Λέτε για παρέμβαση στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη, λέτε για προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας. Λάθος, εδώ έχουμε κάτι πολύ χειρότερο, εδώ ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ενδύεται την τήβεννο του εισαγγελέα και συγχρόνως του δικαστή αλλά και του Ειδικού Δικαστηρίου και, πιθανόν αύριο με τη φόρα που έχει πάρει, και του εκτελεστή των ποινών που επιθυμεί διακαώς να επιβληθούν στον Κώστα Βαξεβάνη, στην Γιάννα Παπαδάκου και σε κάθε μη ενσωματωμένο δημοσιογράφο της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ναι, ασφαλώς δεν έχουμε κράτος δικαίου όπως αυτό «δυτικά του Ρίο Πέκος», όπου πριν τη δίκη στηνόντουσαν οι κρεμάλες. Είναι ωστόσο βέβαιοι αυτοί του «Μένουμε Ευρώπη» ότι η ομιλία του πρωθυπουργού εναρμονίζεται με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή αντίληψη περί κράτους δικαίου;
Κι από την άλλη πλευρά, είναι πράγματι ανεξάρτητη η δικαιοσύνη; Αν ναι, τότε πώς εξηγείται το ότι ο πρωθυπουργός με την ομιλία του φανέρωσε, ουσιαστικά, μια αντίληψη κοντινή σε όσα είχε πει ο πατέρας του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για τη δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου; Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε εξομολογηθεί στον Αλέξη Παπαχελά «εγώ δεν εκίνησα το δακτυλάκι μου για να καταδικαστεί ο Ανδρέας. Το μικρό μου δακτυλάκι αν κινούσα ο Ανδρέας θα καταδικάζετο».
Τέλος, για να θυμηθώ τον Ιωάννη Μανωλεδάκη, «η δικαστική ανεξαρτησία δεν είναι κατ’ ακριβολογία “ανεξαρτησία της δικαιοσύνης”, αλλά “ανεξαρτησία του δικαστή”… Ο κάθε δικαστής επιβεβαιώνει ή διαψεύδει τη δικαστική ανεξαρτησία».
Ο ‘Αρις Καζάκος είναι Ομότιμος Καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ
