Σε όλη τα θέατρα της χώρας, αλλά και στην Κύπρο διαβάζεται η ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών που καταγγέλλει την επονείδιστη απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου να αφήσει ελεύθερο, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης, τον πρωτόδικα καταδικασμένο για δύο βιασμούς ανηλίκων Δημήτρη Λιγνάδη.
Η οργή και το ανικανοποίητο «κοινό περί δικαίου αίσθημα» ουρλιάζει όσα το ΥΠΠΟΑ προσπαθεί να σιωπήσει. Υπάρχει ένα αίσθημα αγανάκτησης που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξισωθεί με κανιβαλισμούς και αυτόκλητους τιμωρούς. Η ανάγκη για δικαιοσύνη είναι αυτή που οπλίζει με δύναμη τους ηθοποιούς, αλλά και όλους τους καλλιτέχνες να ενώσουν τη φωνή τους κατά των συμφερόντων που θέλουν να κυκλοφορεί ελεύθερος ένας -με πρωτόδικη απόφαση δικαστηρίου- βιαστής παιδιών.
Η Λίνα Μενδώνη μαζί με τον Νικόλα Γιατρομανωλάκη αποχώρησαν από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού που διεξήχθη στην Καλαμάτα όταν μέλη της βέλγικης καλλιτεχνικής ομάδας Peeping Tom σήκωσαν πανό που έγραφε «Οι βιαστές πρέπει να είναι στη φυλακή».
Για ποιο λόγο ενοχλήθηκε τόσο έντονα η Υπουργός και το έβαλε στα πόδια; Διαφωνεί με το ότι οι βιαστές πρέπει να είναι στη φυλακή;
Ώρες μετά, κι αφού αυτή της η ενέργεια ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων το ΥΠΠΟΑ εξέδωσε ανακοίνωση που μεταξύ άλλων αναφέρει πως για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που εργαλειοποιεί κομματικά το ΣΕΗ, κάτι το οποίο είναι ψέμα, αλλά για αυτό ας απαντήσουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του σωματείου.
Στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Πέμπτης (14/2022) που οργάνωσε το ΣΕΗ εγώ δεν είδα ούτε Συριζαίους, ούτε Κουκουέδες, ούτε Ανταρσία ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα. Αυτό που είδα είναι σκεπτόμενους ανθρώπους να αντιδρούν στην εκτροπή που έχει πάρει η ελληνική δικαιοσύνη αφήνοντας έξω παιδοβιαστές και δολοφόνους. Είδα ανθρώπους να πονάνε για αυτήν την στρεβλή δημοκρατία που τα τελευταία χρόνια θυμίζει δικτατορία. Μίλησα με ανθρώπους που ντρέπονται να είναι πολίτες μιας χώρας που η κυβέρνηση της είναι φίλη βιαστών και ναρκέμπορων. Είδα ανθρώπους να αντιστέκονται σε μια ταξική δικαιοσύνη που επιλέγει σύμφωνα με τις διαταγές των αφεντικών της τους ενόχους και τους αθώους της.
Ας αφήσει, λοιπόν, η Υπουργός την χειραγώγηση και τον κοινωνικό αυτοματισμό γιατί δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς. Αυτό που θέλω να μου απαντήσει η Λίνα Μενδώνη είναι γιατί επέλεξε να μιλήσει τώρα; Έξι μήνες ο συνήγορος υπεράσπισης του παιδοβιαστή Λιγνάδη ισχυρίζεται πως οι κατηγορίες είναι προϊόν σκευωρίας που σκοπό έχουν να πλήξουν την Υπουργό και ο Λιγνάδης αποτελεί παράπλευρή απώλεια.
Το όνομα της Μενδώνη εμπλέκεται σε μια υπόθεση βιασμών ανηλίκων και εκείνη σιωπά. Δεν παίρνει θέση επιμένοντας να δηλώνει πως δεν γνωρίζει τον βιαστή Λιγνάδη κι ας ήταν προσωπική της επιλογή ο διορισμός του στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
Για ποιο λόγο αποφάσισε να μιλήσει τώρα η Μενδώνη και ποιος της ζήτησε να διορίσει τον Λιγνάδη. Εκτός, κι αν θέλει να πιστέψουμε πως είναι τόσο ένοχα «ανόητη» που διόρισε έναν άγνωστο της στο πρώτο θέατρο της χώρας.
Τα ψέματα τελείωσαν και κανείς δεν πρόκειται να μας κλείσει το στόμα. Θέλουμε να ζούμε σε μια χώρα όπου οι βιαστές θα είναι στη φυλακή και δεν θα ντρεπόμαστε να κοιτάξουμε τα παιδιά μας στα μάτια. Κι ας ξέρει η Υπουργός πως σε κάθε θέατρο, σε κάθε συναυλία, σε κάθε τόπο όπου οι άνθρωποι θα αγωνίζονται για δικαιοσύνη θα υπάρχει και ένα πανό που θα την αναγκάζει να το βάζει στα πόδια.
