Με μια τεράστια αποχή έκλεισε ο α΄ γύρος των Αυτοδιοικητικών Εκλογών.
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως λειτούργησαν εκείνοι οι οποίοι αποφάσισαν να συνεχίσουν κανονικά της ρουτίνα τους και να μην πάρουν θέση. Να απέχουν!
Σίγουρα υπάρχουν όλες οι περιπτώσεις, αλλά οπωσδήποτε η πλειονότητα δεν είναι αυτό που μερικοί νεοδημοκράτες θέλουν να διαδώσουν. Πως και αυτοί είναι μέρος της γαλάζιας πλειοψηφίας.
Η αλήθεια είναι πως η αποχή κρύβει αρκετές κατηγορίες. Από το «όλοι ίδιοι είναι» ως το «ό,τι και να κάνουμε, τίποτα δεν αλλάζει»!
Όσο και αν είναι σεβαστή κάθε άποψη, δεν μπορεί κανείς να συμφωνήσει.
Πού να βρεις δημοτικούς «άρχοντες» σαν τον Μπέο που έχει ισοπεδώσει τη πόλη του και βρίσκεται στην γκρίζα ακροδεξιά;
Πού να βρεις έναν άλλο Μπακογιάννη με τόση απουσία ενσυναίσθησης και δημιουργικότητας; Έφτιαχνε κηπάκια τσέπης – λες και η Αθήνα είναι μικρογραφία- και έσκαβε, έβαφε και έβαζε μεταλλικές και πανάκριβες ζαρντινιέρες μπροστά από νεοκλασικά κτήρια, στο ιστορικό κέντρο μιας ιστορικής πόλης, της Αθήνας. Και αυτά για “δοκιμή” που δε καταφέραμε να καταλάβουμε γιατί τόση σπατάλη!
Το μεγάλο φαγοπότι γίνεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι πολίτες. Το ψάρι δεν βρωμάει μόνον από το κεφάλι!
Μπορεί η Νέα Δημοκρατία ελλείψει αντιπολίτευσης (για διάφορους λόγους, είτε λόγω Predator, είτε λόγω εσωτερικών διαδικασιών και προβλημάτων στον ΣΥΡΙΖΑ) να μην είχε τις παλιές επιτυχίες και να φοβάται για το β΄γύρο, ωστόσο μπορεί εύκολα να υπερηφανευθεί πως η Ελλάδα μένει γαλάζια (γκρίζα στην ουσία).
Ένα ακόμα πρόβλημα στη σημερινή αντιπολίτευση είναι και η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να κατεβάσει συνυποψήφιους με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να υπάρχει τοπικό μέτωπο κατά της γκρίζας επέλασης.
Ωστόσο τα δεδομένα για το β΄γύρο είναι δεδομένα. Εκεί όπου υπάρχει εναλλακτική λύση, όπως στην Αθήνα, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να αφήσουν τη ΝΔ να κάνει περίπατο με το νεποτισμό της, την ακροδεξιά της πολιτική και το ρατσισμό της.
Εκεί χρειάζεται όλη η στήριξη των πολιτών που θέλουν μια πόλη με αιρετούς που θα σέβονται τα λεφτά των πολιτών, που δεν θα πισωγυρίσουν αλλά θα προσπαθήσουν να κάνουν βήματα βελτίωσης.
Δεν μπορεί η Αθήνα – και κάθε πόλη- να ξαναζήσει έναν γόνο οικογένειας, έναν ανύπαρκτο δήμαρχο που καταστρέφει προσπαθώντας να φτιάξει μια πολιτική καριέρα.
Και κανένα κόμμα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να αρνηθεί, παραπέμποντας στη Δευτέρα Παρουσία, μια καλύτερη πόλη, μια καλύτερη ζωή.
Το να απέχεις ή να προτείνεις λευκό δεν είναι πολιτική.
Είναι απλή παραδοχή πως δεν θέλεις το καλύτερο για να διαιωνίσεις τις δικές σου θεωρίες, να διαιωνίσεις τις θέσεις σου εις βάρος των πολιτών.
Καμία ιδεολογικοπολιτική ερμηνεία δεν στέκεται στο να μην θέλεις βελτίωση της ζωής του πολίτη. Εκτός και αν κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια αλλά αυτό μάλλον είναι στο δικό μας εγκέφαλο και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τότε ας κατεβαίνουν και οι ιερείς να υπόσχονται μετά θάνατον ζωή και Δευτέρα Παρουσία.
