ; Ο χαρισματικός αργεντίνος Federico Axat, ο συγγραφέας των εντυπωσιακών φινάλε, δίνει φωνή σε έναν εντελώς αναξιόπιστο ήρωα και συνθέτει ένα μυστήριο όπου τα φαινόμενα είναι βέβαιο ότι απατούν. Χρησιμοποιεί τη φόρμα του αστυνομικού για να μιλήσει για θέματα πολυσύνθετα, όπως η λειτουργία του μυαλού και της μνήμης, τα όρια της ηθικής της επιστήμης, η φιλία, η μοναξιά και η απώλεια, οι οικογενειακές σχέσεις, η ελευθερία βούλησης στους ανίατους ασθενείς και πολλά πολλά άλλα.
Claire MacKintosh «Ξέχασέ με» (κυκλοφορεί στις 18/4/2019 – πρωτότυπος τίτλος: Let Me Lie) μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Η αστυνομία λέει ότι ήταν αυτοκτονία.
Η Άννα λέει ότι ήταν φόνος.
Κάνουν λάθος και οι δύο.
Βραδυφλεγές σαν ωρολογιακή βόμβα και με συγκλονιστικό φινάλε, το νέο βιβλίο της Mackintosh έχει στο επίκεντρο την 26χρονη Άννα, που βασανίζεται προσπαθώντας να αντιληφθεί τι συνέβη στους γονείς της που αυτοκτόνησαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με λίγους μήνες διαφορά. Ήταν αυτοκτονία ή δολοφονία; Οι επίμονες έρευνές της θέτουν σε άμεσο κίνδυνο το δικό της μέλλον, το δικό της αλλά και της μόλις ενός έτους κόρης της. Σίγουρα ένα βιβλίο ακατάλληλο για αναγνώστες που δεν διαθέτουν γερό στομάχι, καθώς περιέχει ισχυρές δόσεις καθαρού σασπένς και αναφορές σε δύσκολες καταστάσεις, όπως ψυχικές ασθένειες, αυτοτραυματισμό, αυτοκτονία, σωματική και συναισθηματική κακοποίηση, αλκοολισμό, κατάχρηση ουσιών.
Camilla Lackberg «Το χρυσό κλουβί» (κυκλοφορεί στις 4/4/2019 – πρωτότυπος τίτλος: The Golden Cage: Faye 1)μετάφραση από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης
Ένα θαρραλέο μυθιστόρημα για μια προδομένη γυναίκα που αποφασίζει να πάρει τη μοίρα στα χέρια της.
Η Φέι μοιάζει να τα έχει όλα: έναν τέλειο σύζυγο, μια πολυαγαπημένη κόρη και ένα πολυτελές διαμέρισμα στην καλύτερη περιοχή της Στοκχόλμης. Όμως σκοτεινές αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία σ’ ένα γραφικό ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα, τη στοιχειώνουν και νιώθει όλο και περισσότερο σαν φυλακισμένη σε χρυσό κλουβί.
Κάποτε ήταν μια δυνατή και φιλόδοξη γυναίκα, πριν τα παρατήσει όλα για τον σύζυγό της τον Τζακ. Όταν διαπιστώνει πως εκείνος την απατά, ο κόσμος της Φέι γκρεμίζεται και μένει εντελώς ξεκρέμαστη. Είναι κυριολεκτικά καταρρακωμένη, ώσπου αποφασίζει να πληρώσει τον Τζακ με το ακριβές αντίτιμο της προδοσίας του, με τη δίκαιη εκδίκησή της.
Το Χρυσό κλουβί είναι ένα γενναίο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που τη χρησιμοποίησαν, την πρόδωσαν ώσπου να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Μια δραματική ιστορία εξαπάτησης, λύτρωσης και εκδίκησης.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Όλες οι γυναίκες, όσο πλούσιες και επιτυχημένες κι αν ήταν, είχαν εξαπατηθεί στη ζωή τους από κάποιον άντρα… Κι ωστόσο συγκρατιόνταν. Έσφιγγαν τα δόντια. Έδειχναν ανωτερότητα. Φέρονταν με κατανόηση και συγχωρούσαν. Παρηγορούσαν τα παιδιά όταν εκείνος δεν εμφανιζόταν όπως είχε υποσχεθεί. Έδιναν τόπο στην οργή όταν εκείνος τους φερόταν υποτιμητικά. Συνέχιζαν να καλούν τους γονείς του στα γενέθλια των παιδιών, έστω κι αν εκείνοι είχαν ξεκάθαρα πάρει το μέρος του γιόκα τους στο διαζύγιο και σχολίαζαν με περισσή χαρά και με τα καλύτερα λόγια την καινούργια του γυναίκα. Γιατί έτσι έκαναν οι γυναίκες. Έστρεφαν την οργή τους προς τα μέσα. Προς τον εαυτό τους. Δεν ύψωναν το ανάστημα και δεν κραύγαζαν ζητώντας δικαιοσύνη. Γιατί τα καλά κορίτσια δεν αντιδρούν. Τα καλά κορίτσια δεν σηκώνουν τον τόνο της φωνής. Και αυτό ήταν κάτι που το μάθαιναν από μικρές. Οι γυναίκες αποδέχονται, εξομαλύνουν, αναλαμβάνουν την ευθύνη για όλες τις σχέσεις, καταπίνουν την περηφάνια τους, υποτάσσονται στα όρια του αφανισμού.
