Η ύφεση έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα της Γερµανίας, η οποία µέχρι… προχτές θεωρούσε ότι µπορεί να σχεδιάζει µόνη της το µέλλον της Ευρώπης. Τώρα, όπως εκτιµούν τα διάφορα ινστιτούτα που συµβουλεύουν την οµοσπονδιακή κυβέρνηση, οι «αυτοκρατορικοί» σχεδιασµοί πάνε στις καλένδες και το µέλλον, µε την ενεργειακή φτώχεια και τον πληθωρισµό που καλπάζει, θα είναι µαύρο κι άραχνο.
Ολα αυτά όµως τα ανησυχητικά, εάν πάρουµε στα σοβαρά τον Μητσοτάκη και τον Σταϊκούρα και θεωρήσουµε ότι ξέρουν τι τους γίνεται, θα ισχύσουν µόνο στη Γερµανία και ίσως σε κάποιες ακόµη… αδύναµες ευρωπαϊκές χώρες σαν την Ιταλία. Σε καµιά όµως περίπτωση –όπως ισχυρίζονται οι φωστήρες της επιτελικής κυβέρνησης– δεν πρόκειται να ισχύσουν εδώ. Γιατί τα τζιµάνια µας καταρτίζουν σχέδιο προϋπολογισµού εκτιµώντας ότι ο πληθωρισµός θα είναι µόνο 3% (ενώ ήδη η Eurostat βλέπει ότι τρώµε 12άρια κατακέφαλα) και ισχυρίζονται ότι η χώρα θα συνεχίσει τη µεγάλη πορεία της προς την… ανάπτυξη.
Ας σοβαρευτούµε εµείς, µιας και όλα αυτά που λένε οι κυβερνητικοί είναι ασόβαρα. Είναι δυνατόν όλοι οι καθ’ ύλην αρµόδιοι στην Ευρώπη να ανησυχούν και να έχουν δίκιο οι «δικοί µας» οι ανέµελοι που συνεχίζουν τα µπάνια; ∆εν είναι! Γι’ αυτό και µέρα τη µέρα όλο και περισσότεροι αντιλαµβάνονται ότι ο «αυτοκράτορας» των απευθείας αναθέσεων και των υποκλοπών είναι γυµνός. Απλώς η δηµοσιογραφία «108» και τα ενσωµατωµένα ΜΜΕ επιχειρούν, πότε τροποποιώντας την ατζέντα και πότε κάνοντας το µαύρο άσπρο, να αποτρέψουν την πρόωρη κατάρρευση του µητσοτακικού Πύργου της… Πίζας.
Ο λόγος βέβαια άλλη µια φορά είναι οι µπίζνες! Γιατί αυτό που διατρέχει τριάντα εννιά µήνες τώρα την κυβερνητική πολιτική, η συνεκτική ύλη των «επιτελικών» και το «καύσιµο» της προώθησης του µητσοτακικού «µεταρρυθµισµού», είναι οι διεκπεραιώσεις των υπεσχηµένων στους ιδιώτες και η υλοποίηση των δεσµεύσεων στους «ηµετέρους».
Οι δεσµεύσεις των «επιτελικών» και οι µπίζνες οδήγησαν στην καταστροφή της υγείας και της παιδείας, ακριβώς γιατί αυτές οι «υποχρεώσεις» στα συµφέροντα που τους στήριξαν είναι γι’ αυτούς πάνω από όλα. Κάποτε διαδηλώναµε µε κεντρικό σύνθηµα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», αλλά τώρα, µετά τις ήττες που µεσολάβησαν, έχουν τη διακυβέρνηση της χώρας αυτοί που πιστεύουν –και πολύ συχνά µε αφόρητο κυνισµό το δηλώνουν κιόλας– ότι τα κέρδη είναι πάνω από τους ανθρώπους.
Από αυτή την αντίληψη προέκυψαν οι χιλιάδες νεκροί της πανδηµίας. Από αυτά τα «µυαλά» δηµιουργούνται τα σχολεία της αµάθειας. Και λόγω αυτού του µίσους για οτιδήποτε λαϊκό βαδίζουµε ως πρόβατα επί σφαγήν «στον πιο δύσκολο χειµώνα µετά το 1942» µε αυτούς να έχουν κάνει τις ιδιοτελείς επιλογές τους. Το ζητούµενο για άλλη µια φορά είναι τι κάνουµε εµείς.
