Ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του την Τρίτη 28 Απριλίου ανακοίνωσε ότι από την ερχόμενη Δευτέρα 4 Μαΐου αίρονται τα περιοριστικά μέτρα του lockdown λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “Περνάμε σε μια επόμενη φάση, επανερχόμαστε σταδιακά σε μια «υγειονομική» κανονικότητα”.
Το σχέδιο για την βήμα-βήμα επιστροφή στη “φυσιολογική καθημερινότητα” όπως εξειδικεύτηκε στη συνέχεια από τους αρμόδιους υπουργούς προβλέπει ότι για 15 ημέρες ακόμη δεν θα επιτρέπονται οι μετακινήσεις των πολιτών εκτός της περιφέρειας που διαμένουν, απευθύνοντας μάλιστα ισχυρή παρότρυνση στους ηλικιωμένους να μεταβούν στα χωριά τους από τις 19 Μαΐου και μετά. Οι ηλικιωμένοι, στην προστασία των οποίων μάλιστα στηρίχτηκε ολόκληρη η επικοινωνιακή καμπάνια “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ” και εξ αυτού του λόγου θα έπρεπε να βγουν έξω τελευταίοι, έπαψαν να αποτελούν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες; Ή μήπως στην περιφέρεια και τα νησιά αποκτήσαμε ξαφνικά υποδομές κατάλληλες για την περίθαλψή τους;
Για τα σχολεία η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ανακοίνωσε ότι θα ξανανοίξουν στις 11 Μαΐου μόνο για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ’ Λυκείου, ενώ οι μαθητές των δύο άλλων τάξεων των Λυκείων και οι μαθήτριες με τους μαθητές των Γυμνασίων θα γυρίσουν στα θρανία τους μία εβδομάδα αργότερα, στις 18 Μαΐου. Τα δημοτικά εξετάζεται να επαναλειτουργήσουν κανονικά από την 1η Ιουνίου. Μια εβδομάδα μετά τι ακριβώς συνέβη; Τα παιδιά, έπαψαν να αποτελούν πλέον “υγειονομικές βόμβες”; Έπαψαν να μεταδίδουν τον ιό με κίνδυνο για τα άτομα της τρίτης ηλικίας που διαβιούν μαζί τους; Προς τι αυτή η πρεμούρα να ανοίξουν τα σχολεία δύο εβδομάδες μόλις πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς;
Από τις 4 Μαΐου θα ανοίξουν τα κομμωτήρια, οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου και τα ινστιτούτα αισθητικής, με συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με την εξυπηρέτηση του κοινού. Πέραν του γεγονότος ότι οι επιχειρήσεις “καλλωπισμού” αποτέλεσαν την πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης για το άνοιγμα, ποιός θα εγγυάται την τήρηση των κανόνων σε αυτά και εν πάση περιπτώσει γιατί αυτό δεν μπορούσε να συμβεί και πριν τις 4 Μαΐου; Πώς θα τηρηθεί η απόσταση των δύο μέτρων ανάμεσα στον εργαζόμενο και τον πελάτη κατά τον χρόνο παροχής της υπηρεσίας; Μετά τις 4 Μαΐου οι Έλληνες πολίτες έγιναν ξαφνικά ώριμοι και υπεύθυνοι που μπορούν να έχουν την ιδιοκτησία των μέτρων, όπως τους κάλεσε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του και πριν δεν ήταν;
Ανακοινώθηκε ακόμη τι θα πρέπει να κάνουν τα εμπορικά καταστήματα για να λειτουργήσουν και τι τα καταστήματα εστίασης εν γένει (καφετέριες, εστιατόρια, μπαρ κ.λπ.). Οι όροι όμως οι οποίοι ανακοινώθηκαν για το άνοιγμα (τήρηση αποστάσεων μεταξύ των τραπεζιών, λειτουργία σε πρώτη φάση μόνο σε εξωτερικούς χώρους κ.λπ.) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο οριστικό κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων υπέρ των μεγάλων ή στην παραβίαση σωρηδόν των εν λόγω μέτρων, καθώς στην πραγματική ζωή δεν μπορούν τα τηρηθούν.
Στα Δικαστήρια άρχισαν ήδη οι δίκες που αφορούν ασφαλιστικά μέτρα σχετικά με αναγκαστικές προσημειώσεις και άρσεις αυτών και συντηρητικές κατασχέσεις, δηλαδή διαδικασίες που εξυπηρετούν μόνο τις τράπεζες, ενώ οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και οι Σύλλογοι Δικαστικών Υπαλλήλων όλης της χώρας έχουν εξαγγείλει αποχή, ζητώντας διασφάλιση της δημόσιας υγείας.
