Την 1η Αυγούστου δημοσιεύτηκαν σε ΦΕΚ τα οργανογράμματα των πέντε μουσείων που μετατράπηκαν σε ΝΠΔΔ.
Διαπιστώνουμε ότι ο νευραλγικός τομέας της φύλαξης παρουσιάζει αποκλίσεις από μουσείο σε μουσείο, δεν υπάρχει ενιαία γραμμή για την επιλογή προϊσταμένου φύλαξης.
Για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας αλλά και τα Αρχαιολογικά Κρήτης και Θεσσαλονίκης προβλέπεται τμήμα Φύλαξης και Καθαριότητας και η επιλογή προϊσταμένου απαιτεί προσόντα ΔΕ (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) από τον κλάδο φυλάκων μουσείων και αρχαιολογικών χώρων.
Για το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης όμως η φύλαξη δεν αποτελεί τμήμα αλλά γραφείο και μάλιστα μέσα στο τμήμα Διοικητικών. Γιατί άραγε αυτή η… ευελιξία; Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ότι στην περίπτωση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθήνας για την επιλογή προϊσταμένου τα προσόντα εξαπλώνονται σε δύο κατηγορίες εκπαίδευσης: ΔΕ Φύλαξης ή ΠΕ (πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) κλάδου Διοικητικών ή Μηχανικών!
Συνήθως οι θέσεις ευθύνης «κλειδώνουν» με μία κατηγορία εκπαίδευσης –που θα ήταν ΔΕ για τους φύλακες– και ελλείψει αυτής προβλέπεται η επιλογή χαμηλότερης βαθμίδας. Αλλά διευρύνοντας τις κατηγορίες, και μάλιστα με τόσο προσεκτική διατύπωση με τα διαζευκτικά «ή», ο εκάστοτε γενικός διευθυντής αποκτά μεγάλη ελευθερία. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που είναι γνωστή και δημόσια η κόντρα τής νυν γενικής διευθύντριας του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αικατερίνης Δελλαπόρτα με τους υπαλλήλους φύλαξης του μουσείου.
Με το νέο οργανόγραμμα έχει λυμένα τα χέρια για να τοποθετήσει προϊσταμένους της αρεσκείας της που θα προωθούν τις πολιτικές της. Κατά διαβολική σύμπτωση, στις 7 Αυγούστου δημοσιεύτηκε εγκύκλιος του υπουργείου Εσωτερικών που θέτει νέα κριτήρια στο προβάδισμα κατηγοριών εκπαίδευσης για τους προϊσταμένους οργανικών μονάδων στο δημόσιο. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση φτιάχνει ένα ευέλικτο πλαίσιο για… μεγαλύτερο εύρος επιλογών.
