Στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης αναφέρθηκε στο ζήτημα της φίμωσης της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Η ολομέλεια είχε ως βασικό της θέμα την ελευθερία του Τύπου. Ο ευρωβουλευτής τοποθετούμενος εκ μέρους της της Ευρωομάδας της Αριστεράς / The Lef, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Ελευθερία του Τύπου, αναφέρθηκε σε θέματα όπως η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβαζ, την υπόθεση παρακολούθησης του Θανάση Κουκάκη αλλά και την δίωξη των Βαξεβάνη – Παπαδάκου.
«Στην Ευρώπη πλανάται ένα μεγάλο ερώτημα, ποιος εξουσιάζει ποιον; Οι μεγιστάνες των ΜΜΕ μέσω του Τύπου την εκάστοτε πολιτική εξουσία; Ή η πολιτική εξουσία μέσω των ιδιοκτητών προσπαθεί να επιβάλει πολιτικές;», είπε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής συμπληρώνοντας πως «ολιγοπώλια και μεγιστάνες, απ τον νότο ως τον βορρά. Βλέπουμε ότι αυτό το φαινόμενο τείνει να γίνει μια νέα πραγματικότητα. Ένα ιδιότυπο καθεστώς στο χώρο των ΜΜΕ, και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά από τις διώξεις δημοσιογράφων, τις απολύσεις δημοσιογράφων έχουμε φτάσει στις δολοφονίες, στον οικονομικό στραγκαλισμό των μη συστημικών μέσων ενημέρωσης καθώς οι ολιγάρχες, αφού τους το επιτρέπει το νομικό πλαίσιο έχουν στην κατοχή τους το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας της είδησης, από την παραγωγή μέχρι και το πρακτορείο τύπου».
Έκλεισε την ομιλία του σημειώνοντας πως: «εδώ μιλάμε ξεκάθαρα πια για μια υπερσυγκέντρωση εξουσίας, αλλά και από την άλλη δημιουργείται ένα θολό τοπίο όπου χάνεται η βασική έννοια της διάκρισης των εξουσιών. Μονοπωλιακά οικονομικά συμφέροντα και εξουσία, μέσα ενημέρωσης και πολιτική εξουσία, πολιτική εξουσία και δικαιοσύνη» ενώ προσέθεσε πως «Για την προστασία των ανθρώπων του τύπου, για την ελευθεροτυπία, για τη δημοκρατία, για τους συναδέλφους που χάθηκαν, που δολοφονήθηκαν, για τον Τεν Τεν που μας μεγάλωσε, ένα σύνθημα μπορεί να ακουστεί: Μέτρα νομοθετικά τώρα, και λευτεριά στον Τεν Τεν. Δε θα έβρισκε πουθενά δουλειά ο Τεν Τεν στις σημερινές συνθήκες».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κώστα Αρβανίτη στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
Τριάντα χρόνια έκανα τη δουλειά του δημοσιογράφου. Θα μας λείψουν κάποιοι συνάδελφοι σήμερα που δε μπορούν να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου: Δάφνη Καρουάνα Γκαλίτσια. Γιώργος Καραϊβάζ. Όσοι χάθηκαν στα μέτωπα της Ουκρανίας, όλοι με το όνομά τους.
Στην Ευρώπη πλανάται ένα μεγάλο ερώτημα, ποιος εξουσιάζει ποιον; Οι μεγιστάνες των ΜΜΕ μέσω του Τύπου την εκάστοτε πολιτική εξουσία; Ή η πολιτική εξουσία μέσω των ιδιοκτητών προσπαθεί να επιβάλει πολιτικές;
Από τη νίκη του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία φάνηκε καθαρά ότι μια «καμπάνα» χτυπάει, ότι δηλαδή τα οικονομικά συμφέροντα έχουν τον έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης, και βεβαίως την εξουσία. Και αυτό είναι σοβαρό θέμα εμπλοκής πολιτικής στη δημοκρατία μας.
Ολιγοπώλια και μεγιστάνες, από τον νότο ως τον βορρά. Βλέπουμε ότι αυτό το φαινόμενο τείνει να γίνει μια νέα πραγματικότητα. Ένα ιδιότυπο καθεστώς στο χώρο των ΜΜΕ, και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά από τις διώξεις δημοσιογράφων, τις απολύσεις δημοσιογράφων έχουμε φτάσει στις δολοφονίες, στον οικονομικό στραγγαλισμό των μη συστημικών μέσων ενημέρωσης καθώς οι ολιγάρχες, αφού τους το επιτρέπει το νομικό πλαίσιο έχουν στην κατοχή τους το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας της είδησης, από την παραγωγή μέχρι και το πρακτορείο τύπου.
Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα πια για μια υπερσυγκέντρωση εξουσίας, αλλά και από την άλλη δημιουργείται ένα θολό τοπίο όπου χάνεται η βασική έννοια της διάκρισης των εξουσιών. Μονοπωλιακά οικονομικά συμφέροντα και εξουσία, μέσα ενημέρωσης και πολιτική εξουσία, πολιτική εξουσία και δικαιοσύνη.
Αυτό που σας περιγράφω, πείτε μου, ποια χώρα σας φέρνει στο μυαλό; Την Ουγγαρία; Την Πολωνία; Την Ελλάδα, την Ιταλία; Νομίζω πως είναι πλέον ένα νέο καθεστώς στην Ευρώπη και πρέπει να το δούμε πάρα πολύ σοβαρά.
Και κάτι συγκεκριμένο, δολοφονία δημοσιογράφων: τον δικό μας τον λένε Γιώργο Καραϊβάζ. Παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ που την έχει στη δικαιοδοσία το ο πρωθυπουργός: τον δικό μας δημοσιογράφο τον λένε Κουκάκη. Διώξεις δημοσιογράφων: τη λένε Γιάννα Παπαδάκου, τον λένε Κώστα Βαξεβάνη.
Και βεβαίως ο εκφοβισμός όσων τολμούν να κάνουν ερωτήσεις, με την πάγια πλέον χρήση των SLAPP.
Λίστες οικονομικής στήριξης: σε εμάς λέγεται «Λίστα Πέτσα».
Για την προστασία των ανθρώπων του τύπου, για την ελευθεροτυπία, για τη δημοκρατία, για τους συναδέλφους που χάθηκαν, που δολοφονήθηκαν, για τον Τεν Τεν που μας μεγάλωσε, ένα σύνθημα μπορεί να ακουστεί: Μέτρα νομοθετικά τώρα, και λευτεριά στον Τεν Τεν. Δε θα έβρισκε πουθενά δουλειά ο Τεν Τεν στις σημερινές συνθήκες.
