Πολλές οι αφορμές για μια κουβέντα με την ερμηνεύτρια Αργυρώ Καπαρού που είναι πάντα πολύ δραστήρια στην τέχνη της και παρούσα με τις κοινωνικές ανησυχίες της.
Το ντοκιμαντέρ «Με το στάχυ στη φανέλα» ήταν το έναυσμα για μια συζήτηση με την ερμηνεύτρια Αργυρώ Καπαρού, ιδρυτικό μέλος του κέντρου Cemoc/Center for East Mediterranean Oral Cultures, που είχε και την επιμέλεια παραγωγής, ενώ το όλο εγχείρημα χρηματοδοτήθηκε από την ΚΕΔΕ Ελευσίνας. Από το νομοσχέδιο για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά του ΥΠΠΟ, τη μουσική της συνάντηση με τον Σταύρο Ξαρχάκο και την επιστροφή της παράστασης «Οταν η Μαρία Κάλλας συναντά τη Σοφία Βέμπο» στο θέατρο ARROYO, η Αργυρώ Καπαρού στέκεται στο πλευρό των καλλιτεχνών δίνοντας αγώνες για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Πώς προέκυψε το ντοκιμαντέρ «Με το στάχυ στη φανέλα»;
Με τη σκηνοθέτρια Αννα Ψαρρά είχαμε τη σκέψη να αναδείξουμε την ιστορική ομάδα του Πανελευσινιακού. Στην Ελευσίνα μεγάλωσε ο πατέρας μου κι έπαιζαν με τον αδερφό του τις δεκαετίες ’60 και ’70 ποδόσφαιρο στη συγκεκριμένη ομάδα που τότε ήταν στην Α΄ εθνική. Με αφορμή την «Ελευσίνα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2023» προέκυψε το ντοκιμαντέρ με σκηνοθέτες τον Γιάννη Κανάκη, τον Γιάννη Παναγιωταράκου και την Αννα Ψαρρά. Μπορεί κανείς να το παρακολουθήσει online στην πλατφόρμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μέχρι τις 22 Μαρτίου.
Η ίδρυση της ομάδας ανέδειξε την πολυπολιτισμικότητα της Ελευσίνας, μιας εργατικής πόλης που είχε συγκεντρώσει στη βάση της ανθρώπους που κουβαλούσαν τη δική τους ιστορία. Το ντοκιμαντέρ ήταν σημαντικό να γίνει γιατί ο Πανελευσινιακός δεν ήταν απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα. Αποτέλεσε κοινό σημείο αλληλεπίδρασης και ζύμωσης όλων των μειονοτήτων. Θα δείτε συνεντεύξεις με παλαιότερους αλλά και νεότερους αθλητές και θα ακούσετε ιστορίες ενενήντα χρόνων που συνδέονται με την ιστορία της Ελευσίνας. Εδώ κι ένα χρόνο μπήκαμε σε μια διαδικασία έρευνας από πόρτα σε πόρτα για να αναδείξουμε αυτές τις ιστορίες. Την αφήγηση κάνει η ανιψιά μου Αρετή Καπαρού. Ο πατέρας μου ήταν ο Νίκος Καπαρός και ο αδερφός του ο Σίμος Καπαρός.
Ολα τα παιδικά μου χρόνια, οι πρώτες μου βόλτες, ήταν στην Ελευσίνα γιατί ο πατέρας μου συνδεόταν πολύ με αυτό το μέρος. Στο γήπεδο πήγα πρώτη φορά πέντε ετών. Ο πατέρας μου δούλευε στα τσιμέντα Τιτάνας. Μπορεί να μέναμε στον Πειραιά αλλά τα Σαββατοκύριακα πηγαίναμε στις γιαγιάδες και στους παππούδες στην Ελευσίνα. Ακόμη και σήμερα ο Πανελευσινιακός συνδέεται με πολλές πλευρές της εργατικής τάξης των ανθρώπων που ζουν εκεί.
