Η επίσημη καλεσμένη του 8ου Φεστιβάλ του WIFT GR είναι η Αριάν Λαμπέντ που παρουσιάζει σήμερα Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 21:00 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος την ταινία της «September Says».
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Μιλήσαμε με τη διάσημη ελληνογαλλίδα ηθοποιό και σκηνοθέτρια για το νέο της φιλμ αλλά και για την τιμή που της έκανε το Φεστιβάλ του WIFT GR, ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι αμέσως μετά την προβολή θα ακολουθήσει Q&A με τη σκηνοθέτρια και τη Μαίρη Κολώνια, καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ και γραμματέα του WIFT GR.
Ποιο στοιχείο στο μυθιστόρημα «Sisters» της Ντέιζι Τζόνσον σας κέντρισε το ενδιαφέρον, ώστε να πάρετε την απόφαση να το μεταφέρετε στην μεγάλη οθόνη?
Ήθελα να μιλήσω για το γυναικείο ζήτημα μέσω του βιβλίου της Τζόνσον επειδή με εντυπωσίασε η γραφή του. Κυρίως ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας αναδεικνύει τη σημασία της κάθε λεπτομέρειας. Είναι σημαντικό το πώς πετυχαίνει να βρει το υλικό ώστε να φτιάξει μια δυνατή γοτθική ατμόσφαιρα ακόμη και στα πιο ανεπαίσθητα μέρη. Ακόμη δηλαδή και σε μέρη μιας συνηθισμένης και γνώριμης καθημερινότητας.
Αυτό είναι που σας ενδιαφέρει περισσότερο στο σινεμά;
Ναι, με γοητεύουν οι παράξενες ιστορίες που έχουν όμως κοινή βάση και ένα σημείο αφετηρίας εντελώς γνώριμο. Αυτό με συγκίνησε στο βιβλίο και προσπάθησα να το μεταφέρω στο φιλμ που φτιάξαμε.
Πότε και πως σας μπήκε η πρώτη σκέψη για να κάνετε το πέρασμα σας στην σκηνοθεσία?
Από την πρώτη κιόλας ταινία που έκανα ως ηθοποιός, μου είχε μπει κιόλας η ιδέα της σκηνοθεσίας. Αμέσως σκέφτηκα ότι η σκηνοθεσία είναι κάτι που οπωσδήποτε πρέπει να κάνω. Ήθελα να λέω τις ιστορίες μου με τον δικό μου τρόπο, με την προσωπική μου ματιά. Το πρώτο βήμα έγινε με την ταινία μικρού μήκους «Olla» το 2019, και αποφάσισα στη συνέχεια ότι ήρθε η στιγμή για να κάνω το μεγάλο βήμα.
Και πότε αποφασίσατε να κάνετε το «September says»;
Στο λοκντάουν είχα μια άλλη ιδέα στο μυαλό μου για το θέμα της πρώτης μου ταινίας. Όταν όμως έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της Τζόνσον δεν μπορούσα να το αφήσω. Κυριολεκτικά το ρούφηξα και έγινε το κλικ στο μυαλό μου. Τότε άλλαξα γραμμή πλεύσης κι αποφάσισα να το γυρίσω σε φιλμ.
Η ταινία “September says” δεν είναι μόνο το σκηνοθετικό ντεμπούτο σας στις μεγάλου μήκους ταινίες αλλά και μια δουλειά ολοκληρωτικά σχεδόν δική σας καθώς αναλάβατε και το σενάριο της. Τι είναι δυσκολότερο: να σκηνοθετείς ή να γράφεις?
Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το πιο δύσκολο πράγμα στη δημιουργία ενός φιλμ είναι το post production. Ειδικά το κομμάτι του μοντάζ όπου μια ταινία αποκτά σχεδόν την οριστική της μορφή είναι το δυσκολότερο σημείο. Το γράψιμο είναι κάτι που με ευχαριστεί πολύ. Είναι σχεδόν απόλαυση να «συνομιλείς» με τους χαρακτήρες σου μέσω της γραφής. Σχεδόν σε ταξιδεύει όλη αυτή η διαδικασία, κάτι που ισχύει ως ένα βαθμό και με τα γυρίσματα. Όμως το μοντάζ είναι ένα είδος επιστροφής στην κανονικότητα. Ή καλύτερα το έναυσμα για να προσγειωθούμε και πάλι στην πραγματικότητα.
