Αν δεν κάνω κάνα σοβαρό λάθος (δεν κάνω σοβαρά λάθη, αλλά μ’ αρέσει να πουλάω εγγλέζικη αβροφροσύνη), ένα μηνάκι μετά απ’ τις εκλογές του 2023, ήμασταν σε πάνελ του Μελιγκώνη με Νάσο Ηλιόπουλο και ρώτησε ο ρεπόρτερ η πονηρή αλεπού (δεν είμαι πονηρή αλεπού, αλλά μ’ αρέσει να την παριστάνω για τις ανάγκες του επαγγέλματος) τον τότε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ μήπως θα μας προέκυπτε καμιά διάσπαση μετά από το όχι και τόσο ευχάριστο για το κόμμα του (τι λέγαμε για την εγγλέζικη αβροφροσύνη;) εκλογικό αποτέλεσμα. Μιας και η Αριστερά, συμπλήρωσα, γουστάρει, αγωνίζεται, καίγεται να οδηγήσει τον κόσμο προς τον σοσιαλιστικό παράδεισο, πάνω απ’ όλα όμως το ευχαριστιέται όταν γίνεται θρύψαλα!
Και γύρισε ο Νάσος και μου απάντησε “προς Θεού ρεπόρτερ, μεγάλα παιδιά είμαστε, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, μάθαμε από τα λάθη μας και δεν θα τα επαναλάβουμε, θα πορευτούμε όλες και όλοι μαζί, άλλο η Αριστερά του χτες και άλλο η Αριστερά του σήμερα, πρέπει να βάλουμε μπροστά την Ελλάδα αντί για τους κάθε είδους εγωισμούς, είμαστε μια ενωμένη και αρραγής κοινοβουλευτική ομάδα, σημασία έχει να κάνουμε σωστή αντιπολίτευση και όχι να φαγωθούμε μεταξύ μας”!
Και φαγωθήκανε…
Και δεν φαγωθήκανε μία αλλά δύο φορές, παρακαλώ, μιας και το είχε πει ο πατήρ όλων ημών των Αριστερών, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ως τραγωδία, ως φάρσα, ως νέο σουξέ, δεν ξέρω, δεν το παίζω προφήτης, δεν κατέχω τι γίνεται πίσω απ’ τις κουίντες και να σας πω την αλήθεια δεν θέλω και να κατέχω. Γιατί είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα στενοχωρηθώ και με την τρέχουσα κατάσταση στον Παναθηναϊκό (στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκο, διευκρινίζω) δεν με παίρνει για άλλη καντήφλα.
Τέλος πάντων, μπακ του λάιφ, μπακ του ριάλιτυ που λένε και στην πραγματική πατρίδα του Κασσελάκη. Του ανθρώπου, του επιχειρηματία, του πολιτικού που θα κληθεί πλέον να διευθύνει ένα κόμμα ολόδικό του, άνευ εσωτερικής αντιπολίτευσης. Πράγμα από τη μία θετικό γιατί η γκρίνια ξεκάθαρα φέρνει φτώχεια και από την άλλη αρνητικό γιατί θα του λείψει το άλλοθι της πέμπτης φάλαγγας. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι όσοι και όσες έχουν μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ συγκροτούν ένα σχετικώς μπετοναρισμένο σύνολο, ενώ στην πρωτοβουλία του Κασσελάκη θα πρέπει να συνυπάρξουν μέλη και προσωπικότητες ενός ευρέως φάσματος που ξεκινάει από το πεφωτισμένο κέντρο και φτάνει ως την ριζοσπαστική αριστερά. Το οποίο, επίσης έχει τα καλά του και τα κακά του γιατί αφενός προσδίδει έναν σαφή και προωθητικό δυναμισμό στο σχήμα, αφετέρου, ωστόσο, απαιτεί πολλή δουλειά για να επιτευχθούν συνθέσεις και συγκλίσεις. Ενίοτε και σιδηρά χείρα απ’ τον αρχηγό…
Οψόμεθα λοιπόν για τις πιθανότητες επιτυχίας του νέου κόμματος (κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο!) και πάμε στους ακρωκεντρώους του σημερινού τίτλου. Τους κρυφούς χαμένους από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και τώρα δεν έχει πια ανάγκη τις υπηρεσίες τους το περιβόητο “σύστημα”. Νταξ, θα απασχοληθούν κάποιοι και κάποιες στο Νέο Μέτωπο της Λογικής που θα σταθεί απέναντι στον Τραμπισμό και στις ελληνικές παραφυάδες του, αλλά εκεί δεν θα έχουν να πλακώνονται με τα άγουρα παλικαράκια του ΣΥΡΙΖΑ, εκεί θα τους την πέφτουν πλάσματα βγαλμένα από τα έγκατα της Μόρντορ.
Ταφ λακ κοκόνες μου, γουστάρετε δεν γουστάρετε το ντογκ φάιτ τελείωσε.
Έρχεται το μπόουν κράσινγκ!
Πηγή: newpost.gr
Διαβάστε επίσης:
Ποιος ήταν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης: Η ζωή, τα media και η επιχειρηματική δραστηριότητα
Νίκος Πλακιάς: «Παιδιά κάηκαν ζωντανά και προσπαθούν να συγκαλύψουν ακόμη και τώρα…»
