Διαβάζω από το πρωί ένα άρθρο στα ΝΕΑ το οποίο υπογράφει η Πέπη Ραγκούση και αναρωτιέμαι από πού προκύπτει η εμμονή της με το ΣΥΡΙΖΑ και δη, με τις γυναίκες πολιτικούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αυτή την φορά την Πέπη Ραγκούση την ενόχλησε το ντύσιμο της τομεάρχη Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ που το έκρινε ακατάλληλο για συζητήσεις που αφορούν οικονομικά θέματα. Θα περίμενα από μια δημοσιογράφο να δίνει μεγαλύτερη σημασία στο περιεχόμενο των δηλώσεων και όχι στο στιλιστικό αποτέλεσμα. Η Έφη Αχτσιόγλου αναφέρθηκε στα ανεπαρκή επιδόματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη που εξανεμίζονται από τις διαρκείς αυξήσεις. Αυτή είναι η είδηση κι όχι αν ήταν βαμμένη και τι νούμερο μέικ απ φορούσε. Εκτός, αν η αρθρογράφος των «ΝΈΩΝ» μπέρδεψε το gossip ρεπορτάζ με το πολιτικό γιατί δεν την είδα να σχολιάζει με την ίδια θέρμη την υπέρκομψη Μαρέβα Γκραμπόφσκι όταν είχε κρεμάσει στο λαιμό της το τοτέμ της «ασυλίας» κατά την επίσκεψή της στον Λευκό Οίκο και να φοράει παντελόνι κάτι που για το dress code της περίστασης δεν ενδείκνυτο.
Η Πέπη Ραγκούση είναι πρόθυμη να ασκήσει σκληρή δημοσιογραφική κριτική στην γραβάτα που δεν φοράει ο Αλέξης Τσίπρας, στο μουστάκι του Πολάκη και στο φόρεμα της Μπέτυς Μπαζιάνα. Ας μας πει λοιπόν τι φορούσαν βουλευτίνες της Δεξιάς όταν κατέθεταν υπέρ του Νίκου Γεωργιάδη στη δίκη παιδεραστίας, ή όταν ζητούσαν να δουν τους νεκρούς πρόσφυγες και πως σχολιάζει το μαύρισμα άλλων.
Άκρα του «Πέτσα» σιωπή, όμως τότε από την κυρία Ραγκούση.
Μεταξύ μας, όμως, το πρόβλημα δεν είναι ούτε τι ρούχο φορούσε η Αχτσιόγλου ούτε τα αποφθέγματα του Ντοστογιέφσκι. Το πρόβλημα είναι η «δεξιίλα» σας που δεν σας αφήνει να δείτε πέρα από την «πουδραρισμένη» μύτη σας πως η Έφη Αχτσιόγλου έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών κι αυτό την έφερε στην πρώτη θέση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Τις πολιτικές θέσεις και προτάσεις της Αχτσιόγλου οφείλουμε να σχολιάσουμε και όχι αν είναι αδύνατη ή όχι.
Και κάτι τελευταίο και ίσως και το πιο σοβαρό. Το να εργαλειοποιείς την υπόθεση του Θύμιου Μπουγά για να κάνεις πρόλογο-ρεκλάμα σε ένα άρθρο που μοναδικό στόχο έχει να πλήξει το πολιτικό κύρος μιας αριστερής πολιτικού αποδεικνύει για ποιο λόγο η Ελλάδα βρίσκεται στην 108η θέση σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου.
