Την περασμένη Κυριακή, η Πλατεία του Μαΐου –ο εμβληματικός τόπος της εθνικής μνήμης στην Αργεντινή– έζησε μία ταραγμένη νύκτα. Όχι λόγω επεισοδίων, αλλά γιατί πολυάριθμοι εργάτες απομάκρυναν τον σιδερένιο φράκτη, που από το 2001 είχε τοποθετηθεί για να προστατεύει το προεδρικό μέγαρο της Κάσα Ροσάδα από τις διαδηλώσεις. Ο νεοεκλεγείς Αλβέρτο Φερνάντες, που σήμερα αναλαμβάνει την προεδρία, ζήτησε να απομακρυνθεί ο φράκτης, ώστε η πλατεία να αποτελεί σύμβολο «του τερματισμού των διαιρέσεων και ενότητας στην Αργεντινή».
Βέβαια, ο φράκτης μπορεί να απομακρύνεται, αλλά παραμένουν οι αιτίες για τη λαϊκή δυσαρέσκεια, που όλα αυτά τα χρόνια γεννούσαν τις διαδηλώσεις. Ο Φερνάντες παραλαμβάνει μία χώρα, η οποία στην τελευταία διετία είχε βυθισθεί στην ύφεση και η ανάγκη να διαπραγματευθεί το εξωτερικό της χρέος έχει γίνει κατεπείγουσα, καθώς αυτό είναι πλέον αδύνατον να αποπληρωθεί.
Στο διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές της 27ης Οκτωβρίου υπήρξε μία περίοδος κενού διακυβέρνησης. Ο απερχόμενος πρόεδρος Μαουρίσιο Μάκρι δεν μπόρεσε να διαχειρισθεί τη διαπραγμάτευση του δανείου που συνήψε με το ΔΝΤ και ιδιώτες, ενώ επέβαλε συναλλαγματικούς περιορισμούς προκειμένου να σταματήσει την αιμορραγία στα αποθέματα της Κεντρικής Τράπεζας.
Αναλαμβάνοντας ο Φερνάντες θα χρειασθεί μέσα σε ένα εξάμηνο να δώσει λύσεις στο εξωτερικό χρέος, καθώς οι πολίτες αξιώνουν άμεσα μέτρα βλέποντας τους μισθούς και την αγοραστική τους δύναμη να εξανεμίζονται από τον πληθωρισμό, που φέτος θα φθάσει το 55%. Ο άνθρωπος που επελέγη από τον πρόεδρο για να λύσει τον γρίφο των οικονομικών της χώρας ονομάζεται Μαρτίν Γκουσμάν, ένας μαθητής του Νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς, τον οποίο ο Φερνάντες μετακάλεσε από το Παν/μιο της Columbia.
Ο Γκουσμάν είναι ειδικός στην επαναδιαπραγμάτευση εξωτερικών χρεών, όμως έχει μηδενική πολιτική εμπειρία. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο οικονομολόγος κατέθεσε στον ΟΗΕ ένα σχέδιο για το χρέος της χώρας, που προβλέπει μία περίοδο χάριτος: η Αργεντινή δεν θα αποδώσει ούτε κεφάλαια, ούτε τόκους έως το 2020, δεν θα συνάψει νέο δάνειο με το ΔΝΤ και θα αποκλεισθεί όποια πιθανότητα να κηρυχθεί χρεωκοπία. Σε τούτην την περίοδο το Μπουένος Άιρες θα αναδιαρθρώσει τον ισολογισμό της, κατά τρόπον ώστε το χρέος θα καθίσταται «βιώσιμο» σε βραχυπρόθεσμο διάστημα.
Ο Φερνάντες έχει να αντιμετωπίσει εξίσου την καταβαράθρωση της εγχώριας οικονομίας, που έχει στιγματισθεί με την απότομη πτώση του ΑΕΠ κατά την τελευταία διετία (στο -3 μιλούν οι εκτιμήσεις για το 2019, η χειρότερη επίδοση στην περιοχή μετά τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα) και την απότομη άνοδο της φτώχειας στο 40,8% του πληθυσμού–η χειρότερη σε μία 20ετία. Για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός, ο Φερνάντες έχει ζητήσει να υπάρξει ένα εθνικό σύμφωνο, που θα συνυπογράψουν τα εργατικά συνδικάτα κι οι πρόθυμοι επιχειρηματίες, με τους πρώτους να μειώνουν τις μισθολογικές απαιτήσεις και τους δεύτερους να συγκρατήσουν τις τιμές.
Το άλλο ζήτημα που θα χρειασθεί να ελέγξει ο Φερνάντες είναι η σχέση της κυβέρνησης με το Κογκρέσο. Όμως, σε αυτό το σημείο έχει να υπολογίζει στην παρουσία της αντιπροέδρου Κριστίνας Φερνάντες -Κίρτσνερ, η οποία έχει ρίξει γέφυρες με πολλούς Γερουσιαστές και εξασφαλίζει τη στήριξη της Άνω Βουλής. Ο δε γιός της, Μάξιμο Κίρτσνερ, θα είναι επικεφαλής της κυβερνητικής ομάδας στην Κάτω Βουλή. Η αμφιλεγόμενη προσωπικότητά της και οι δικαστικές εμπλοκές της για σκάνδαλα, θα αποτελέσουν ένα επιπλέον στοίχημα για την προεδρία του Φερνάντες που δεν θα έχει τη μηδαμινή περίοδο χάριτος.
ΑΠΕ – ΜΠΕ
