Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Σύμφωνα με το άρθρο 22 άρθρο 1 του συντάγματος: «H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».
Η κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία τον Ιούλιο του 2019 όχι μόνο δεν προστάτευσε στον βαθμό που επιβαλλόταν τους εργαζομένους ενώ μπορούσε, αλλά αντιθέτως εξαπέλυσε τρομερή επίθεση εναντίον τους με σκοπό την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Ακύρωσε αιφνίδια τη νομοθετική επιταγή «κάθε απόλυση να στηρίζεται σε βάσιμο λόγο», τη νομοθέτηση της συνευθύνης για την πληρωμή του προσωπικού εργολάβων και υπεργολάβων κ.ά. και εν συνεχεία με τον νόμο 4635/2019 εισήγαγε στο δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων ένα γενικευμένο καθεστώς εξαιρέσεων, ακρωτηριάζοντας το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία του ΟΜΕΔ, πλήττοντας έτσι στον πυρήνα του το συνταγματικό δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία.
Η πανδημία έγινε η ευκαιρία και το άλλοθι που αναζητούσε η ΝΔ για να καταλύσει κεκαλυμμένα το εργατικό δίκαιο. Δήθεν προσωρινά προχώρησε σε οριζόντια μείωση μισθών λόγω της μετατροπής της πλήρους σε μερική απασχόληση και στην πλήρη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας χωρίς καμία ουσιαστική προστασία από τις απολύσεις, γεγονός που αποδεικνύεται από την ανεξέλεγκτη αύξηση της ανεργίας. Οσοι εργαζόμενοι κατάφεραν να κρατήσουν τη δουλειά τους αναγκάστηκαν να δεχτούν κι άλλες βλαπτικές μεταβολές των όρων εργασίας.
Το δόγμα του σοκ πέτυχε! Και το αποτέλεσμα το έζησαν οι εργαζόμενοι αμέσως μετά το τέλος του lockdown. Απολύσεις, εξαναγκασμός σε παραιτήσεις, αναγκαστικές άδειες χωρίς αποδοχές, αναγκαστικές άδειες αναψυχής, μειώσεις μισθών, εκβιαστική επιστροφή δώρου Πάσχα, μετατροπή της πλήρους σε μερική απασχόληση, αναγκαστική τηλεργασία χωρίς καμιά εγγύηση και συνολικά βίαιη βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, ακόμη και μίζες εργοδοτών στα 800άρια της ειδικής αποζημίωσης. Ολα τα ανωτέρω σε συνδυασμό με την πλήρη υποβάθμιση και υποστελέχωση του ΣΕΠΕ μάς οδήγησαν στον σημερινό εργασιακό μεσαίωνα.
Η δεξιά «κανονικότητα» στην εργασία είναι παρούσα και έρχεται τώρα η περαιτέρω αποδόμηση της υπόστασης και του περιεχομένου των εργασιακών σχέσεων με το επικείμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα, πάντα σύμφωνα με τις επιταγές του ΣΕΒ.
Με το αντεργατικό νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση δρομολογείται η ολοσχερής κατάργηση όσων εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει από τη μνημονιακή λαίλαπα! Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν αλά καρτ και θα αμείβονται κατά… βούληση, «πατσίζοντας» την εργασία τους με ρεπό και άλλα «συμφωνημένα ισοδύναμα», ήτοι με τη μορφή μειωμένου ωραρίου ή ακόμη και με πληρωμή σε είδος!
Η κατάργηση της θεσμοθετημένης αμοιβής και της σταθερής εργασίας (οκτάωρο, πενθήμερο) και η πλήρης «ευελιξία» στην αγορά εργασίας είναι προ των πυλών. Στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης είναι το μικρότερο κόστος για τους εργοδότες, αλλά ταυτόχρονα και λιγότερα χρήματα και περισσότερη δουλειά για τους εργαζόμενους.
Την ίδια ώρα το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για απολύσεις όλων των εργαζομένων επιχειρήσεων που πτωχεύουν χωρίς αποζημίωση. Για την κυβέρνηση και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί αυτό που προέχει είναι να ικανοποιηθούν οι πιστωτές, ενώ οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται ως ανακυκλώσιμα υλικά χωρίς δικαιώματα.
Δυστυχώς, το μέλλον για τους εργαζόμενους προδιαγράφεται ζοφερό αν δεν οργανωθούν και δεν αντιδράσουν άμεσα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις όλων των βαθμίδων για να αποτραπεί η πλήρης κατεδάφιση του εργατικού δικαίου.
Η Σουλτάνα (Τάνια) Ελευθεριάδου είναι βουλευτής Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία