Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το Συμβούλιο Παρακολούθησης Παγκόσμιας Ετοιμότητας, έπειτα από τα ευρήματα, που προέκυψαν από μια παγκόσμια ανάλυση αναφορικά με το επίπεδο και τον βαθμό ετοιμότητας εγείροντας παράλληλα ερωτήματα για το κατά πόσο οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν αφομοιώσει τις ανάγκες και τα κενά του εκάστοτε εθνικού συστήματος υγείας, όπως αυτά αναδείχθηκαν την περίοδο της πανδημίας.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγινε σαφές, ότι ο συντονισμός της έρευνας και της καινοτομίας στον τομέα της υγείας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών μπορεί να συμβάλει στη μείωση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας. Η επένδυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία οδηγεί σε βελτιώσεις στη δημιουργία εναρμονισμένων δεδομένων για την αξιολόγηση κινδύνου, την πρόοδο των τεχνολογιών, τη λήψη αποφάσεων με καλύτερη ενημέρωση και την παραγωγή γνώσης. Για παράδειγμα, με τη χρήση νέων ιατρικών τεχνολογιών στη διάγνωση, είναι δυνατό να βελτιωθεί η λήψη κλινικών αποφάσεων και η επιλογή θεραπείας. Όλες αυτές οι βελτιώσεις συμβάλλουν σε ένα πιο οικονομικά αποδοτικό και βιώσιμο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.
Η έκθεση του Συμβουλίου Παρακολούθησης Παγκόσμιας Ετοιμότητας παρουσιάζει μια σειρά από εκτενείς συστάσεις με στόχο την βελτίωση των εθνικών συστημάτων υγείας και την ενίσχυση του βαθμού ετοιμότητας τους.
Οι χώρες θα πρέπει να ενισχύσουν τους μηχανισμούς παρακολούθησης, προκειμένου να εντοπιστούν νέες ασθένειες σε πρωταρχικό στάδιο. Ταυτόχρονα, υπογραμμίζεται η ανάγκη βελτίωσης του τρόπου συλλογής δεδομένων και η δυνατότητα της ανάλυσης τους σε βάθος.
Μάλιστα, χώρες με χαμηλότερο ΑΕΠ θα πρέπει να λάβουν επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια και η αποπληρωμή του χρέους τους θα πρέπει να ανασταλεί για την παροχή οικονομικών πόρων στο σύστημα υγείας. Όπως επισημαίνεται, το Συμβούλιο στα πλαίσια πρόληψης πανδημιών προτείνει την επείγουσα εκταμίευση του προγραμματισμένου πακέτου ύψους 10 δισ. δολαρίων.
Η πρώην πρόεδρος της Κροατίας Κολίντα Γκράμπαρ-Κιτάροβιτς δήλωσε χαρακτηριστικά «Κάνουμε έκκληση προς τους ηγέτες να ξεπεράσουν αυτές τις διχόνοιες και να χτίσουν ένα νέο δρόμο βασισμένο σε μια κοινή αναγνώριση ότι η μελλοντική μας ασφάλεια εξαρτάται από την ουσιαστική μεταρρύθμιση και το υψηλότερο επίπεδο πολιτικής δέσμευσης στην προετοιμασία απέναντι σε υγειονομικές κρίσεις»