Δεν είναι περισσότερο μοναχικό σπορ η σκηνοθεσία σε σχέση πχ με την ηθοποιία ;
Ναι σαφέστατα. Και πιο μοναχικό και πιο μελαγχολικό θα έλεγα. Και καθώς δεν μου αρέσει καθόλου η μοναξιά, με δυσκολεύει. Όμως από τη στιγμή που αποφάσισα να σκηνοθετήσω είπα μέσα μου «ok τώρα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό» καθώς δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Η αδελφική σχέση αλλά και η σχέση μητέρας-κόρης είναι κεντρικές στο φιλμ. Πόσο πιστή μείνατε στα γεγονότα αλλά και τους χαρακτήρες του βιβλίου;
Αρκετά νομίζω. Ο μόνος χαρακτήρας του φιλμ που παρουσιάζει κάποιες διαφορές σε σχέση με τον αντίστοιχο του βιβλίου είναι εκείνος της μητέρας τον οποίο τον κάναμε περισσότερο πολύπλευρο. Θέλαμε να τονίσουμε τις σχέσεις που προαναφέρατε και για αυτό προχωρήσαμε σε αυτή την επιλογή. Επιδιώξαμε να την δείξουμε όχι μόνο ως μητέρα – όπως συχνά συμβαίνει στο σινεμά με τα γνώριμα κλισέ στερεότυπα γύρω από την ταυτότητα μιας μητέρας- αλλά και ως γυναίκα, ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Τι ήταν εκείνο που σας δυσκόλεψε περισσότερο στα γυρίσματα?
Καθώς είμαι ηθοποιός, έχω περάσει αμέτρητες ώρες στα σετ κι έχω δει πολλές δυσκολίες που μπαίνουν ξαφνικά στη διαδικασία ενός γυρίσματος. Οπότε η εμπειρία που είχα ως ηθοποιός με βοήθησε αρκετά στο σκηνοθετικό κομμάτι. Ίσως το θέμα του καιρού που πάντα βρέχει στην Ιρλανδία να μας προκάλεσε λίγα περισσότερα προβλήματα αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν το περιμέναμε από την στιγμή που αποφασίσαμε να κάνουμε εκεί τα γυρίσματα. Και να σας πως κάτι ακόμη. Προτιμώ να μην γκρινιάζω όταν συμβαίνει μια αναποδιά.
Ποιες είναι οι κινηματογραφικές αναφορές σας στη δημιουργία του φιλμ;
Γενικότερα μιλώντας προσπαθώ να το αποφεύγω αυτό για να μην επηρεάζομαι όταν σκηνοθετώ. Αν όμως κάτι τέτοιο συμβαίνει, έστω και υποσυνείδητα, τότε μια ταινία που μπορεί να με έχει επηρεάσει στη σκηνοθεσία του φιλμ ίσως να είναι η «Γέννηση» του Τζόναθαν Γκλέιζερ. Όμως η σκηνοθέτρια που λατρεύω σχεδόν σε ότι έχει κάνει είναι η Σαντάλ Άκερμαν.
Info
To 8ο Φεστιβάλ του WIFT GR πραγματοποιείται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος με ελεύθερη είσοδο και ολοκληρώνεται την 1η Δεκεμβρίου. Το «September Says» που έκανε πρεμιέρα στο 77ο Φεστιβάλ Κανών και αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Αριάν Λαμπέντ θα βγει στις αίθουσες στο πρώτο τρίμηνο του 2025 σε διανομή Feelgood.
Διαβάστε επίσης:
Μετρό Θεσσαλονίκης: LIVE η τελετή αποκάλυψης του Σταθμού Βενιζέλου
Βουλή: Και τυπικά εκτός ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ ο Αποστολάκης – Η επιστολή στον Τασούλα