Οι εκκλησίες ξανανοίγουν για ατομική λατρεία με τη λήψη μέτρων ατομικής προστασίας. Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί και καθ’ όλη την Μεγάλη Εβδομάδα; Δεν θα μπορούσε να γίνει περιφορά του Επιταφίου χωρίς την συνοδεία πιστών; Ενώ ο Πρωθυπουργός και ο ανιψιός του Δήμαρχος Αθηναίων κατόρθωσαν να οργανώσουν την περιφορά του “Άρματος Θέσπιδος” της κυρίας Πρωτοψάλτη και να την υποδεχτούν “μετά της κουστωδίας” έξω από το Μαξίμου.
Κι ενώ η χρήση της μάσκας από μη ασθενείς μέχρι χθες με παραινέσεις του έγκριτου καθηγητή κυρίου Τσιόρδα δεν ενδεικνυόταν ως απαραίτητη και αρκετές φορές χαρακτηρίστηκε ως επικίνδυνη για αυτονόσηση, αρχικά πληροφορηθήκαμε ότι από τις 4 Μαΐου και μετά θα κυκλοφορούμε όλοι με μάσκες σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε ταξί και σε κλειστούς χώρους, με την απειλή μάλιστα προστίμου 150 ευρώ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης και λίγο αργότερα ότι η χρήση μάσκας δεν είναι απαραίτητη σε ΜΜΜ και σχολεία. Τι άλλαξε αλήθεια και η υγειονομική επιτροπή μετέβαλε την αρχική της θέση; Μήπως η χρήση της μάσκας από μη χρήστες ενδείκνυται ή αντενδείκνυται ως μέσο ατομικής προστασίας ανάλογα με την επάρκειά τους στη αγορά; Με δεδομένο αυτό μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 12 μάσκες ημερησίως, δηλαδή περίπου 10 ευρώ κατ’ ελάχιστον την ημέρα μόνο για ασφαλείς μάσκες και μάλιστα θα επιβάλλονται πρόστιμα για την μη χρήση μάσκας. Ποιός θα παρέχει τις μάσκες στα νοικοκυριά; Μπορεί η ελληνική κοινωνία της νέας οικονομικής κρίσης να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος, Ή μήπως θα υπάρξει ένας νέος ιδιάζων αυτοεγκλεισμός λόγω έλλειψης μέσων ατομικής προστασίας; Πολλώ δε μάλλον όταν 1.000.000 ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι δεν έχουν πάρει ούτε τα 800/600 ευρώ από τις 18 Μαρτίου που το εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού (μακροχρόνια άνεργοι πάνω από 20 μήνες, εργάτες σε αρχαιολογικές ανασκαφές, μουσικοί, τεχνικοί τηλεόρασης, ηθοποιοί που δεν παίρνουν το εποχικό επίδομα, ξεναγοί κ.λπ.) δεν θα πάρει κανένα οικονομικό βοήθημα λόγω των εξαιρέσεων που θέτει η κυβέρνηση. Εξ αυτού του λόγου θα πρέπει να επιβληθεί οπωσδήποτε διατίμηση, ώστε η τιμή της μάσκας να ανέρχεται στα 3-6 λεπτά του ευρώ, δηλαδή όσο κόστιζε και πριν την έναρξη της κρίσης, πολλώ δε μάλλον που τώρα τις παράγουν και στη χώρα μας οι φίλοι και συνομιλητές του πρωθυπουργού.
Το πρώτο που προκύπτει μετά την ανακοίνωση των μέτρων που θα ισχύσουν μετά την 4η Μαΐου είναι ή ότι τα μέτρα στην πρώτη φάση ήταν υπερβολικά αυστηρά και οδήγησαν στην καταβαράθρωση της οικονομίας ή ότι τώρα υπό την πίεση της οικονομικής καταστροφής και των αντιδράσεων που έχει προκαλέσει ο κοινωνικός εγκλεισμός ξαφνικά οι κυβερνώντες “βάζουν πολύ νερό στο κρασί τους” και προβαίνουν σε σπασμωδική άρση μέτρων που μέχρι χθες θεωρούσαν απαρέγκλιτα για την ανακοπή της διασποράς του covid-19.
Και θα απαντήσω λοιπόν ευθέως σε αυτό. Ούτε το πρώτο ισχύει ούτε το δεύτερο. Η κυβέρνηση απλώς λαμβάνει μέτρα με βάση τον επικοινωνιακό της αντίκτυπο. Στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη δημόσια υγεία ούτε για την οικονομία αλλά μόνο για τον επικοινωνιακό αντίκτυπο των αποφάσεών της. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που αποσκοπεί αποκλειστικά στην αναπαραγωγή της εξουσίας για τον εαυτό της και αυτή η σκηνοθετημένη επικοινωνιακή παρωδία, η οποία παίζει στις πληρωμένες οθόνες των μιντιαρχών που ενίσχυσε αφειδώς με τα χρήματα του ελληνικού λαού, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε μια νέα εθνική αποτυχία. Όπως άλλωστε οδήγησε και όλες τις προηγούμενες φορές που η ΝΔ, με επικεφαλής έναν από τους πολλούς κληρονόμους της, κυβέρνησε τη χώρα.-