Στις 21 και 28 Μαρτίου θα ερμηνεύσετε στο θέατρο Αλσος τραγούδια του σολίστα Βασίλη Δρογκάρη υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου.
Ο σπουδαίος Ξαρχάκος ήθελε να τιμήσει τους σολίστες Βασίλη Δρογκάρη, Ηρακλή Ζάκκα, Αλέξανδρο Καψοκαβάδη και Νεοκλή Νεοφυτίδη για το σύνολο της προσφοράς τους στη μουσική. Πρόκειται για δημιουργούς που συμπράττουν δημιουργικά με τον Ξαρχάκο και αποτελούν ή έχουν αποτελέσει μέρος της ορχήστρας του. Η παράσταση λέγεται «Ο Σταύρος Ξαρχάκος προτείνει» κι εγώ πολύ σωστά θα ερμηνεύσω κομμάτια του ακορντεονίστα Βασίλη Δρογκάρη, ενώ μαζί μας θα είναι σημαντικοί τραγουδιστές όπως η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, η Ηρώ Σαΐα, ο Ζαχαρίας Καρούνης, ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελένη Κατσούλη.
Πώς σχολιάζετε το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού που αφορά το «ελληνόφωνο» όπως το χαρακτηρίζει τραγούδι;
Αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα θετικό βήμα αλλά με κάποιες προϋποθέσεις. Υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι που πρέπει να τις βάλουμε κάτω και να τις μελετήσουμε προσεκτικά. Εμείς στην παράταξη Συλλογική Ενωτική Δράση της Ενωσης Τραγουδιστών Ελλάδας καταθέσαμε διαπιστώσεις, θέσεις και προτάσεις προς την υπουργό με όλη την καλή πρόθεση ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι μια πόρτα που άνοιξε προς θετική κατεύθυνση. Θέλει όμως επιμέρους ένα ξεσκόνισμα στα άρθρα, γιατί υποτίθεται ότι όλο αυτό βασίζεται στο γαλλικό μοντέλο το οποίο είναι πραγματικά προχωρημένο για την Ευρώπη και σέβεται τον καλλιτέχνη.
Στις κινητοποιήσεις για το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 σας θυμάμαι στη μεγάλη συναυλία στο Εθνικό να ερμηνεύετε συγκινημένη το «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» και να καλείτε τους συναδέλφους σας σε αγώνες…
Μόνο προς την κατεύθυνση στήριξης των αδικημένων οφείλουμε να είμαστε όλοι οι καλλιτέχνες. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει με το διάταγμα. Εγώ εκτός από τραγουδίστρια είμαι και καθηγήτρια φωνητικής. Σκεφτείτε ότι αν δεν είχα αυτή την προϋπηρεσία στον χώρο, θα έλεγε κάποιος πως έχω τελειώσει απλώς το λύκειο. Πιστεύω μέσα από την ψυχή μου πως κάθε καλλιτέχνης πρέπει να στέκεται δίπλα στο δίκιο και να αγωνίζεται γι’ αυτό. Σε όλα τα επίπεδα. Πάντα πρέπει να είμαστε με το δίκιο και να μην κοιτάμε τη βολή μας, ειδικά σε μια εποχή που ο πολιτισμός έχει υποβαθμιστεί.
Θα επιστρέψει η μουσικοθεατρική παράσταση «Οταν η Μαρία Κάλλας συναντά τη Σοφία Βέμπο»;
Η παράσταση αυτή σταμάτησε όταν επί Covid-19 η κυβέρνηση έκλεισε τα θέατρα. Στις 6 και 13 Απριλίου θα την επαναφέρουμε στο θέατρο ARROYO, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Αννας Ψαρρά και θα τραγουδήσουμε με τη σοπράνο Κάτια Πάσχου. Πρόκειται για μια φανταστική συνάντηση της Βέμπο με την Κάλλας στο Ακροπόλ Παλλάς το 1961.
